ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΚΕΑΣ

Το ΤΠΣ και η καραμέλα της ανάπτυξης

Ο όρος ανάπτυξη δυστυχώς στο μυαλό των περισσοτέρων αποτελεί συνώνυμο όρων όπως επενδύσεις, ανοικοδόμηση, επέκταση των επαγγελματικών δραστηριοτήτων και είναι αυστηρά συνυφασμένο με άλλες έννοιες θετικού χαρακτήρα όπως εξέλιξη, πρόοδος, ευημερία κ.ο.κ.
Κατ' αντιστοιχία ο όρος αποανάπτυξη μάλλον δειχνει οπισθοδρομισμό.
Γεγονός όμως αποτελεί πως το αποκαλούμενο "μοντέλο ανάπτυξης" αποτελεί ένα μονοσήμαντα ορισμένο μόρφωμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής και των λόμπι που τη χειραγωγούν, που μέχρι στιγμής δεν έχει φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα σε κοινωνικό, οικονομικό και διοικητικό επίπεδο (το πολιτιστικό το έχουμε ξεχάσει).

Τα παραδείγματα προς αποφυγήν αναρίθμητα: Μύκονος, Σαντορίνη, Πάρος, Τήνος, Μήλος, Αράχωβα, Πάπιγκο κι εσχάτως Κέα...
Από τον "ήπιο" αποικισμό του Κούνδουρου επί Βλάχου που κατέστησε τη Τζια "Πεντάπολη", στις Βερσαλλίες των CEO της ΔΕΗ και της 3E, έως την οριστική ισοπέδωση με αποικιοκρατικούς όρους του Βροσκόπου...
Υπάρχουν σαφή όρια μεταξύ αυτών των σταδίων και οι μελετητές έχουν τα απαραίτητα εφόδια ώστε να τα διακρίνουν.

Το ερώτημα είναι αν η δημοτική αρχή αλλά κι ο ίδιος ο πολίτης είναι σε θέση να αφουγκραστούν τον παλμό του νησιού, όπως αυτός καθορίστηκε από τις προηγούμενες γενεές που διαφύλαξαν τον τόπο και τις παραδόσεις του και κατά πως προσδοκούν οι επίγονοι, των οποίων την πλάση δανειζόμαστε.
Διότι αυτό καθαυτό το στοιχείο της αυθεντικότητας είναι που προσδίδει χαρακτήρα σ' έναν τόπο και τον διαχωρίζει απ' τον επόμενο προορισμό, καθιστώντας τον συν τω χρόνω ελκυστικό για τον επισκέπτη.

Καιρός να αποφασίσει ο σύγχρονος Κείος αν θέλει να έχει περισσότερη συνάφεια με το Σιμωνίδη, τον Ερασίστρατο και όλες τις μετέπειτα γενιές που ανέστησαν τον τόπο σχεδόν μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα, ή αν βιάζεται να ακολουθήσει την αρπαχτή του Σαντορινιού, του Παριανού και του κάθε λογής οπορτουνιστή και κατά τόπους αεριτζή νεοέλληνα αφήνοντας παρακαταθήκη τσιμεντένια ξόανα.

Υ.Γ. Πρόταση εν είδει υστερόγραφου:
Ας δοθεί προτεραιότητα στην αναστήλωση (υπαρχόντων κτιρίων) έναντι της ανοικοδόμησης κι επιπλέον ας περιοριστεί το επιτρεπόμενο εμβαδό κι ο συντελεστής δόμησης ώστε να υπάρχει μεν η δυνατότητα ανέγερσης μικρών δε κατοικιών εν υπαίθρω (στη λογική της καθοικιάς) αλλά επουδενί να μην αδειοδοτηθούν άλλα resorts/retreats/villages στο βωμό της τουριστικοποίησης.