ΕΠΣ ΔΥΤΙΚΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ: ΔΗΜΟΥ ΚΥΘΝΟΥ - ΔΗΜΟΥ ΣΕΡΙΦΟΥ - ΔΗΜΟΥ ΣΙΦΝΟΥ - ΔΗΜΟΥ ΚΙΜΩΛΟΥ - ΔΗΜΟΥ ΜΗΛΟΥ

Δημοτικές Ενότητες: ΔΕ ΚΙΜΩΛΟΥ,ΔΕ ΚΥΘΝΟΥ,ΔΕ ΜΗΛΟΥ,ΔΕ ΣΕΡΙΦΟΥ,ΔΕ ΣΙΦΝΟΥ

...
ΔΟΜΗΣΗ ΣΕ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ

Θα ήθελα να παρατηρήσω, ότι δεν αποτυπώνονται πλήρως στον χάρτη της πλατφόρμας του ΥΠΕΝ για την νήσο Σέριφο, όλοι οι ημιονικοί δρόμοι/μονοπάτια, όπως αυτοί έχουν καταγραφεί στους στρατιωτικούς χάρτες της ΓΥΣ (έκδοσης 1976 & 1990) για τη νήσο Σέριφο.
Μεγάλο μέρος των εν λόγω ημιονικών δρόμων, έχουν πλέον ασφαλτοστρωθεί, με δαπάνες του Δήμου, γιατί όπως είναι λογικό ήταν οικονομικά αδύνατο η διάνοιξη αυτή να πραγματοποιηθεί με ιδιωτικά μέσα από τους κατοίκους του νησιού, που στην πλειοψηφία τους είναι υπέργηροι και χαμηλοσυνταξιούχοι. Αυτοί δε οι δρόμοι -εξ όσων γνωρίζω- δεν έχουν ακόμη καταστεί δημόσιοι, διότι δεν έχουν ακόμη συμπεριληφθεί σε σχετικό ΦΕΚ.
Οι υπόλοιποι ημιονικοί κοινόχρηστοι δρόμοι/μονοπάτια , προϋφιστάμενα του 1923, που είτε εκ παραδρομής είτε εξ αντικειμενικής αδυναμίας ασφαλτόστρωσης εκ μέρους του Δήμου - λόγω του υψηλού κόστους- έχουν παραμείνει στην πρότερη τους κατάσταση και όπως προαναφέρθηκε, δεν αποτυπώνονται πλήρως ούτε στο Κτηματολόγιο ούτε στην παρούσα πλατφόρμα του ΥΠΕΝ.
Η εν λόγω κατάσταση, υποχρεώνει τους ιδιώτες ακινήτων που είναι προσβάσιμα μέσω των οδών αυτών, να αναλαμβάνουν την υποχρέωση υποβολής μελέτης αναγνώρισης τους -ως προυφιστάμενες του 1923- και υποβολής της στον αρμόδιο Δήμο για σύμφωνη γνώμη και στην συνέχεια για υποβολή σχετικού αιτήματος στην ΓΓ Αποκεντρωμένης Διοίκησης για τελική έγκριση!!
Ύστερα από τα παραπάνω αναφερόμενα, τα εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν είναι τα εξής:
α) Υπάρχει αμφισβήτηση του περιεχομένου της χαρτογράφησης των εν λόγω χαρτών της ΓΥΣ;
β) Αφού οι εν λόγω χάρτες έκδοσης 1976 & 1990 για τη νήσο Σέριφο έχουν ενσωματώσει Α/Φ των ετών 1945, 1960 & 1974, γιατί η αποτύπωση όλων των τύπων των οδών της μελέτης της ΓΥΣ, δεν έχει αποτυπωθεί στον τρέχοντα χάρτη της πλατφόρμας του ΥΠΕΝ;
γ) Γιατί πρέπει ο πολίτης να επωμιστεί το κόστος της μελέτης αναγνώρισης κοινόχρηστης οδού για κάτι που είναι αυταπόδεικτο και πιστοποιείται με επίσημα έγγραφα της ΓΥΣ, που είναι Κρατική Στρατιωτική Υπηρεσία, την οποία ο ίδιος ο πολίτης μέσω των φόρων του συντηρεί; Δεν αρκεί η υποβολή στον αρμόδιο Δήμο και στον Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης του αντίστοιχου χάρτη της ΓΥΣ, για να δοθεί η σχετική βεβαίωση αναγνώρισης;
δ) στα δεκάδες εκτός σχεδίου ακίνητα της ΣΕΡΙΦΟΥ που είναι αγροτικής μορφής στους κυρωμένους δασικούς χάρτες (ΑΑ), και δεν είναι προσβάσιμα μέσω ημιονικής οδού και έχουν σαφή σημάδια αγροτικής εκμετάλλευσης (αναβαθμίδες, έδαφος κλπ), θα τα καταδικάσουμε σε ολοκληρωτικό μαρασμό; πως τα ακίνητα αυτά καλλιεργούντο στο παρελθόν;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑTA
α) Είναι χαρακτηριστικό, ότι σύμφωνα με τον χάρτη της ΓΥΣ του 1976, ο μόνος ασφαλτοστρωμένος δρόμος είναι αυτός που ξεκινά από το Λιβάδι έως ένα σημείο πριν από την χώρα Σερίφου. Δηλαδή μόνο το 5% περίπου του σημερινού υφιστάμενου ασφαλτοστρωμένου οδικού δικτύου!!
Όλα τα υπόλοιπα σημεία του νησιού εκτός από το Μέγα Λιβάδι, δηλαδή οι περιοχές Τσιλιπάκι, Αγιος Σώστης, Κένταρχος, Συκαμιά, Πλατύς Γυαλός, Καραβάς, Νοτινό, Αβεσαλός, Κούντουρο, Κάβος του Κύκλωπα, Δύο Γυαλούδια, Αχλάδι, Καλόγερος, Μαλλιάδικο, Βάγια, Καλό Αμπέλι κλπ., ήταν προσβάσιμες μόνο μέσω ημιονικών δημόσιων δρόμων.
Εάν προσπαθήσουμε δηλαδή να κατανοήσουμε την διαμόρφωση της χωροταξίας και της επικοινωνίας των διαφόρων περιοχών του νησιού αυτού, αυτή πραγματοποιείτο έως και τα μέσα της δεκαετίας του 70 με μουλάρια ή γαϊδούρια. Ο λόγος ήταν ότι η διαχρονική ανάπτυξη του νησιού ήταν κυρίως αγροτική αλλά με πολύ περιορισμένα μέσα. Τον 20 αιώνα με τους δύο μεγάλους πολέμους και τον Εμφύλιο επήλθε δημογραφικός και οικονομικός μαρασμός. Μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο δε και το οριστικό κλείσιμο των μεταλλείων το 1963, η κατάσταση αυτή παγιώθηκε και η αγροτική παραγωγή στην πλειονότητά της εγκαταλείφθηκε.
β) Η κατάρτιση ενός Στρατηγικού Σχεδίου για την ανάπτυξη (Οικιστική/Τουριστική/Γεωργική) του νησιού, πρέπει να λάβει υπόψη του, την σταδιακή διαμόρφωση των υφιστάμενων ημιονικών οδών σε αμαξιτές προκειμένου να είναι πρόσφορη και αποδοτική και βιώσιμη η εν λόγω ανάπτυξη. Εκτός εάν πιστεύουμε ότι οι περιοχές που είναι προσβάσιμες μέσω μονοπατιών/ημιονικών οδών, παραμείνουν έτσι και η αγροτική ή όποια άλλης μορφής ήπια οικιστική/τουριστική ανάπτυξη θα υλοποιηθεί στο μέλλον με την βοήθεια μουλαριών ή όνων (ούτε καν κάρων γιατί εν τω μεταξύ οι εν λόγω οδοί έχουν καλυφθεί από πυκνή βλάστηση).
γ) Είναι φανερό ότι η προσκόλληση σε ιδέες ή πολιτικές, οι οποίες δεν λαμβάνουν υπόψη τους την σημερινή πραγματικότητα, τον δημογραφικό μαρασμό της χώρας και την έλλειψη οράματος για την ανάπτυξη της Ελληνικής επαρχίας, θα οδηγήσει τις επόμενες δεκαετίες στην πλήρη εγκατάλειψη της υπαίθρου και στην οριστική συγκέντρωση του μεγαλύτερου μέρους της αγροτικής ιδιοκτησίας των κατοίκων της, σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.
δ) Όσον αφορά την νήσο Σέριφο, ήδη υπόκεινται σε αυστηρό πολεοδομικό κανόνα από το έτος 2002 (ΦΕΚ Τεύχος Δ’ Φύλλο 930/24.10.2002), για τον οποίο για όλα τα εκτός σχεδίου ακίνητα -ανεξαρτήτου έκτασης άνω των 4 στρεμμάτων- προβλέπεται δόμηση μόνο έως 180 τ.μ. και έως 1500 τ.μ. για τουριστική εκμετάλλευση. Ήδη δηλαδή η Πολιτεία για τον νησί της Σερίφου έχει εξαντλήσει την αυστηρότητά της για δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές! Τώρα το πρόβλημα δυσχεραίνει περαιτέρω και η πολιτεία ζητά από την πολίτη βεβαίωση για το οδικό δίκτυο, όταν έως και το 1976, το 90% του σημερινού οδικού ασφαλτοστρωμένου δικτύου της Σερίφου ήταν ημιονικής μορφής (μουλαρόδρομοι) !!!!
ε) Τα οικολογικά οράματα και οι αντίστοιχες περιβαλλοντικές ευαισθησίες, πρέπει να συμβαδίζουν και με την κοινή λογική. Αυτή την στιγμή εάν ένας πολίτης -στις 12 τα μεσάνυχτα σε ένα μικρό νησί των Κυκλάδων- π.χ. σπάσει το χέρι του ή τον τσιμπήσει μία οχιά, ή έχει ένα ισχαιμικό επεισόδιο, ή είναι διαβητικός με αντίστοιχες κρίσεις κλπ., θα πρέπει να είναι πολύ τυχερός για να τύχει της αρμόζουσας περίθαλψης. Είναι πολύ όμορφες οι παραδοσιακές αναβαθμίδες στις Κυκλάδες που με κόπο και αίμα κατασκευάστηκαν από τους παλαιούς νησιώτες, αλλά για να πάρουν νέα πνοή και ζωή αυτά τα εδάφη και να αξιοποιηθούν κατάλληλα οι νησιωτικές, πρέπει να υπάρξει η ανάλογη πολιτική/όραμα. Με το να θεωρούνται «τυφλά» τα αγροτικά ακίνητα!!! που δεν έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό προ του 1923 – δηλαδή άνω του 90% των ακινήτων εκτός σχεδίου!!!- δεν πάμε πουθενά. Με άλλα λόγια ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε..