Οι ανωτέρω οικισμοί έχουν αναγνωριστεί ως προϋφιστάμενοι του 1923 με πλήθος δικαστικών αποφάσεων, οι οποίες έχουν γνωστοποιηθεί επισήμως στους αρμόδιους μελετητές. Η μη ύπαρξη επισήμως καθορισμένων ορίων από την Κεντρική Διοίκηση, (διότι υπάρχουν όρια εγκεκριμένα από το Δήμο και την τότε Νομαρχία), είναι αποτέλεσμα συστηματικής αμέλειας της ίδιας και δεν μπορεί να συνιστά αιτία παράκαμψης του νόμιμου καθεστώτος τους. Ομοίως και με την "έλλειψη απογραφής" κατά τις πρόσφατες δεκαετίες, που είναι ξεκάθαρα προσχηματική ως δικαιολογία. Τυχόν απόρριψη της θέσης αυτής, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε δικαστικές προσβολές, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Κατά τα λοιπά συμφωνώ με τον εδώ σχολιασμό του οικείου συλλόγου δια μέσω του προέδρου του Αλέξανδρου Γκίνη.
Ως προς το γενικότερο θέμα του ΤΠΣ, η δημόσια θέση των μελετητών, που αφήνουν σαφώς να εννοηθεί ότι θα υπάρξουν παρεμβάσεις του Δασαρχείου, επι αστικών περιοχών ( με βάση το υπό κατάρτιση ΤΠΣ) και εύχονται στους κατοίκους... "καλά ξεμπερδέματα" (!), συνιστά ωρολογιακή βόμβα.
Εάν η θέση αυτή επιβεβαιωθεί διότι η πολιτεία δεν μερίμνησε να δοθεί λύση ( σκοπός υποτίθεται των ΤΠΣ σε περιοχές όπως ο πολύπαθος Διόνυσος), είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν εντονότατες αντιδράσεις εκ μέρους των κατοίκων της περιοχής, που βλέπουν τις περιουσίες τους να απαξιώνονται συστηματικά, χωρίς να δίδεται αποτελεσματική λύση από την κυβέρνηση.