Το μοντέλο του τουρισμού στο Δήμο μας έχει πλέον αλλάξει, από την εποχή που ο αείμνηστος Γ. Παπαϊωαννίδης σχεδίαζε το Crystal και έκανε προορισμό την Άνω Χώρα και μετά ολόκληρη την Ορεινή Ναυπακτία. Ο επισκέπτης έχει πλέον πολύ μεγάλη κινητικότητα, στον μειωμένο χρόνο της επίσκεψής του, και πλέον έχει αλλάξει ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο ταξιδεύει ώστε να μειώσει έξοδα, χρόνο και κόπο. Επιπλέον, όλα τα σχεδιάζει, εύκολα και γρήγορα, κατά τη διάρκεια της πορείας του ταξιδιού του, βρίσκοντας άμεσα όλα όσα θα μπορούσαν να τον ενδιαφέρουν γύρω του.
Σαφώς με την κινητικότητα αυτή δεν εννοείται αυτό που ακόμη και σήμερα προτείνεται με το σλόγκαν «όπου και να είσαι στη Ναυπακτία και όσο καλά και αν περνάς εκεί, για να φας θα έρθεις στη Ναύπακτο», αλλά το «όπου και να πας στη Ναυπακτία οι εμπειρίες σου θα είναι πάντα πλούσιες» και ίσως αργότερα (και με την πρόταση Β.Α. Πύλης Ναυπακτίας που θα ακολουθήσει σε άλλο σχόλιο) «από όπου και να έρχεσαι, η Ναυπακτία είναι μια διαδρομή εμπειριών και το καλύτερο για σένα είναι να τη ζήσεις ολόκληρη».
Οποιαδήποτε λοιπόν πρόταση ανάπτυξης της Ναυπακτίας με υψόμετρο πάνω από τα 100μ προϋποθέτει τη βελτίωση της επικοινωνίας μεταξύ οικισμών, δήμων, περιφερειακών ενοτήτων και περιφερειών, δηλαδή απαιτεί ένα σαφώς καθορισμένο και ποιοτικά σχεδιασμένο (εθνικό, επαρχιακό και δημοτικό) οδικό δίκτυο.
Το οδικό δίκτυο στο βόρειο και έως σήμερα «απομονωμένο τμήμα» του Δήμου μας έχει πολλές δυνατότητες σύνδεσης οι οποίες με ελάχιστες υποδομές θα μπορούσαν να βελτιωθούν τόσο όσο χρειάζεται για να γίνουν διαδρομές επικοινωνίας μεταξύ γειτονικών Δήμων και Περιφερειών. Συγκεκριμένα (βλ. συνημμένο σχέδιο) :
• Η ΔΕ Πλατάνου μέσω της 24ης ΕΠ επικοινωνεί, μέσω μικρού μη χαρακτηρισμένου αλλά συντηρούμενου οδικού τμήματος στο φράγμα της Ευηνολίμνης, με την 20η ΕΠ Αιτωλ/νίας του Δήμου Θέρμου και από εκεί με το Θέρμο.
• Η ΔΕ Πλατάνου μέσω της 24ης ΕΠ επικοινωνεί με την 2η ΕΠ Ευρυτανίας και από εκεί με την ΕΟ38 προς Καρπενήσι ή Λαμία.
• Η ΔΕ Αποδοτίας μέσω της 25ης ΕΠ επικοινωνεί νότια με την ΕΟ48, στη θέση Ρέρεσι, και από εκεί με Λιδορίκι ή Ναύπακτο, ενώ καταλήγει βόρεια στην 24η ΕΠ.
• Η ΔΕ Αποδοτίας μέσω της 26ης ΕΠ επικοινωνεί, στη θέση Χαρατσί, με την 22η ΕΠ Φωκίδας και στη συνέχεια μέσω της 8ης ΕΠ Φωκίδας είτε με την ΕΟ48 είτε μέσω Αρτοτίνας πάλι με την 26η ΕΠ προς Γραμμένη Οξυά.
• Η ΔΕ Αποδοτίας μέσω της 26ης ΕΠ επικοινωνεί, στη θέση γέφυρα προς Αρτοτίνα, με την 8η ΕΠ Φωκίδας και στη συνέχεια με την ΕΟ48.
• Η ΔΕ Αποδοτίας μέσω της 26ης ΕΠ επικοινωνεί, μέσω μικρού μη χαρακτηρισμένου αλλά συντηρούμενου οδικού τμήματος μετά τη Γραμμενη Οξυά, με την 8η ΕΠ Φθιώτιδας του Δήμου Μακρακώμης και από εκεί μέσω της 5ης ΕΠ Φθιώτιδας με τους Α3 και Α1 κλειστούς αυτοκινητόδρομους.
Συμπερασματικά, το Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο στο βόρειο τμήμα της Ορεινής Ναυπακτίας επικοινωνεί ήδη με τέσσερις (4) γειτονικούς Δήμους, τρεις (3) της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας και έναν (1) της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Οποιαδήποτε λοιπόν βελτίωση αυτών των αξόνων ή οποιασδήποτε γεφύρωσης μεταξύ τους (πχ. στο τμήμα Κλεπά-Λειβαδάκι-Μανδρινή-Λεύκα) θα αναδείξει τα πλεονεκτήματα της διαπεριφερειακής συνδεσιμότητας της περιοχής αυτής, η οποία αποτελεί στόχο και του υπερκείμενου ΠΧΠ.
Στο αναθεωρημένο Περιφερειακό Χωροταξικό Πλαίσιο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (ΦΕΚ 845Δ/2020) «κατηγοριοποιούνται οι ενότητες του ορεινού χώρου που παρουσιάζουν ορατά σημάδια ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών τουρισμού και παραθεριστικής κατοικίας, καθώς και τάσεις περαιτέρω ανάπτυξης, όπως είναι η χωρική ενότητα της Ορεινής Ναυπακτίας ...
Για τις ενότητες αυτές κύρια κατεύθυνση αποτελεί η διαμόρφωση και υλοποίηση ολοκληρωμένων διαχειριστικών σχεδίων για κάθε ενότητα με στόχευση σε πρώτο στάδιο στη βαθμιαία αναστολή της μείωσης πληθυσμού και σε δεύτερο στάδιο στην σταθεροποίησή του, ιδιαίτερα με: α) την ενίσχυση του πλέγματος των μεγαλύτερων ορεινών οικισμών (εδρών ή δευτερευόντων κέντρων πρώην Καποδιστριακών δήμων) μεταξύ τους και τη σύνδεσή τους με ορεινά επαρχιακά κέντρα γειτονικών ορεινών ενοτήτων της ίδιας ή άλλης ΠΕ (π.χ. ορεινές ενότητες ΠΕ Αιτωλοακαρνανίας με αυτές της Ευρυτανίας, Φθιώτιδας ή Φωκίδας)... δ) την αναβάθμιση των υποδομών των μεγαλύτερων ορεινών οικισμών και των σημαντικών περιβαλλοντικών και τουριστικών τους πόρων, τη βελτίωση της οδικής σύνδεσής τους με τα πλησιέστερα αστικά κέντρα και τη θέσπιση χωροταξικών κινήτρων για την εγκατάσταση επιχειρήσεων...»
Ορθά λοιπόν εκεί δεν προτείνεται ένταση αγροτικής ή κτηνοτροφικής χρήσης, αφού η απόσταση από τα αστικά κέντρα και το ανάγλυφο του εδάφους περιορίζει σαφώς τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων αυτών. Αυτές μπορούν να προτείνονται μόνο συμπληρωματικά σε δραστηριότητες εναλλακτικού και περιβαλλοντικού τουρισμού (όχι απαραίτητα μόνο χειμερινού) και δραστηριοτήτων διαχείρισης φυσικών πόρων (π.χ. θα πρότεινα την ίδρυση μελισσοκομικού κέντρου ως ΠΕΧ παρά το όριο του οικισμού στο ομαλό ανώτερο τμήμα του οικισμού Ελατόβρυσης).
Η εκμετάλλευση, η προστασία και η διαχείριση του ιδιαίτερου τοπίου και των σπάνιων πόρων της περιοχής (με κορυφαίο το νερό) είναι αυτά που πρέπει να προταθούν στην παρούσα ΜΠΣ. Γιατί δεν προτείνεται ως ΠΕΚ η λεκάνη τροφοδοσίας της Ευηνολίμνης σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους γειτονικούς Δήμους (βλ. παρακάτω εικόνα) και μάλιστα με την προοπτική μακροπρόθεσμης δημιουργίας Εθνικού Πάρκου Νερού με την προσχώρηση και της λεκάνης τροφοδοσίας του Μόρνου ή αργότερα των Kρεμαστών ;