ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΠΕΥΚΟΦΥΤΟ (ΣΠΑΤΑΤΖΙΚΙ) ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ Τ.Π.Σ.

ΚΡΗΤΙΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Εκπρόσωπος Εξωραϊστικού Συλλόγου Πευκοφύτου Π. Πρόεδρος Δ. Συμβουλίου – Τ. Α/ρχος Δήμου Διονύσου Έκθεση οικισμού Πευκοφύτου-Σπατατζικίου Ο οικισμός Πευκοφύτου (Σπαταζίκι) βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της κοινότητας Αγ. Στεφάνου του Δήμου Διονύσου με βάση το Β.Δ. της 13/10/1835 (ΦΕΚ 17 Α') με πληθυσμό 102 κατοίκων και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αρχική σύσταση του τότε νεοϊδρυθέντος Δήμου Μαραθώνα. Με το Β.Δ. της 31/8/1912 (ΦΕΚ Α262) ο οικισμός Πευκοφύτου αποσπάται από τον Δήμο Μαραθώνα περί αναγνωρίσεως “ Δήμων & Κοινοτήτων του νομού Αττικής και Βοιωτίας” και περιέρχεται στην νεοσυσταθείσα Κοινότητα Καπανδριτίου. Με το ΦΕΚ Α179/1927, Δ. 20/8/1927 ο οικισμός Σπατατζίκι μετονομάζεται “Πευκόφυτο”. Με το ΦΕΚ 282 της 30/12/1933 δυνάμει του άρθρου 189 του αγροτικού κώδικα 2880 της υπ'αριθ. 14/1927 γίνεται παραχώρηση αγρών Σ.Α.Α.Κ. “Σπατατζικίου”. Επιτροπή ορίων στις 16/11/1962 ορίζει τα όρια μεταξύ Κοινοτήτων Αγίου Στεφάνου και Καπανδριτίου, τα οποία ισχύουν μέχρι και σήμερα, περιγράφοντας ότι η Κοινότητα Καπανδριτίου συνορεύει με τον οικισμό Πευκοφύτου. Με το Β.Δ. 788 της 27/11/1968 προσαρτάται ο οικισμός Πευκοφύτου στην Κοινότητα Αγίου Στεφάνου του Νομού Αττικής. Την 22/4/1986 με την κατάθεση υπομνήματος οι κάτοικοι του Πευκοφύτου ζητούν τον καθορισμό των ορίων του οικισμού από την κοινότητα Αγίου Στεφάνου. Η Κοινότητα του Αγίου Στεφάνου, τον Οκτώβριο του 1986 μαζί με την Δ/νση Πολεοδομίας Νομαρχίας Ανατ. Αττικής, αλλά και το τμήμα Δ/νσης Γ2 ΥΠΕΧΩΔΕ, Μεσογείων & Τρικάλων Αθήνα,κινεί και ολοκληρώνει την διαδικασία οριοθέτησης του οικισμού κα καταθέτει πλήρη φάκελο με αρ.πρωτ. 19838/30-10-1986 όπου αναφέρεται η διαδικασία που ακολούθησε η επιτροπή της Πολεοδομίας “ΥΠΕΧΩΔΕ-ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ” για τον οικισμό Πευκοφύτου, όπου και σύμφωνα με το Π.Δ. 185Δ τον περιέλαβε στους οικισμούς με όριο κάτω των 2.000 κατοίκων. Παρά την απόλυτα τεκμηριωμένη παρουσία του αυτοτελούς οικισμού Πευκοφύτου ως οικισμού προϋφιστάμενου του 1923, και ενώ εκδίδονταν οικοδομικές άδειες μέχρι το 1988 για τις ανάγκες των κατοίκων, αυτό ακυρώνεται με το ΦΕΚ 755 Δ21/10/1988 όταν καθορίστηκαν οι ζώνες προστασίας του Πεντελικού όρους και τοποθέτησαν τον οικισμό στη ζώνη Α χωρίς να τον εξαιρέσουν από τις δεσμεύσεις του Διατάγματος που διαχώριζε τους οικισμούς προ του 1923 και ενώ υπήρχε στο ΥΠΕΧΩΔΕ κατατεθημένη έκθεση από το τμήμα Γ2 και την Κοινότητα Αγίου Στεφάνου. Η απάντηση που δόθηκε από τους υπηρεσιακούς υπαλλήλους ήταν ότι υπήρξε πιθανή αβλεψία κι έτσι ο οικισμός έπαψε να αναπτύσσεται. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής, με την απόφαση 26/96 της 9/3/1996 διαπιστώνει ομόφωνα σοβαρή παράβλεψη και εσφαλμένη συμπερίληψη στον σχεδιασμό μελέτης των ζωνών για το 755Δ διάταγμα της Πεντέλης, αναγνωρισμένων οικιστικών περιοχών, προϋφιστάμενων του 1923. Ενδεικτικά αναφέρονται οι Άγιοι Απόστολοι Καλάμου, Μπούγα Αυλώνα, Μαυροσουβάλα Μαρκοπούλου-Ωρωπού κ.α. Ωστόσο, όταν έγινε η οριοθέτηση από το ΥΠΕΧΩΔΕ και την Νομαρχία το 1986, η επιτροπή είχε αναφέρει, ότι ο οικισμός είναι ένας θύλακας που εξαιρείται από το Διάταγμα της Πεντέλης ΦΕΚ 755Δ. Το 1997 η Νομαρχία Ανατ. Αττικής, έχοντας υπόψη τα αποδεικτικά στοιχεία, εξέδωσε την 16546/24-11-1997 Διαπιστωτική Πράξη, όπου αποδεικνύεται ότι το Πευκόφυτο προϋφίσταται του 1923. Στις 11/7/2000 ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Πευκοφύτου, μέσω της Νομικού Συμβούλου του Δήμου Διονύσου, ζητά με έγγραφο στην Δ/νση Νομοθετικού Έργου του ΥΠΕΧΩΔΕ, να ενημερωθεί για τις απαιτούμενες ενέργειες, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία οριοθέτησης του οικισμού από τον Δήμο Αγίου Στεφάνου για δεύτερη φορά, όπως ενημέρωσε το Νομοθετικό Τμήμα του ΥΠΕΧΩΔΕ. Το 2001 ο Δήμος Αγίου Στεφάνου και ο Εξωραϊστικός Σύλλογος καταθέτουν στο ΥΠΕΧΩΔΕ έγγραφο (αρ.πρωτ.572/31-1-2001) με στοιχεία που αποδεικνύουν ότι ο οικισμός Πευκοφύτου προϋφίσταται του 1923, και αυτά ήταν οι απογραφές από το 1920 με 69 κατοίκους, το 1928 με 150, το 1940 με 63, το 1951 με 162 και συνεχίζει να απογράφεται μέχρι και σήμερα. Η Δ/νση Νομοθετικού Έργου ΥΠΕΧΩΔΕ με αρ.πρωτ. 7524/13070/20-3-2001 απαντά στο ερώτημα και αποφασίζει ότι μπορεί να γίνει οριοθέτηση με τις διατάξεις του Π.Δ. 24/4/85 ΦΕΚ 181Δ πράγμα που θα ήταν σύμφωνο με το όλο πνεύμα της νομοθεσίας περί οικισμού, καθώς και με το διάταγμα περί προστασίας του Πεντελικού όρους. Με το υπ'αριθ.13466/4853/29-5-2001 έγγραφο προς τον Δήμο Αγίου Στεφάνου, η Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού ΥΠΕΧΩΔΕ γνωστοποιεί τα έγγραφα του Νομοθετικού έργου του ΥΠΕΧΩΔΕ και ζητά να ξεκινήσει η διαδικασία της οριοθέτησης του Πευκοφύτου. Στις 26/7/2002 ο Δήμος Αγίου Στεφάνου καταθέτει στην Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού ΥΠΕΧΩΔΕ πλήρη φάκελο με αρ.πρωτ. 4074 και εισερχόμενο πρωτ. στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Το 2012 υπάρχει μια σειρά ομόφωνων αποφάσεων α) αρ. 21/2012 από την Δημοτική κοινότητα Αγίου Στεφάνου β) αρ.51/2012 από την Επιτροπή Ζωής & Ποιότητας γ) αρ. 258/2012 από το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Διονύσου, με την οποία και θεωρήθηκαν τα όρια του οικισμού Πευκοφύτου από την Τεχνική Υπηρεσία. Το 2014 επαναπροωθήθηκε έγγραφο με αρ.πρωτ. 6220/19-2-2014 στο Δασαρχείο Πεντέλης προς την Δ/νση Δασών Ανατ. Αττικής με αναφορά στα προηγούμενα έγγραφα από το 2002. Επίσης, η Γ.Γ. Χωροταξίας & Αστικού Περιβάλλοντος και η Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού επιστρέφει πλήρη φάκελο με αρ.πρωτ. 52740/26-11-2014 στην Πολεοδομία του Δήμου Διονύσου ορίζοντάς την αρμόδια για ζητήματα οικισμών προ του 1923. Το 2015 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Στρασβούργου με απόφασή του, ύστερα από προσφυγές που έγιναν για το Διάταγμα της Πεντέλης 755Δ από πολίτες της ευρύτερης περιοχής (Μαραθώνα, Βόρεια Αττική κτλ), δικαιώνει τους πολίτες, καταδικάζει το Ελληνικό Δημόσιο επιβάλλοντας πρόστιμο και ζητά να αποζημιωθούν οι πολίτες που υπέστησαν παραβίαση των περιουσιακών δικαιωμάτων τους, τα οποία προστατεύονταν από το 1ο πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου). Η απόφαση αυτή κοινοποιήθηκε στους αρμόδιους φορείς (Δασαρχείο, Υπουργεία κτλ) στις 8/2/2015. Το 2020 στέλνεται υπόμνημα από τον Εξωραϊστικό Σύλλογο Πευκοφύτου στην διαβούλευση του σχεδίου νόμου περί “Εκσυγχρονισμού της Πολεοδομικής & Χωροταξικής Νομοθεσίας”. Το συγκεκριμένο υπόμνημα στάλθηκε, επίσης, προς τον Υπουργό ΥΠΕΝ, Υφυπουργούς, και Βουλευτές Βόρειας Αττικής για το άρθρο 12. Ως γνωστόν, δεν ελήφθησαν υπόψη. Νόμος 4759/2020 Ο Δήμος Διονύσου στις 26/4/2022 καταθέτει γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του Δήμου Διονύσου, για την ολοκλήρωση της διαδικασίας οριοθέτησης του οικισμού Πευκοφύτου, στους αρμόδιους φορείς του ΥΠΕΝ. Τον Νοέμβριο 2023 ανατίθεται η εκπόνηση της μελέτης του Τ.Π.Σ. Δήμου Διονύσου από το Τ.Ε.Ε. σε μελετητικό γραφείο μέσω ανάλογου διαγωνισμού. Ο οικισμός Πευκοφύτου (Σπατατζικίου) είναι αυτοτελής οικισμός προ του 1835 με πληθώρα αποδεικτικών στοιχείων (Β. Διατάγματα, Π. Διατάγματα, απογραφές πλυθησμού, χάρτες Kaoupert, αλλά και συμμετοχή των γηγενών κατοίκων στους πολέμους του 1912 και 1940, που πρόσφεραν φόρο τιμής στην πατρίδα και έδωσαν την ζωή τους, προκειμένου να διαφυλαχθεί η Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Επιζητούμε το αυτονόητο μετά από σχεδόν 50 έτη και αφορά την πλήρη αποκατάσταση της φυσιολογικής καθημερινότητας, την ανάπλαση και τον εκσυγχρονισμό του οικισμού. Παρακαλούμε θερμά να μην βρεθούμε στην τρίτη οριοθέτηση κατά σειρά, σήμερα που η διαδικασία των Τ. Πολεοδομικών Σχεδίων βρίσκεται σε εξέλιξη, εφόσον εμείς, μετά απο πλήρη έλεγχο, έχουμε ολοκληρώσει και αποστείλει στο ΥΠΕΧΩΔΕ, στο Δασαρχείο και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ό,τι μας υπέδειξε το Νομοθετικό Τμήμα του ΥΠΕΧΩΔΕ και η Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού του Υπουργείου Χωροταξίας & Περιβάλλοντος. Το μόνο που υπολείπεται είναι η έκδοση Π. Διατάγματος, όπως ορίζεται από τον νόμο. Θα ήταν ικανοποιητικό και δίκαιο, στο επικείμενο προς ψήφιση Προεδρικό Διάταγμα το σχετικό με την οριοθέτηση των οικισμών, να υπάρχει αναφορά ότι οι οικισμοί που βρίσκονται στο τελικό στάδιο ολοκλήρωσης της διαδικασίας οριοθέτησής τους με βάση την ισχύουσα νομοθεσία για έκδοση του σχετικού Π.Δ. και για τους οποίους υπολείπεται η σύνταξη της γεωλογικής μελέτης θα ολοκληρώσουν την διαδικασία με την σύνταξή της μέσω του αντίστοιχου Τ.Π.Σ. Σε διαφορετική περίπτωση, θα προκληθεί αδικαιολόγητη ταλαιπωρία και σύγχυση, οι οποίες θα σημαίνουν χάσιμο χρόνου και μεγαλύτερη καθυστέρηση. Με εκτίμηση