Το βασικότερο πρόβλημα των προτάσεων, είναι ότι όλες βασίζονται πάνω στο ΣΧΟΑΠ Αμοργού. Το οποίο ξεκίνησε πάνω από 10 χρόνια πριν και πριν κατατεθεί στην τελική του μορφή, έγιναν "προσθέτοαφαιρεσεις" για λόγους ψηφοθηριας και προστέθηκε ένα οδικό δίκτυο, το οποίο δεν εξυπηρετεί παρά μόνο συμφέροντα και το όραμα μιας δημοτικής αρχής, που μιλάει μεν για προστασία και αειφορια κλπ, αλλά στην πράξη οι μεθοδεύσεις και οι ενέργειές της, πολύ μακρυά από αυτες τις έννοιες είναι.
Δύο παραδείγματα στα Κατάπολα. 1)τα Κατάπολα αποτελούνται από τρεις χαρακτηρισμενους παραδοσιακούς οικισμούς, οι οποίοι, για να παραμείνει ο όρος "παραδοσιακοί", θα πρέπει τα όριά τους να είναι εμφανώς διακριτά. Και αυτό δεν συμβαίνει με τις "πρόσθετοαφαιρέσεις" του ΣΧΟΑΠ, πόσο μάλλον όταν έχει να κάνει και με περιοχές του κάμπου των Καταπολων, όπου το τσουναμι του 1956 είχε "καταπιεί"! Το πάθημα δεν φαίνεται να γίνεται μάθημα.
2)Η πρόσφατη πρόταση της δημοτικής αρχής για την επέκταση του λιμανιού των Καταπολων και την διανοιξη περιφερειακου δρόμου άνωθεν του οικισμού των Καταπολων, αποδυκνυει - σε όσους δεν βλέπουν με γυαλιά χρήματος και ψήφων - ότι ουδεμία σχέση υπάρχει μεταξύ των εννοιών αειφοριας,προστασιας του παραδοσιακού χαρακτήρα κλπ με τις αληθινές προθέσεις.
Επίσης, δεν μπορούμε να μιλάμε για επέκταση οικισμών, τη στιγμή που στα Κατάπολα υπάρχουν πάνω από 70 airbnb και άνθρωποι νέοι, μη αμοργιανοι, που θέλουν να ζήσουν μόνιμα στον τόπο, φεύγουν. Εάν η επέκταση γίνεται για να προσθέσουμε και άλλα airbnb, κοροιδευομαστε μεταξύ μας. Επίσης, καμία αγροτική και κτηνοτροφικη δραστηριότητα δεν ενθαρρύνεται ή βοηθιεται, πόσο μάλλον όταν η λειψυδρία χτυπάει κόκκινο.
Σε μια γενικότερη περιρεουσα ατμόσφαιρα, όπου, συμφέροντα γλυκοκοιταζουν τα "ανεγγιχτα" μέρη ως ευκαιρία οικοδόμησης luxurious κατοικιών για πλούσιες τσέπες, όσο το κεντρικό κράτος κάνει business και καμιά απολύτως σχέση έχει, με τα προβλήματα του απλού κόσμου και όσο οι δημοτικές αρχές εκλέγονται με οικογενειακρατικα κριτήρια, δυστυχώς αυτά δεν είναι βάσεις για καλύτερο μέλλον.