ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΤΠΣ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ

Σενάρια μη συνεκτικά και άρτια!
Η Δημοτική Αρχή δεν έχει μέχρι σήμερα κάποιον υποτυπώδη επιχειρησιακό σχεδιασμό για βάση συζήτησης ενός Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδιασμό και οι μελετητές αναλώνονται σε εντυπωσιασμούς όπως «Κήπος Βροχής», «μερική υπογειοποίηση της Λ. Αθηνών» (εύκολο και ανέξοδο να γράφεται) και ανάδειξη χώρων πρασίνου όπως ο κήπος Γεωπονικού Πανεπιστημίου, ο Διομήδειος Κήπος …(θα μας εξηγήσει κάποιος τη διαφορά και τι σημαίνει στην πράξη ανάδειξη αυτών των χώρων πρασίνου;)
Επειδή υπάρχει αποσπασματική προσέγγιση είναι δύσκολο κάποιο από το 2ο και 3ο εναλλακτικό σενάριο να αποτελέσει συνεκτική πρόταση που στοχεύει ρεαλιστικά στη βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης.
Το 1ο σενάριο της «Μηδενικής Εναλλακτικής Λύσης (ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΑΣΕΩΝ)» μάλλον εξυπηρετεί τον όγκο του τεύχους παρά την ουσία!
Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι,
λόγω έλλειψης επιχειρησιακού σχεδιασμού στον Δήμο Χαϊδαρίου από την τωρινή αρχή της (ούτε βεβαίως και στην προηγούμενη είχε) αντλούνται μη επικαιροποιημένα στοιχεία από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του Δήμου κατά τα έτη 2011 – 2014,
το σύμφωνο Δημάρχων, το οποίο ήταν ένα μελετητικό σύγγραμα στη διάθεση της παρούσας Δημοτικής Αρχής κατά την προηγούμενη θητεία της για τη μείωση των ρύπων στην πόλη και στη βελτίωση του περιβάλλοντος δεν ελήφθη υπόψη ούτε στο ελάχιστο, πόσο δε μάλλον να μιλήσουμε για την εκπόνηση και συμβατότητα με ένα Σχέδιο Δράσης Αειφόρου Ενέργειας και Κλίματος (ΣΔΑΕΚ) του Δήμου Χαϊδαρίου και με το Περιφερειακό Σχέδιο για την Προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή (ΠεΣΠΚΑ).
Επίσης δεν εξηγείται η αναφορά μόνο στο σχέδιο αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών εξ΄ αιτίας δασικών πυρκαγιών με την κωδική ονομασία «ΙΟΛΑΟΣ» και δεν γίνεται αναφορά στο σχέδιο για την αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων με την κωδική ονομασία «ΔΑΡΔΑΝΟΣ 2»του Δήμου Χαϊδαρίου
Η πρόταση ακόμα προκαλεί ερωτηματικά ως προς τις εντοπισμένες αδυναμίες με βάση την αναφορά ότι «η ανυπαρξία σημαντικών σημειακών παραγωγικών μονάδων (Α.Π.Ε., υδατοκαλλιέργειες κ.α.) δεν ευνοεί την οικονομική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας», θεωρώντας ότι οι υδατοκαλλιέργειες εμμέσως πλην σαφώς θα ήταν δυνατότητα παραγωγική για την πόλη μας, παρά το γεγονός ότι καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «για τον Δήμο Χαϊδαρίου δεν υφίσταται αντικείμενο χωροθέτησης ΑΠΕ και υδατοκαλλιεργειών»!
Αστοχίες στις αναφορές παρατηρούνται αρκετές στο κείμενο εργασίας όπως για παράδειγμα η πρόταση για ανασκαφές για τον εντοπισμό ίχνους του αρχαίου δρόμου της Ιεράς Οδού, χωρίς βεβαίως να υπάρχει σχέση με την πραγματικότητα. Ας ρωτούσαν ή ας έκαναν τον κόπο να δουν με επιτόπια επίσκεψη ένα ορατό πολιτιστικό στοιχείο σε τι κατάσταση βρίσκεται!
Τι εννοείται με την ασαφή αναφορά για τη χωροθέτηση οργανωμένου υποδοχέα βιομηχανίας και άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων υψηλής όχλησης (τύπου Α) για την πόλη μας; Ετεροβαρής η αναφορά σε σχέση με τα όσα έχει αποφασίσει η τοπική κοινωνία!
Γιατί θα πρέπει το παράλιο μέτωπο να είναι «υπό κατάληψη» και όχι μια διέξοδος των πολιτών του Χαϊδαρίου και της Δυτικής Αθήνας προς τη θάλασσα;

Γιατί δεν υπάρχει καμία αναφορά στην αναγκαιότητα νέων χώρων άθλησης και σχολικών υποδομών; Είναι δυνατό να μιλάμε για βιώσιμη ανάπτυξη της πόλης χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη για σύγχρονες σχολικές στέγες που καλύπτουν ικανοποιητικά τις ανάγκες φιλοξενίας των μαθητών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ανάγκη για επαρκή αριθμό βρεφονηπιακών σταθμών, χωρίς να υπάρχει καμία σύνδεση με τις προοπτικές ανάπτυξης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής;

Συμπέρασμα : Κανένα από τα δύο εναλλακτικά μη μηδενικά σενάρια δεν αποτελεί ικανοποιητική βάση συζήτησης!