Στα δύο πρώτα σενάρια, προβλέπεται η πολεοδόμηση του οικισμού της Ύδρας. Η εκπόνηση της μελέτης δεν εντάσσεται στα πλαίσια του ΤΠΣ. Ακολουθώντας αυτή την κατεύθυνση, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επικρατήσει για αρκετά χρόνια (καθώς μιλάμε για μία αρκετά χρονοβόρα διαδικασία) ένα καθεστώς αβεβαιότητας για το δικαίωμα του ιδιοκτήτη στη δόμηση, ειδικά με την δεδομένη μεγάλη έλλειψη στέγασης που παρατηρείται τόσο στον οικισμό της Ύδρας όσο και σε ολόκληρο το νησί. Η πολεοδόμηση τόσο ιδιαίτερων οικισμών δημιουργεί επίσης προβλήματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον οικισμό των Σπετσών, όπου και λόγω της πολεοδόμησης έχουν προκύψει αχανή, ακαθορίστου σχήματος Οικοδομικά Τετράγωνα και ένας κυκεώνας Διαγραμμάτων Εφαρμογής στην προσπάθεια να προσδιοριστούν επαρκώς και ορθά. Η παραπάνω κατάσταση, καθιστά την εφαρμογή τους δύσκολη και σε ορισμένες περιπτώσεις ανέφικτη για τον Μηχανικό, ιδιαιτέρως δαπανηρή για τον ιδιώτη που επωμίζεται το κόστος σύνταξης και εφαρμογής αυτών. Εάν προσθέσουμε στην εξίσωση και τη νομολογία του ΣτΕ περί αδομήτου, η πολεοδόμηση θα προσφέρει ελάχιστα οφέλη παραπάνω από την απλή, οριστική οριοθέτηση των οικισμών και την πολεοδομική τους οργάνωση όπως αυτή περιγράφεται στο σενάριο Γ.