Οι κυκλοφοριακές παρεμβάσεις σε μια πόλη δεν είναι μια απλή υπόθεση και απαιτούν ιδιαίτερη μελέτη ως προς τις επιπτώσεις τους, ιδιαίτερα μάλιστα σε μια πόλη που:
1) Το κυκλοφορικό δεν είναι από τα μεγάλα προβλήματα της Αγίας Παρασκευής, πλην ορισμένων σημείων (π.χ. στη Μεσογείων στο ρεύμα προς Αθήνα από Αγίας Τριάδος μέχρι την πλατεία, στην Ηπείρου προς Μεσογείων ή και στην Ειρήνης στη συμβολή με Αιγαίου Πελάγους και Νεαπόλεως τις πρωινές ώρες (που θα μπορούσε να λυθεί με διαφορετική πρωινή ρύθμιση των φαναριών). Από την καθημερινή εμπειρία δεν παρατηρούνται μεγάλες καθυστερήσεις στην κίνηση εντός των γειτονιών της πόλης.
2) Έχει σχεδόν κορεσμένο το συντελεστή δόμησης όπως φαίνεται από τη μελέτη σας
3) Δεν αναμένεται καμία σημαντική αύξηση του πληθυσμού τα επόμενα χρόνια
Το ζήτημα για τους κατοίκους δεν είναι λοιπόν πως θα εξυπηρετηθεί η εμπορική κίνηση της Αγίου Ιωάννου ή το Κολλέγιο ή ο Δημόκριτος, εις βάρος της δικής τους καθημερινότητας.
Οι παρεμβάσεις που προτείνονται στο Σενάριο 2 θεωρώ ότι θα δημιουργήσουν πολλές επιπλοκές, ιδιαίτερα στο δυτικό τμήμα της πόλης (Τσακός, Νέα Ζωή, τμήμα δυτικά της Αγ.Ιωάννου, Νεαπόλεως).
Το τμήμα αυτό, με τις μονοδρομήσεις και της αντιδρομήσεις που προτείνονται, θα παραλάβει μέρος της σημερινής κίνησης της Αγίου Ιωάννου προς περιοχές αμιγούς κατοικίας, επιβαρύνοντάς τες κυκλοφοριακά, ενώ θα κατευθύνει και μια πιθανά αυξημένη μελλοντική κίνηση από το Κολλέγιο προς τα δυτικά.
Όχι μόνο η Αιγαίου Πελάγους και η Ειρήνης, αλλά όλοι οι συλλεκτήριοι οδοί της δυτικής περιοχής θα επιβαρυνθούν.
Αν το ζητούμενο μιας κυκλοφοριακής μελέτης είναι η βελτίωση της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων στον αστικό ιστό, αυτό ως γνωστόν γίνεται με την παροχή κινήτρων για τη μείωση της χρήσης του ΙΧ και όχι με το αντίθετο.
Γίνεται, μεταξύ άλλων, με μια καλά μελετημένη ένταξη ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΣ στο κυκλοφοριακό δίκτυο εξυπηρέτησης του Δήμου, η οποία θα σχεδιαστεί έτσι ώστε με κυκλικές διαδρομές και μικρά λεωφορεία να ενώνει όλες τις γειτονιές με τους Σταθμούς των Μέσων Σταθερής Τροχιάς (Νομισματοκοπείο, Αγία Παρασκευή, Χαλάνδρι, Δουκίσσης Πλ.) και τη Μεσογείων. Ή και με τη δημιουργία στοχευμένων λεωφορειακών γραμμών για τη μεταφορά εργαζομένων σε σημεία μεγάλης συγκέντρωσης εργασίας, όπως π.χ. ο Δημόκριτος.
Το Σχέδιο δεν προτείνει καθόλου Δημοτική Συγκοινωνία.
Αντίθετα, παρουσιάζει ότι η Αγία εξυπηρετείται από 22 λεωφορειακές γραμμές, ενώ στην πραγματικότητα ΜΟΝΟ 3 εξυπηρετούν τη δημόσια συγκοινωνία από τη γειτονιά προς τα μέσα σταθερής τροχιάς (406, 407 και Β5). Όλες οι άλλες είναι είτε κατά τον οδικό άξονα της Μεσογείων, είτε εξυπηρετούν την κίνηση από τους πέριξ Σταθμούς του Μετρό προς και από όμορους δήμους ή το αεροδρόμιο ή κάποιες περιοχές (π.χ. Αγ. Ανάργυροι).
Για την πρόταση της νέας χάραξης δρόμου μέσα στο δάσος που ενώνει τη Γραβιάς με τη Νεαπόλεως έχω αναφερθεί και σε άλλη ενότητα. Η νέα αυτή χάραξη όχι μόνο δεν θα εξυπηρετεί τους κατοίκους, αλλά θα τους αφαιρέσει και ποιότητα ζωής, καθώς θα αξιοποιηθεί από ιδιωτικά κυρίως συμφέροντα για την άλωση, συν τω χρόνω, της δασικής περιοχής που θα αποκοπεί από τον ορεινό όγκο του Υμηττού (για την εξυπηρέτηση της κίνησης μέχρι και τη δημιουργία parking για τους φοιτητές του κολλεγίου, ή για την ικανοποίηση της όποιας άλλης φαντασίωσης ενός μελλοντικού ‘’επενδυτή’’ ).
Πολύ εύστοχα συμπολίτης μας τη χαρακτήρισε ως μια ακόμα Περιφερειακή Υμηττού.
Σε κάθε περίπτωση, αν είναι οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις να κινηθούν επί τα χείρω για τους κατοίκους της πόλης μας, θα ήταν καλύτερα να μείνουμε στο Σενάριο 1. Ευνόητο είναι ότι το όποιο σενάριο προταθεί προς υλοποίηση, θα πρέπει πρώτα να δοκιμαστεί σε πραγματικές συνθήκες, για ένα χρονικό διάστημα (π.χ. 6 μηνών) και στη συνέχεια να γίνει μόνιμο ή να απορριφθεί εφόσον δεν εξυπηρετεί τους κατοίκους.
Ρήγος Ιωάννης
Κάτοικος Τσακού Αγίας Παρασκευής
Μηχανολόγος Μηχανικός
Μέλος Αντιπροσωπείας Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.