ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΒΟΡΕΙΩΝ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ

Διατήρηση των υφιστάμενων ορίων του οικισμού Τσόπελα Πραμάντων

Η διατήρηση των υφιστάμενων ορίων του οικισμού Τσόπελα Πραμάντων κρίνεται επιβεβλημένη στο πλαίσιο της εκπόνησης του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ) Δήμου Βορείων Τζουμέρκων, καθώς τα όρια αυτά αποτελούν το αποτέλεσμα θεσμοθετημένης διοικητικής πράξης, όπως αυτή καθορίστηκε με την υπ’ αριθμ. 31443/650 απόφαση του Περιφερειάρχη Ηπείρου (ΦΕΚ Δ’ 151/26.03.2021). Η εν λόγω απόφαση, η οποία τροποποίησε σημειακά το όριο του οικισμού, βασίστηκε σε πολεοδομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, αποκαθιστώντας σφάλμα της αρχικής οριοθέτησης (ΦΕΚ Δ’ 385/1993) σχετικά με τον χαρακτηρισμό συγκεκριμένης έκτασης ως δασικής, όπως τεκμηριώθηκε από την υπ’ αρ. 11305/14-12-1999 πράξη χαρακτηρισμού του Δασαρχείου Ιωαννίνων. Η διατήρηση των ορίων, όπως ισχύουν μετά τη δημοσίευση του ΦΕΚ Δ’ 151/2021, διασφαλίζει τη νομική συνέχεια του θεσμικού πλαισίου, την ορθολογική χωρική ανάπτυξη του οικισμού και τη συμβατότητα του ΤΠΣ με τις εγκεκριμένες πολεοδομικές ρυθμίσεις της περιοχής, αποτρέποντας την εισαγωγή ασυνέπειας μεταξύ θεσμοθετημένων και προτεινόμενων ορίων.
Επιπλέον, η διατήρηση των υφιστάμενων ορίων είναι κρίσιμη ενόψει της εφαρμογής του νέου θεσμικού πλαισίου που διέπει τους οικισμούς κάτω των 2.000 κατοίκων, όπως αυτό καθορίστηκε με το άρθρο 33 του Ν. 4759/2020 (ΦΕΚ Α’ 245/09.12.2020) και το επακόλουθο Προεδρικό Διάταγμα «Κατηγορίες και όροι δόμησης οικισμών με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους» (Π.Δ. ΦΕΚ Δ’ 373/2024). Το νέο πλαίσιο εισάγει αυστηρότερους περιορισμούς δόμησης, διαφοροποιήσεις στην κατηγοριοποίηση των οικισμών και νέα κριτήρια για τον καθορισμό ή ανακαθορισμό ορίων, γεγονός που ενδέχεται να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα στους μικρούς και ορεινούς οικισμούς της Ηπείρου. Στον οικισμό Τσόπελα, ενδεχόμενη αναθεώρηση ή μετατόπιση των ορίων θα μπορούσε να επιφέρει απώλεια αρτιότητας υφιστάμενων οικοπέδων, περιορισμό οικοδομησιμότητας, καθώς και ασυμβατότητες με τα καθορισμένα όρια ιδιοκτησιών και υφιστάμενων κτισμάτων. Ως εκ τούτου, η διατήρηση των ισχυόντων ορίων είναι απαραίτητη τόσο για τη νομική και πολεοδομική ασφάλεια των κατοίκων όσο και για τη διασφάλιση της βιώσιμης χωρικής ανάπτυξης ενός μικρού, ορεινού και κοινωνικά ευαίσθητου οικισμού.