Στηρίζω σε γενικές γραμμές το σενάριο 2 (ήπια ανάπτυξη), αλλά με ορισμένες ενστάσεις. Σοβαρό στίγμα του σεναρίου αυτού είναι η αφελής πρόταση για «αξιοποίηση και βελτίωση των λιμενικών υποδομών για την προσέλκυση κρουαζιερόπλοιων», σαν τάχα να είναι ευφυής η ιδέα να μπάσουμε μόνοι μας μέσα στο σπίτι μας τη χολέρα. Όσα όνειρα και αν κάνουν μερικοί για βραχυπρόθεσμα κέρδη από την αθρόα προσέλευση κρουαζιερόπλοιων στα (ειρήσθω εν παρόδω εντελώς ακατάλληλα) λιμάνια μας, είναι πάμπολλα τα παραδείγματα άλλων προορισμών που κάποτε παρακαλούσαν για κρουαζιερόπλοια και τώρα τα καταριούνται. Τα κρουαζιερόπλοια είναι σαν τα δώρα της κακιάς μάγισσας, που υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια – γρήγορα όμως αποδεικνύεται πως άνθρακες ο θησαυρός!