ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΒΟΡΕΙΩΝ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ

ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΑΕΤΟΡΡΑΧΗΣ ΟΡΟΙ ΔΟΜΗΣΗΣ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ Τ.Π.Σ. π. κ. ΑΕΤΟΡΡΑΧΗΣ

ιστορικό
Με την με αρ. πρωτ: 262/29-3-1998 απόφαση του Νομάρχη Ιωαννίνων που δημοσιεύτηκε στις 10-5-1988 στο με αριθμό 350 Φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως τεύχος Δ έγινε η κατηγοριοποίηση, ο καθορισμός ορίων, όρων και περιορισμών δόμησης των οικισμών Αετορράχης και Λαζαίνων της τότε κοινότητας Αετορράχης Δ.Ε. Κατσανοχωρίων Δήμου Βορείων Τζουμέρκων.
Ο οικισμός κατατάχτηκε στις παρακάτω κατηγορίες:
Ούτε περιαστικός, αδιάφορος, φθίνων, συνεκτικός και μικρός.
Κατά την οριοθέτηση του οικισμού δεν εντάχτηκε σ’ αυτήν, κατά παράβαση του
άρθρου 4 του Π. Δ. της 24-4/ 3-5-1985 ΦΕΚ 181/Δ), συμπαγές τμήμα του οικισμού στην θέση «Θεοτόκος» που βρίσκεται στην είσοδο του οικισμού και πλησίον της 2ης Επαρχιακής οδού Ιωαννίνων Πραμάντων στο οποίο υπάρχει τμήμα του οικισμού συνεκτικό αποτελούμενο από δέκα (10) κτίρια τα οποία περιγράφονται στο συνημμένο ενημερωτικό σημείωμα και αποτυπώνεται η θέση των στο επίσης συνημμένο απόσπασμα από τον χάρτη του κτηματολογίου.
Το με α/α 10 κτίριο είναι εκκλησία κατασκευασθείσα πριν το έτος 1910, το με
α/α 7 είναι το γραφείο της κοινότητας ενώ οι λοιπές με α/α από 1 έως και 9
οικοδομές κατασκευάστηκαν την δεκαετία του 50 από το κράτος, (μέσω του
προγράμματος αποκατάστασης αστέγων που προέκυψαν από την καταστροφή
των οικιών τους κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στο πλαίσιο του σχεδίου
Μάρσαλ), και παραχωρήθηκαν σε άστεγες οικογένειες του χωριού των οποίων οι
κατοικίες είχαν πυρποληθεί από τους Γερμανούς το έτος 1943. (βλέπε συνημμένο σχέδιο 1)
Σημειωτέο ότι για την ανέγερση των οικοδομών αυτών το Ελληνικό κράτος προέβη στην απαλλοτρίωση της απαιτούμενης έκτασης.

Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ.5 του Π.Δ. της 11-4-2025 ΦΕΚ 194Δ/15-4-2025)
«Το όριο του οικισμού επιτρέπεται να διευρυνθεί μόνο για λόγους νομιμότητας, όπως πλάνης περί τα πράγματα, ο δε λόγος πρέπει να υφίστατο κατά την αρχική οριοθέτηση του οικισμού και επιβάλλεται να αιτιολογείται ειδικώς, με αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία.»

Α. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 4 του Π. Δ. της 24-4/ 3-5-1985 ΦΕΚ 181/Δ)
«1. Ο καθορισμός των ορίων οικισμού γίνεται αναλόγως της κατηγορίας τους ως εξής:
α) Για οικισμούς περιαστικούς ή παραλιακού ή τουριστικούς ή δυναμικού ή αξιόλογους συνεκτικούς,……….
β) Για τους λοιπούς οικισμούς το όριο τους προσδιορίζεται από ακτίνα μέχρι 800 μ. από το κέντρο του οικισμού για μεγάλους οικισμούς, μέχρι 500 μ. για μεσαίους και μέχρι 300μ. για μικρούς οικισμούς. Στα πιο πάνω όρια δεν περιλαμβάνονται οι εκτάσεις που αναφέρονται στην παράγρ. 2 του άρθρου αυτού.
"Ειδικά για οικισμούς μεσαίους και μικρούς, εφόσον τα όρια 500 μ. και 300 μ. περιορίζονται σημαντικά λόγω εξαίρεσης των ανωτέρω εκτάσεων, μπορεί τα όρια να επεκταθούν μέχρι τα 800 μ., με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου αυτού.
Σε οικισμούς που έχουν καθορισθεί ως στάσιμοι με απόφαση Νομάρχη, σε εφαρμογή διατάξεων του Π.Δ. 6.12.1982 (ΦΕΚ 588/Δ), το όριό τους προσδιορίζεται από ακτίνα 800 μ. από το κέντρο του οικισμού, με επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου αυτού.
Εάν πέρα από τα 800, 500, 300 μ. υπάρχει τμήμα του οικισμού συνεκτικό ή διάσπαρτο, τότε εάν μεν τούτο βρίσκεται σε επαφή με το όριο του οικισμού, περιλαμβάνεται σ` αυτό. …….
Εάν το παραπάνω συνεκτικό ή διάσπαρτο τμήμα δεν είναι σε επαφή με το όριο του οικισμού, τότε τούτο θεωρείται ότι αποτελεί ανεξάρτητο τμήμα του οικισμού, έξω από το παραπάνω όριό του και εφαρμόζονται οι διατάξεις των από 24.4.1985 (ΦΕΚ 181/Δ) και από 20.8.1985 (ΦΕΚ 414Δ) Π.Δ/των, όπως τροποποιούνται με το παρόν δ/γμα".
Ως συνεκτικό τμήμα και ως οικοδομή θεωρούνται τα οριζόμενα στην παρ. 1α του ίδιου άρθρου.
Ως διάσπαρτο τμήμα οικισμού νοείται το τμήμα που αποτελείται τουλάχιστον από 10 οικοδομές, οι οποίες απέχουν μεταξύ τους ανά δύο απόσταση το πολύ 40 μ.
Τα όρια οικισμού επίσης, μπορούν να μετατίθενται κατά μικρή απόσταση μόνο όταν πρόκειται να ταυτιστούν με σημαντικό φυσικό ή τεχνητό, εύκολα αναγνωρίσιμο στοιχείο του περιβάλλοντος ή να συσχετιστούν με εύκολα αναγνωρίσιμα και μεταξύ τους ορατά φυσικά ή τεχνητά ορόσημα, όπως διασταυρώσεις οδών, γέφυρες κ.λπ. Ως κέντρο του οικισμού ορίζεται το πρωτεύον κέντρου του, το οποίο συγκεντρώνει τις κύριες κοινωνικές λειτουργίες, όπως πλατεία, εκκλησία, σχολείο, κοινοτικό κατάστημα, εμπορικές εγκαταστάσεις.
Οταν δεν υπάρχει κέντρο που να προσδιορίζεται σύμφωνα με τα παραπάνω τότε εφαρμόζεται το γεωμετρικό κέντρο της περιοχής του οικισμού.…..»
Επειδή από τα παραπάνω πραγματικά στοιχεία προκύπτει ότι δεν εφαρμόσθηκε, στην συγκεκριμένη περίπτωση, η διάταξη της παραγράφου 1 εδάφιο β του άρθρου 4 του Π.Δ. της 24.4/3.5.1985 και δεν περιελήφθη το συνεκτικό τμήμα του οικισμού, που βρίσκεται στην είσοδο του οικισμού με την εκκριθείσα οριοθέτηση, είναι προφανές ότι για λόγους νομιμότητας επιβάλλεται διεύρυνση του ορίου και η ένταξη της ανωτέρω περιοχής στην οριοθέτηση του οικισμού.

Β. Επειδή στον διανεμηθέντα χάρτη οριοθέτησης του κτηματολογίου δεν περιλαμβάνεται στην οριοθέτηση, εκ λάθους, τμήμα έκτασης στο νότιο δυτικό τμήμα του οικισμού υποβάλλω αντίγραφο της με αριθμό 930/2005 οικοδομικής άδειας της αρμόδιας πολεοδομίας από την οποία αποδεικνύεται ότι το τμήμα αυτό ευρίσκεται εντός της οριοθέτησης. (βλέπε συνημμένο σχέδιο 2. και αντίγραφο της 930/05 οικοδομικής άδειας)

Γ. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 9 του Π.Δ. της 11-4-2025 ΦΕΚ 194Δ/15-4-2025)
1. «στην ζώνη Α καθορίζεται αρτιότητα ως εξής: α) Άρτια θεωρούνται τα
οικόπεδα που έχουν ελάχιστο εμβαδόν δύο χιλιάδων (2.000) τ.μ. και ελάχιστο μήκος προσώπου δεκαπέντε (15) μ. σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
β) Κατ’ εξαίρεση, τα οικόπεδα μικρών οικισμών, απομακρυσμένων από αστικά κέντρα, όπως ορεινοί, ημιορεινοί, θεωρούνται άρτια εφόσον έχουν ελάχιστο εμβαδόν
πεντακοσίων (500) τ.μ. και πρόσωπο ελάχιστου μήκους δέκα (10) μ. σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων της προηγουμένης περίπτωσης, θεωρούνται άρτια τα οικόπεδα που έχουν:
α) Κατά τη δημοσίευση του παρόντος: ελάχιστο εμβαδόν δύο χιλιάδες (2.000) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
β) Κατά την 13.03.1981, ημερομηνία δημοσίευσης του από 02.03.1981 π.δ.: ελάχιστο εμβαδόν τριακόσια (300) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
γ) Κατά την 25.07.1979, ημερομηνία δημοσίευσης του από 19.07.1979 π.δ. (Δ’ 401): ελάχιστο εμβαδόν εκατόν πενήντα (150) τ.μ. και πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο.
δ) Στις ανωτέρω υποπερ. α, β και γ, με το π.δ. οριοθέτησης καθορίζεται και ελάχιστο μήκος προσώπου του οικοπέδου σε κοινόχρηστο χώρο, βάσει της φυσιογνωμίας, των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και της μορφής των οικοπέδων του οικισμού, ως και της από μακρού χρόνου διαμορφωμένης κατάστασης, για την εξασφάλιση ακώλυτης πρόσβασης στο ακίνητο
και στο άρθρο 12 του ιδίου Π.Δ. ορίζεται:
«Γραμμή δόμησης - Θέση κτιρίου στο οικόπεδο, Οικοδομησιμότητα
Α. Γραμμή Δόμησης
1. Στη Ζώνη Α του οικισμού:
α. Για να είναι οικοδομήσιμο το οικόπεδο, πρέπει να έχει πρόσωπο σε υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο,
β. ως γραμμή δόμησης νοείται η εν τοις πράγμασι υφιστάμενη. Το κτίριο τοποθετείται επ’ αυτής ή και εσώτερα αυτής,

Επειδή στον προϋφιστάμενο του έτους 1923 οικισμό οικόπεδα με οικοδομές σε
ποσοστό μεγαλύτερο του 30% του συνόλου έχουν μοναδική πρόσβαση με το
κεντρικό οδικό δίκτυο του οικισμού Αετορράχης μέσω αδιέξοδων οδών (ρούγες)
πλάτους μικρότερου των 3,0μ και συνεπώς πρόσωπο έως 3,00μ σε κοινόχρηστο
χώρο (βλέπε συνημμένο σχέδιο 3)
Σε εφαρμογή των ανωτέρω και για την διατήρηση της φυσιογνωμίας του οικισμού και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών αυτού, που υπάρχουν από την εποχή της Τουρκοκρατίας επιβάλλεται το ελάχιστο πρόσωπο για την οικοδομησιμότητα των οικοπέδων να μην αφίσταται των εν τοις πράγμασι υπαρχόντων προσώπων (αρτιότητα οικοδομησιμότητα υφισταμένων οικοπέδων προϋπαρχόντων του 1955 ως έχει)