Έχοντας μελετήσει όλα τα σενάρια και παραθέτοντας τα ακόλουθα σχόλια, θεωρώ ότι το Εναλλακτικό Σενάριο 2 (Σενάριο Ήπιας Παρέμβασης) είναι αυτό που πρέπει να εφαρμοστεί, κυρίως λόγω των δυσκολιών και του ρίσκου υλοποίησης του Εναλλακτικού Σεναρίου 3 (Σενάριο Έντονης Παρέμβασης).
Η ιδέα του ολοκληρωμένου ποδηλατικού δικτύου στα Ιωάννινα είναι θετική και ευθυγραμμίζεται με τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι τοπογραφικές δυσκολίες λόγω των κλίσεων στην πόλη, οι κλιματικές συνθήκες (βροχοπτώσεις και χαμηλές θερμοκρασίες) που επηρεάζουν τη χρήση, καθώς και η ζήτηση με βάση τη νοοτροπία των πολιτών. Η μελέτη πρέπει να αξιολογήσει ποια τμήματα του δικτύου θα έχουν τα μεγαλύτερα οφέλη και να αποφασίσει πού αξίζει να επενδυθούν πόροι. Έτσι, οι παρεμβάσεις θα είναι αποδοτικότερες για την κοινωνία, το περιβάλλον και την οικονομία των Ιωαννίνων.
Χαιρετίζω επίσης την πρόταση για τη δημιουργία μέσου σταθερής τροχιάς (τραμ) στα Ιωάννινα, καθώς θεωρώ ότι μπορεί να αναβαθμίσει σημαντικά τις δημόσιες συγκοινωνίες της πόλης. Είναι επίσης πολύ θετικό το σχέδιο για ήπια βιομηχανική ζώνη χαμηλής όχλησης στον κόμβο Κατσικά. Θεωρώ κρίσιμο το τραμ να συνδέει αποτελεσματικά τη βιομηχανική ζώνη, τον νέο σταθμό ΚΤΕΛ, το κέντρο των Ιωαννίνων και το αεροδρόμιο, προσφέροντας ομαλή και άμεση μετακίνηση. Επιπλέον, η πρόβλεψη δωρεάν χώρων στάθμευσης (park & ride) σε σταθμούς εκτός πόλης θα ήταν καθοριστική για την προσέλκυση χρηστών και τη μείωση του κυκλοφοριακού φόρτου στο κέντρο. Με αυτές τις προϋποθέσεις, το τραμ μπορεί να αποτελέσει ένα αποδοτικό και βιώσιμο μέσο αστικής μεταφοράς.
Συμφωνώ επί της αρχής με τη δημιουργία Ζωνών Μηδενικών Εκπομπών στο κέντρο των Ιωαννίνων, όπως προτείνεται στο Σύμφωνο Κλιματικής Ουδετερότητας "Ιωάννινα 2030". Ωστόσο, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην απομονωθούν κοινωνικές ομάδες, ιδίως όσοι δυσκολεύονται να χρησιμοποιήσουν το ποδηλατικό δίκτυο λόγω των μεγάλων κλίσεων ή δεν έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικά οχήματα. Η ισότιμη πρόσβαση σε μέσα μηδενικών ρύπων είναι κρίσιμη για την επιτυχία και την κοινωνική αποδοχή του μέτρου και πρέπει να ενσωματωθεί στη μελέτη και στις πολιτικές εφαρμογής.
Τέλος, εκφράζω τη διαφωνία μου με τον χαρακτηρισμό της περιοχής δίπλα στην Εγνατία Οδό μεταξύ Κουτσελιού και Μπάφρας ως προστατευόμενης γεωργικής γης. Η εγγύτητα αυτής της ζώνης στον αυτοκινητόδρομο δημιουργεί σημαντικά προβλήματα για τη συμβατή γεωργική χρήση, όπως είναι η ρύπανση του ατμοσφαιρικού και εδαφικού περιβάλλοντος, οι θόρυβοι και οι κραδασμοί, καθώς και ο κίνδυνος ατυχημάτων με διαρροές που θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια της παραγωγής και των εργαζομένων. Επιπλέον, η πρόσβαση για αγροτικά μηχανήματα είναι περιορισμένη, ενώ η περιοχή λόγω της στρατηγικής της θέσης κοντά στον αυτοκινητόδρομο έχει αναβαθμισμένη αξία που μπορεί να υποστηρίξει πιο αποδοτικές χρήσεις, όπως τη χωροθέτηση βιομηχανικής ζώνης χαμηλής όχλησης, logistics hubs, εγκαταστάσεων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή και πάρκων αναψυχής.