'Οπως αναφέρθηκε στη συνάντηση, και σε άλλα σχόλια εδώ, πολλοί δρόμοι στην πόλη μας έχουν απαράδεκτα πεζοδρόμια: εξαιρετικά στενά, και γεμάτα εμπόδια (πχ δέντρα, στύλους κοινής ωφέλειας), που τα καθιστούν άχρηστα. Για παράδειγμα, στην περιοχή κοντά στο σταθμό μετρό Νομισματοκοπείο, πολλά πεζοδρόμια είναι ανύπαρκτα, οι δρόμοι είναι γεμάτοι παρκαρισμένα αυτοκίνητα (λόγω του σταθμού), ίσα που χωράνε αυτοκίνητα να περάσουν, χώρος για πεζούς δεν υπάρχει, και ας μην μιλήσουμε για ΑμεΑ.
Υποστηρίζω τη μετατροπή αυτών των στενών δρόμων σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας (που συμφωνεί με το ΣΒΑΚ): οι δρόμοι να ανήκουν στους πεζούς και στους ποδηλάτες (και στα δέντρα :) ), με τα αυτοκίνητα να είναι φιλοξενούμενα.
Όταν σχεδιάζουμε τους δρόμους μας για τα αυτοκίνητα, αγνοούμε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού οι οποίοι δεν μπορούν να μετακινηθούν ανεξάρτητα με αυτοκίνητο: παιδιά, ηλικιωμένοι, ΑμεΑ. Αν, αντίθετα, ενθαρρύνουμε τη βιώσιμη μετακίνηση κάνοντάς την ασφαλή και ευχάριστη, τότε αυξάνουμε την ανεξαρτησία αυτών των ομάδων, βελτιώνουμε την υγεία όλων μας με τη μείωση της μόλυνσης και του θορύβου, και, με λιγότερα αυτοκίνητα στους δρόμους, διευκολύνουμε τη μετακίνηση αυτών για τους οποίους το αυτοκίνητο είναι αναγκαίο, πχ για λόγους υγείας. Όλοι κερδίζουμε.