Με το Προεδρικό Διάταγμα 395/2000, η θαλάσσια περιοχή του Σχινιά – Μαραθώνα χαρακτηρίσθηκε ως Εθνικό Πάρκο.
Μέσα στα όρια του Εθνικού πάρκου συμπεριλήφθηκε και μεγάλη χερσαία έκταση.
Τμήμα της έκτασης αυτής είναι η περιοχή του Κάτω Σουλίου η οποία εντάχθηκε στην Γ ζώνη (ελεγχόμενης γεωργικής χρήσης).
Η εν λόγω περιοχή του Κάτω Σουλίου έκτασης 750 στρεμμάτων είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτική, για αυτό άλλωστε αποτέλεσε χωριστή ζώνη (Ζώνη Γ ελεγχόμενης γεωργικής χρήσης). Κατοικείται δε από πρόσφυγες μεγάλης ηλικίας και απογόνους των προσφύγων της Μικρασιατικής καταστροφής που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην έκταση αυτή που τους παραχωρήθηκε το 1923. Στην έκταση αυτή υπάρχουν σήμερα πάνω από 100 σπίτια που αποτελούν τον οικισμό που χτίστηκε το 1928 από τους πρόσφυγες.
Το προεδρικό διάταγμα ΦΕΚ 395Δ /3 Ιούλη 2000 παρουσιάζει σοβαρές αντιφάσεις.
Πιο συγκεκριμένα στην Ζώνη Β2 η οποία βρίσκεται στην καρδιά του Εθνικού πάρκου και πάνω από την περιοχή του δάσους Χαλεπιού Πεύκης και Κουκουναριάς, επιτρέπεται η ανέγερση κατοικίας αφού έχει χαρακτηρισθεί ως Ζώνη Β2 περιοχή αναψυχής – Κατοικίας – Τουρισμού.
Στην εν λόγω ζώνη Γ, δεν επιτρέπεται η οικοδόμηση αν και πρόκειται για γεωργικές εκτάσεις που ως προς την έκτασή τους, είναι άρτιες και οικοδομήσιμες και επιτρέπεται η αγροτική δραστηριότητα.
Έτσι ενώ δεν επιτρέπεται η οικοδόμηση κατοικίας πχ 100-150 τμ σε οικοδομήσιμη έκταση πχ 5 στρεμμάτων, την ίδια στιγμή επιτρέπεται στην ζώνη Β2 η κατασκόπευση εξοχικών κατοικιών σε οικόπεδα 400-500 τετραγωνικά μετρά.
Είναι απαράδεκτο σε μια περιοχή που υποτίθεται ότι ισχύουν ιδιαίτεροι περιβαλλοντικοί κανόνες, αυτοί να ανατρέπονται σε βάρος των μόνιμων κάτοικων του κάτω Σουλίου, από λάθος αξιολόγηση ή ακόμη και για να αποτελέσει η απόφαση αυτή, το άλλοθι στην ελευθερία κατασκευής κατοικιών στα όρια του δάσους στην Β2 ζώνη ενώ έπρεπε να απαγορεύεται.
Οι κάτοικοι του Κάτω Σουλίου ζητούν η περιοχή αυτή να βγεί έξω από τα όρια του Εθνικού Πάρκου και ως προς τις χρήσεις γης, προκειμένου να εξασφαλιστούν σύγχρονες υποδομές και ποιοτική κατοικία, να επιτραπούν εκ των προβλεπόμενων στο άρθρο 1 του Π.Δ. 59/2018 οι χρήσεις αμιγούς και γενικής κατοικίας, κοινωφελών λειτουργιών, ελεύθερων χώρων, και αστικού πρασίνου, παραγωγικών δραστηριοτήτων χαμηλής όχλησης, εγκαταστάσεων αστικών υποδομών κοινής ωφέλειας και αγροτικής χρήσεις.