Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει σε αυτή την πόλη, την έχω σταδιακά παρακολουθήσει να χάνει την ταυτότητά της, τον ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό χαρακτήρα της και να παραδίδεται στα ιδιωτικά συμφέροντα χωρίς σχεδιασμό, χωρίς όραμα για τους κατοίκους της. Στην εξέλιξη και την επέκτασή της απαξιώθηκαν οι κοινόχρηστοι χώροι ( άλλωστε δεν διέθετε και πολλούς) και οι μικρές πλατείες στις γειτονιές μάλλον στηρίζονται στον αυτοσχεδιασμό των κατοίκων παρά σε ένα ολοκληρωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό.
Μια ευκαιρία μοναδική να αποκτήσει η πόλη τον πνεύμονά της, όπως μόνο ευρωπαίκές χώρες έχουν, είναι η συνολική παραχώρηση στο δήμο και η ανάπτυξη ενος μητροπολιτικού πάρκου στο στρατόπεδο του Βελισσαρίου. Ένα στοίχημα που αν η δημοτική αρχή κερδίσει, η παρακαταθήκη θα είναι μοναδική για την πόλη και για τις επόμενες γενιές και θα μνημονεύεται όπως καμμιά άλλη. Ένας αγώνας που αξίζει να γίνει και το κέρδος θα είναι σημαντικό για το μέλλον της πόλης και τη δημόσια ζωή των κατοίκων της.
Ο ίδιος αγώνας πρέπει να δοθεί για την προφύλαξη και τη δημιουργία ζωνών προστασίας στον παραλίμνιο χώρο τον οποίο έχουμε δει να αλώνεται αργά και σιωπηλά και να συρρικνώνεται. Η δημιουργία πεζοπορικών διαδρομών, η απαγόρευση της επέκτασης του σχεδίου πόλης τουλάχιστον 200 μέτρα από τις όχθες της λίμνης, είναι απαραίτητα μέτρα για να διασωθεί και να αναδειχθεί το τοπίο που άλλωστε είναι η σφραγίδα αναγνώρισης της πόλης μας.
Αξίζει να δοθούν αυτές οι μάχες για την πόλη και γνωρίζουμε την σθεναρή πίεση που δέχεστε από ποικίλα συμφέροντα. Όμως ο σχεδιασμός της πόλης είναι μια παρακαταθήκη που θα μνημονεύεται από τους κατοίκους της, τωρινούς και μελλοντικούς και η νίκη σας θα τους χαρίσει μια πόλη όμορφη, ανοιχτή, βιώσιμη,που θα καμαρώνουν γι αυτήν και θα τη ζουν απολαμβάνοντας τους δημόσιους χώρους της!