ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΚΕΑΣ

Αναγκαιότητα για ένα νέο τουριστικό μοντέλο

Μετά την κοινοποίηση των προτάσεων για το ΤΠΣ Κέας και σε συνθήκες πιέσεων χρόνου , ως προς την ερμηνεία και την εκτίμηση των δεδομένων , ως μόνιμος κάτοικος της Κέας για 36 συναπτά έτη , νοιώθω την υποχρέωση να συμμετάσχω στη διαβούλευση με το παρακάτω σύντομο κείμενο:
Η δημιουργία νέου τουριστικού μοντέλου αποτελεί πλέον αναγκαιότητα στην Κέα!
Επιβάλλεται κυρίως από το επείγον της διάσωσης της κοινωνικής, της φυσικής και της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού και η υποστήριξη ενός τέτοιου σχεδίου δράσης αποτελεί υποχρέωση όλων μας απέναντι στις προηγούμενες και τις επόμενες γενιές.
Η μορφή του προτεινόμενου σχεδίου ΤΠΕ(Σενάριο 3) έχει θετικά σημεία και θα αποδεικνυόταν θετικό στην εφαρμογή του εάν υλοποιούσε το περιεχόμενο της προηγούμενης πρότασης.
Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη γεγονός στο νησί. Οι πηγές έχουν στερέψει, οι δρυς και άλλα δέντρα όπως αμυγδαλιές, ελιές και συκιές πεθαίνουν. Οι μικρές οικιακές καλλιέργειες δεινοπαθούν από το υφάλμυρο νερό των δικτύων και των γεωτρήσεων.
Οι πανάρχαιοι τρόποι διαχείρισης του νερού (αναβαθμίδες , στέρνες, προστασία και συντήρηση των πηγών και κρηνών , καθώς και η παιδεία της συνετής χρήσης του νερού) σαρώθηκαν τα τελευταία 30 χρόνια από το κύμα ανοικοδόμησης, αναμόρφωσης του τοπίου και κυρίως την τουριστικοποίηση του νησιού. Ενδεικτικά αναφέρω ότι στην Αθήνα η περίοδος της Τουρκοκρατίας σηματοδοτείται από την καταστροφή όλων των έργων υδροδότησης που λειτουργούσαν ως τότε. Η εγκατάλειψη των έργων αυτών και η μη κατασκευή νέων έργων αντανακλά και την πολιτισμική παθογένεια της περιόδου.
Το κόστος της ζωής των μονίμων κατοίκων αυξάνεται και παράλληλα η ποιότητα της ζωής υποβαθμίζεται.
Ως ένδειξη συνειδητοποίησης της σοβαρότητας της κατάστασης και της αναγκαιότητας της αλλαγής κατευθύνσεων του τουρισμού θα περιμέναμε την άμεση περιφρούρηση των φυσικών πόρων και τη λήψη δραστικών μέτρων όπως να απαγορευτούν οι πισίνες άμεσα, οι δε υπάρχουσες να μετατραπούν σε δεξαμενές συλλογής όμβριων υδάτων.
Για μια τέτοια κινητοποίηση χρειάζεται η δυναμική συμμετοχή των κατοίκων, για παράδειγμα ένα Κέντρο Συντονισμού σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που θα κατευθύνει τη μελέτη, την ανάδειξη και την προστασία της κληρονομιάς του νησιού καθώς και το συντονισμό της ενεργής συμμετοχής των επισκεπτών αλλά και των κατοίκων στη διατήρηση του κοινωνικού, φυσικού, πολιτιστικού κεφαλαίου του νησιού με συνειδητό και δραστικό τρόπο.