ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΕΡΕΤΡΙΑΣ

ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Σύμφωνα με το άρθρο 13 του Περιφερειακού Χωροταξικού Πλαισίου της Περιφέρειας Στερεάς
Ελλάδας, σχετικά με τη χωρική οργάνωση του ορεινού, παράκτιου, και νησιωτικού χώρου, οι
ορεινοί όγκοι της Περιφέρειας αντιμετωπίζονται ως κατ’ εξοχήν περιοχές φυσικού
αποθέματος, ενώ παράλληλα επιδιώκεται η διατήρηση και προστασία των παραδοσιακών
δραστηριοτήτων καθώς και του υφιστάμενου οικιστικού αποθέματος και της κατοίκησης.

Στο νησιωτικό τμήμα (Εύβοια και Σκύρο), ως ορεινός ορίζεται ο χώρος με υψόμετρο 600μ
καθώς επίσης και όσες Δημοτικές Κοινότητες τέμνονται από την ισοϋψή των 600μ.

Προτεραιότητα δίδεται στην εφαρμογή δράσεων ολοκληρωμένης αγροτικής τοπικής
ανάπτυξης για την τόνωση της ελκυστικότητας τους, τη συντήρηση των μεμονωμένων
οικισμών και την ανακοπή της πληθυσμιακής αποψίλωσής τους.

Σημαντικό μέρος των χωροταξικών ρυθμίσεων οφείλει να αφορά στην αποτελεσματική προστασία και ανάπτυξη
των δασικών οικοσυστημάτων με την παράλληλη πρόβλεψη για την συγκράτηση του
δασόβιου και παραδασόβιου πληθυσμού στην περιοχή, και παράλληλα στη δημιουργία
ελκτικών συνθηκών διαβίωσης των κατοίκων.

Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να λαμβάνεται για τη διατήρηση της γεωργικής γης υψηλής
παραγωγικότητας και των παράκτιων δασών, την προστασία και διαχείριση των κηρυγμένων
φυσικών περιοχών, των περιοχών Natura, την προστασία αρχαιολογικών χώρων και
μνημείων (κηρυγμένων ή μη) καθώς και παραδοσιακών οικισμών. Επίσης υπάρχει
προσδιορισμός και Ειδική Διαχείριση Τοπίων σε «Ζώνες Τοπίου» για τις οποίες δίδονται
γενικές κατευθύνσεις προστασίας/διαχείρισης όπως οι Διεθνούς αξίας πολιτιστικές διαδρομές
• Αθήνα - Μονή Οσίου Λουκά - Δελφοί - Ολυμπία • Ολυμπία - Δελφοί - Θερμοπύλες -
Θήβα/Πλαταιές -Αυλίδα- Ερέτρια.

Συνεπώς για τον Δήμο Ερέτριας θα πρέπει να διατηρηθούν οι οικοτόποι και όλων των ειδών
χλωρίδας, άγριας πανίδας και ορνιθοπανίδας που απαντώνται στη συγκεκριμένη περιοχή,
καθώς και η διαφύλαξη των φυσικών, πολιτιστικών, ιστορικών, αισθητικών και λοιπών αξιών
του τοπίου, όπως ορίζονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το τοπίο, και η διατήρηση των
ήπιων παραδοσιακών ανθρωπογενών δραστηριοτήτων που δεν διαταράσσουν τα φυσικά
οικοσυστήματα και τη φυσική εξέλιξή τους, τέλος η θεσμοθέτηση όρων και περιορισμών για
την εξασφάλιση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης στο πλαίσιο της ήπιας και
βιώσιμης ανάπτυξης.

Τέλος από το Δασαρχείο Χαλκίδας τονίζεται ιδιαιτέρως ότι το είδος με την ονομασία «τσάι
σιδερίτης» που φύεται στα βουνά του Δήμου Ερέτριας, Διρφύων Μεσσαπίων και Κύμης
Αλιβερίου, είναι απόλυτα προστατευόμενο είδος, αφού εμπίπτει στο Βιβλίο Ερυθρών
Δεδομένων των Σπανίων και Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας ως «Κινδυνεύον» σύμφωνα
με τα διεθνώς αποδεκτά κριτήρια της IUCN (International Union for the Conservation of
Nature – ΠΙΝΑΚΑΣ 1). Με τις διατάξεις του Π.Δ. 67/1981 (ΦΕΚ 23/Α/30-01-1981) όπως
διορθώθηκε (ΦΕΚ 43/Α/18-02-1981) τέθηκε σε καθεστώς απόλυτης προστασίας και
απαγορεύεται σε όλη την επικράτεια καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους η συλλογή, μεταφύτευση,
εκρίζωση, κοπή, μεταφορά πώληση και αγορά, η εξαγωγή από τη χώρα σχετική η υπ’ αριθμ.
125188/246/22-01-2013 ΚΥΑ (ΦΕΚ 285/Β/15-02-2013). Η συλλογή – κατοχή του, αποτελεί
ποινικό αδίκημα και τιμωρείται από τις ισχύουσες διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας και του
Ποινικού Κώδικα.

Συνεπώς η εγκατάσταση ανεμογεννητριών με τα συνοδά έργα θα επιβαρύνει τους οικότοπους
αλλά και τα αυστηρώς προστατευόμενα ήδη που υπάρχουν στους ορεινούς όγκους του
Δήμου Ερέτριας και θα καταστρέψουν το τοπίο κάνοντας την διαβίωση των κατοίκων ως και αδύνατη.