Η Φολέγανδρος παρουσιάζει ιδιαίτερες συνθήκες σε σχέση με την εκτός σχεδίου δόμηση. Οι περισσότερες ιδιοκτησίες είναι μικρές (κάτω των 4 στρεμμάτων) και οι μεγαλύτερες (άνω των 8 στρ.) σπανίζουν. Το έντονο ανάγλυφο και η περιορισμένη προσβασιμότητα μέσω στενών μονοπατιών καθιστούν τα περισσότερα γεωτεμάχια μη εκμεταλλεύσιμα.
Η απαίτηση πρόσοψης σε χαρακτηρισμένο δρόμο, σε συνδυασμό με την απουσία επαρκούς οδικού δικτύου και χαρακτηρισμένων αρτηριών, ουσιαστικά αποκλείει τη δυνατότητα δόμησης. Επιπλέον, η συνένωση μη άρτιων γεωτεμαχίων δεν βελτιώνει την αρτιότητα.
Η αύξηση των ορίων αρτιότητας (άνω των 4 στρ. για κατοικία και 8 στρ. για τουριστικά καταλύματα) θα οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση της περιουσίας των ντόπιων και θα μπλοκάρει κάθε προοπτική μικρής, βιώσιμης ανάπτυξης.
Για τους παραπάνω λόγους, το υφιστάμενο καθεστώς αρτιότητας (4 στρ. για κατοικία / 8 στρ. για τουρισμό) πρέπει να διατηρηθεί στις ζώνες ΠΕΧ1, ΠΕΧ2, ΠΕΧ3 και ΠΕΠ1 (Natura).