ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

Σχέδιο Πόλης

Ένταξη στο σχέδιο , της αδόμητης, εκτός σχεδίου, περιοχής , δημόσιας ή «ιδιωτικής» που εκτείνεται από την οδό Αγίας Ειρήνης (Πανουργιά) και τον ναό της Αγίας Ειρήνης μέχρι το ΠΑΛΑΙ, είτε απ' ευθείας( βουλή ) είτε με απαλλοτρίωση .
Ο χώρος, βάσει μελέτης που θα εκπονηθεί,, θα δενδροφυτευθεί στα σημεία που θα υποδείξει ο μελετητής και θα κατασκευαστούν χώροι πολιτισμού ( αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, θεατρική αίθουσα, βοηθητικοί χώροι εξυπηρέτησης κοινού......) Με την προϋπόθεση ότι οι υπηρεσίες ΕΟΠΥ και ΕΦΚΑ θα στεγαστούν στο σύνολό τους, στο ΠΑΛΑΙ, δημιουργείται πολύκεντρο - ενιαίο σύνολο πόλης- με εκκλησία ,σχολεία( υπάρχουν ), αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων ,αίθουσα θεατρική, με διαφορετικές εισόδους – εξόδους. Ο χώρος θα λειτουργήσει σε «συνέχεια» με το ΠΑΛΑΙ, όπως παρακάτω.
Αντικείμενο της σχετικής μελέτης θα αποτελέσει και ο χειρισμός της ενυπάρχουσας βίλας και οι εναλλακτικές προτάσεις .

Αναπροσανατολισμός πόλης.
Επιβάλλεται η αναθεώρηση του μονόδρομου «Κέντρο πόλης – πάρκινγκ» και επίγνωση ότι το Γαλάτσι, όπως και όλη η Αθήνα δεν χωράει άλλα αυτοκίνητα, όσα πάρκινγκ κι αν γίνουν. Άλλωστε, με το ΜΕΤΡΟ σε λειτουργία , η πόλη μας θα φιλοξενεί κι άλλα ακόμη αυτοκίνητα. Το Γαλάτσι έχει γίνει μεγάλο για να το περιορίσουμε - επικεντρώσουμε μόνο στο Παλιό τέρμα – κέντρο πόλης.

Είναι αυτονόητο ότι οι υποβαλλόμενες προτάσεις μπορεί να αξιολογηθούν στο πλαίσιο μίας υπεύθυνης μελέτης με τα παραρτήματά της.
Απέναντι στις υποβαλλόμενες προτάσεις θα προβληθούν πολλά θεσμικά εμπόδια και δυσκολίες.. Το ίδιο ισχυρίζονταν ο αείμνηστος Β.. Παπαδιονυσίου που στην εποχή του απολάμβανε ομοθυμία ,ισχυρής πολίτικής νομιμοποίησης και βαρύτητας. Κάποια έργα για να ευδοκιμήσουν χρειάζονται χρόνο , όσο δύσκολο φαίνεται σήμερα, κάποια άλλη στιγμή, , σε ευνοϊκή συγκυρία..... Όμως η σκοπιμότητα υποβολής τους παραμένει ,δεδομένου ότι το λαϊκό, νέο σχετικά Γαλάτσι , είδε να περνάνε από πάνω του σπουδαίες ευκαιρίες
( ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΔΗΜΟΣ -ΠΑΛΑΙ - ΜΕΤΡΟ ) για να επιλύσει τα δομικά προβλήματα που θα βελτίωναν αισθητά την λειτουργία της πόλης, χωρίς να διεκδικήσει ή έστω να απαιτήσει την τήρηση των ηχηρών δεσμεύσεων που αβίαστα έχουν δώσει στο ζωντανό κίνημα πόλης πρωθυπουργοί, υπουργοί, παράγοντες( π.χ. «στο ΠΑΛΑΙ θα αθλούνται και θα διαπαιδαγωγούνται 200.000 παιδιά !!» «Το ΠΑΛΑΙ κυψέλη αθλητισμού – πολιτισμού για τη νεολαία της πόλης – περιοχής…»
Οπωσδήποτε, τα δομικά προβλήματά στο Γαλάτσι, δεν αντιμετωπίζονται με την πολιτική «με δικά μας λεφτά» που ίσως άντεξε για μεμονωμένα έργα. Αντίθετα, απαιτείται διεκδίκηση ένταξης σε προγράμματα και προϋπολογισμούς φορέων του δημόσιου αλλά και του ΜΕΤΡΟ, έναντι του οποίου η πόλη έχει. διαχρονικά επιδείξει αμέλεια, αδιαφορία , μη διεκδίκηση.
Ως προς τον χρόνο ωρίμανσης σημειώνεται ότι το 1978 , ο αείμνηστος Β. Ζαφειράκης, σέ συνεργασία με τον Νέστωρα Χατζούδη «πάλευε» να ξεκολλήσει το ΚΑΜΙΝΙ από το τότε Υπ. Κοινωνικής Πρόνοιας και χρειάστηκαν 35 χρόνια γιά να το εγκαινιάσουμε ως πολιτιστικό κέντρο.
Πρόκειται για οραματικές, ριζοσπαστικές προτάσεις που δεν «χωράνε» στο πλαίσιο μίας συντηρητικής πολιτικής διαχείρισης; όπως δεν χώραγαν ανάλογες μειοψηφικές προτάσεις για Αλέξανδρο – Ζαίρα –κέντρο πόλης, Καμίνι- Αγ. Γλυκερία- δέσμευση ελεύθερων χώρων για σχολεία , ΠΑΛΑΙ, ...... ) μέσα στην πολιτική του έμπειρου και στην εποχή του παντοδύναμου Δήμαρχου Β. Παπαδιονυσίου τον οποίο ,σήμερα , οι επίγονοι αφορίζουν για την σημερινή αδιέξοδη κατάσταση του Δήμου. Όμως μία ριζοσπαστική πολιτική μέσω της οποίας, σταδιακά, ο σφυγμός της αναπροσανατολισμένης πόλης θα μεταφερόταν στην υποδεικνυόμενη περιοχή και θα μετακινούσε την νεολαία μας από το τάμπλετ, την καφετέρια, τις ανούσιες, χωρίς αύριο ασχολίες καθίσταται, ιδιαίτερα σήμερα, εθνική ανάγκη για να ανακοπεί η πτωτική πορεία της κοινωνίας. Προστίθεται ότι με τον αναπροσανατολισμό της πόλης, κάποια στιγμή, το Γαλάτσι θα μπορέσει να δει το λατομείο Βιαρρόπουλου να γίνεται ένας προνομιούχος τόπος συναυλιών υπέρτερος σε όλα των ανάλογων γνωστών χώρων των άλλων δήμων της Αττικής ( Βράχων, Πετρούπολης,,,,)
Με τις υποβαλλόμενες προτάσεις το Γαλάτσι αποκτά ταυτότητα σχετικά αποκεντρωμένης πόλης , όπως έχουν αναμορφωθεί οι περισσότερες Ελληνικές πόλεις ανάλογου μεγέθους που τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αλλάξει όψη ,έχουν γίνει σχετικά λειτουργικές.