ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΖΑΓΟΡΙΟΥ

ΠΕΡΙ ΟΡΙΑ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΑΥΤΩΝ

Διαλέγοντας ένα από τα τρία σενάρια της μελέτης πιθανόν το πιο βιώσιμο και  αντικειμενικό είναι το τρίτο σενάριο της ισόρροπης ανάπτυξης. 
Κανείς δεν θέλει τουριστικά χωριά εκτρώματα και κανείς δεν θέλει μεγάλες δομημένες επιφάνειες εκτός οικισμών.
Εκείνο που που θα ήθελα να σχολιάσω ως μόνιμος κάτοικος της περιοχής είναι τα εξής: 1) Ανάπτυξη τουρισμού στα χώρια που πρωτοστατούν, αλλά για να διατηρηθεί το σημερινό μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης που αναφέρει το σχέδιο πρέπει να γίνουν μερικά πράγματα όπως:  Μικρή κυκλική επέκταση των υφιστάμενων ορίων των  οικισμών. Όχι  προς μία κατεύθυνση ανατολικά  ή δυτικά αλλά κυκλικά . Αυτό όχι για να γίνουν οικοδομήσιμα οικόπεδα κάποιων αλλά για να αποσυμφορηθούν τα χωριά με την υψηλή επισκεψιμότητα. Θα δώσω παράδειγμα του Μονοδενδρίου  από όπου και κατάγομαι. Αν εξαιρέσουμε τα δύο σημεία που φτάνουν τα αυτοκίνητα το υπόλοιπο χωριό είναι ανεκμετάλλευτο. Όλοι μας βλέπουμε την βιτρίνα αν περπατήσετε στη μέση του χωριού θα δείτε οικόπεδα εγκαταλελειμμένα, χορταριασμένα, οικίες ετοιμόρροπες  και αυτό γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση. Έχουν ζητηθεί επανειλημμένα οικόπεδα για να αγοράσουν, σπίτια χωριανών να ανακαινιστουν  πώς θα τα οικοδομήσει κάποιος; Πώς θα το ανακαινίσει κάποιος;  όταν δεν υπάρχει πρόσβαση γιατί τα καλντερίμια τα σημερινά τα οποία δεν έχουν διαμορφωθεί όπως σε πολλά  χωριά  για να γίνουν κατάλληλα  να περνάει ένα μικρό αγροτικό. Πρέπει στο νεο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο  να διερευνηθούν  τα όρια των οικισμών σε συνάρτηση βέβαια με το να δημιουργηθούν δρόμοι δαχτυλίδια να περικυκλώνουν τον οικισμό για  να είναι προσβάσιμος ο  οικισμός  από κάθε πλευρά για να μπορέσουν  να οικοδομηθούν να συντηρηθούν τα υφιστάμενα σπίτια και γιατί όχι να οικοδομηθούν νέα. Οι δρόμοι περιμετρικά των χωριών να αποτελέσουν δρόμοι αντιπυρικών ζωνών  για να ανακόψουμε μία ενδεχόμενη φωτιά ( δεν θα αργήσει να γίνει το κακό σε κάποιο χωριό, όλα τα χωριά μας είναι μέσα στο πράσινο τα) για να μπορεί ένα πυροσβεστικό όχημα να φτάσει στην άκρη του οικισμού.Μετα  δεν θα μιλάμε πλέον για περιοχές ιδιαιτέρως φυσικούς καλούς! Γνωρίζετε στο Μονοδέντρι ότι τα  2/3 του χωριού είναι απροσπέλαστα σε πυροσβεστικό όχημα ιδίως το βορειοανατολικό μέρος του χωριού. Υπάρχει στο ζαγόρι μας  άπλετος χώρος είναι τόσο μεγάλα τα δάση μας τόσο μεγάλη η περιοχή μας  που για να μην συμβεί κάτι πρέπει  να κάνουμε αντιπυρικούς δρόμους  περιμετρικά στα όρια των οικισμών . Εντάσσοντας τώρα  στο  τοπικό πολεοδομικό σχέδιο τον απαραίτητο  χαρακτηρισμό των δρόμων αυτών   ίσως στο μέλλον ξεπεραστούν τα κωλύματα παρέμβασης λόγω των δασικών χαρτών , εκτός γραμμής  οικισμού κλπ.
2) Μιλάτε για σταδιακή συρρίκνωση του μόνιμου πληθυσμού, συμφωνώ δυστυχώς το φαινόμενο είναι πανελλαδικό και το γνωρίζουμε όλοι. 
Θεωρώ μόνο με τις τουριστικές Μονάδες που είναι μονόδρομος θα δώσει τη λύση σε πολλά  νέα παιδιά που θέλουν να γυρίσουν να ασχοληθούν ώστε και να κάνουν τις οικογένειες τους στο χωριό
Πρέπει να γίνει η βελτίωση των εσωτερικών δρόμων πρόσβασης προς τα σπίτια μας δε λέει κανείς να καταργηθούν τα  καλντερίμια αλλά να γίνουν καλντερίμια τα οποία θα επιτρέπουν την διέλευση μικρών  οχημάτων. Γνωρίζω άτομα που δυστυχώς δεν μπορούν να έρθει στο χωριό το χειμώνα γιατί δεν μπορεί να βάλούν πετρέλαιο δεν έχει πρόσβαση το  βυτιοφόρο. Γνωρίζω άτομα που δεν μπορούν να συντηρήσουν το σπίτι τους, ναι με λόγω του υψηλού κόστους, αλλά και γιατί  θέλουν τα διπλάσια χρήματα σε μεταφορικά. Αν  υπήρχε ένας περιμετρικός δρόμος θα έλυνε  πολλά από τα παραπάνω  προβλήματα.
Γνωρίζετε στο Μονοδένδρι όπως και σε όλα τα χωριά πόσα γεροντάκια θέλουν να περάσουν την υπόλοιπη συνταξιμη ζωή  του  βίου τους στο χωριό αλλά δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση στο σπίτι τους να μπορεί να έχει πρόσβαση ένα αυτοκίνητο.
θυμάμαι τον εαυτό μου από μικρό παιδί να κουβαλάω σακούλες ,supermarket σε απόσταση 100 μέτρων έχω γίνει πλέον 50 χρόνων! 
Αρα πώς θα μπορέσουμε να δώσουμε  στην καθημερινότητα την ανάπτυξη και τη δυναμική ώστε να είναι βιώσιμοι οι οικισμοί. Γνωρίζουμε ότι τα τα χωριά με την υψηλή επισκεψιμότητα θα πρέπει να έχουν πρόσβαση ΑΜΕΑ σύμφωνα και με το πλαίσιο της Ουνέσκο γιατί πρέπει να είναι επισκέψιμα τα αξιοθέατα σε άτομα με πρόβλημα  αναπηρίας όχι οι  πλατείες των χωριών  αλλά  όλα τα σημεία ενδιαφέροντος.
3) Πρέπει να βελτιωθεί το οδικό δίκτυο όλης της περιοχής. Δεν μιλάμε για διαπλάτυνση ή διάνοιξη των δρόμων ( που σίγουρα και αυτό χρειάζεται και πρέπει άμεσα να δρομολογηθεί)  θα πρέπει να γίνουν πιο ριζικές παρεμβάσεις για δρόμος που θα μειωνουν τις αποστάσεις με μικρές γαλαρίες και μικρές γέφυρες. Το τρίτο σενάριο αναφέρει τουριστική  ανάπτυξη και των υπόλοιπο οικισμών. Κάτι το οποίο βέβαια έχει δοκιμαστεί  στο παρελθόν στην πράξη δηλαδή σε πολλά χωριά λειτουργούν ι αξιόλογοι ξενώνες και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος  αλλά λόγω της κακής κατάστασης του οδικού  δικτύου και της απομακρυσμένης χωροθεσίας τους αυτά τα χωριά δεν μπόρεσαν να αναπτυχθούν τουριστικά.
Η λέξη "Ζαγόρι" σημαίνει τόπος πίσω το βουνό ίσως πλέον το όραμα μιας σήραγγας που θα βγαίνει στο κεντρικό ζαγόρι ερχόμενη από τον κόμβο της Νέας επέκτασης της Ιονίας οδού προς Καλπάκι θα πρέπει να μας απασχολεί αλλά θέλει ηγέτες με όραμα και Δήμο με πυγμή να το ζητήσει από την κυβέρνηση για να μιλάμε πλέον μεταφορικά για τον τόπο  "μπροστά από το βουνό" και να παρακάμψουμε τα 8 km περίπου του "ροντοβανιου" 
Ευχαριστώ Πέτρος Ρίζος.