Για πολλούς από εμάς, το ιδανικό μοντέλο ανάπτυξης της Χερσονήσου είναι ο ήπιος και αειφόρος φυσιολατρικός τουρισμός που έχει ανθήσει ως παράδειγμα (και δεν είναι μόνο θεωρία) σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας και διεθνώς. Αυτό το είδος ανάπτυξης δεν απαιτεί υποδομές και επενδύσεις και είναι αειφόρο, δηλαδή μπορει να συνεχίζεται για πάντα, όχι όπως η οικοδομή η οποία κάποια στιγμή θα κορεστεί χωρίς να αφήσει κάποια άλλη διάδοχη οικονομική δραστηριότητα.
Για τους κατοίκους των Μεθάνων είναι σημαντικό να διατηρηθεί ανέπαφο το φυσικό και το αρχιτεκτονικό περιβάλλον και να μείνει ζωντανή η έντονη ταυτότητα της περιοχής που την κάνει να ξεχωρίζει από όμμορες περιοχές αλλά και γενικότερα να διαφοροποιείται από άλλα αντίστοιχα μέρη στην Ελλάδα. Με αυτόν τον τρόπο οι μόνοιμοι κάτοικοι θα μπορούν να ζήσουν καλά και ποιοτικά στο μέρος αυτό, αντίθετα αν μετατραπεί σε εποχιακή εξοχική κατοικία ελλήνων ή ξένων η ποιότητα ζωής θα χειροτερέψει και η μόνιμη παραμονή θα είναι πιο δύσκολη.
Για τους παραπάνω λόγους προτείνουμε:
1. ΤΟν περιορισμό κατά το δυνατό της εκτός σχεδίου δόμησης
2.ΤΟν περιορισμό κατά το δυνατό των προςένταξει περιοχών
3. ΤΗν προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς θέτωντας αυστηρούς όρους δόμησης εντός και εκτός σχεδίου όχι μόνο ως προς τα υλικά αλλά και προς τον όγκο και τη γενικότερη φυσιογνωμία της δόμησης.
4. Την αυστηρή απαγόρευση σε πισίνες και πολυτελείς κατοικίες που δεν συνάδουν α. με την κλιματική αλλαγή β. με τον λητό χαρακτήρα των υφιστάμενων οικισμών
5. Την προσπάθεια οριοθέτησης οικισμών και όχι την επέκταση ακανόνιστα και τη συνένωση οικισμών όπως Μεγαλοποτάμι - Μεγαλοχώρι - Βαθύ που αλλιώνουν εντελώς τη φυσιογνωμία της περιοχής
ΤΟ μόνο βεβαιο είναι ότι δόμηση και ήπιος τουρισμός δεν πάνε μαζί και η περιοχή θα απολέσει το σημαντικότερο φυσικό χάρισμα που έχει ώστε να γίνει ένας διάσημος προορισμός του είδους στην Ελλάδα και διεθνώς.