Αν η ζωή (επιβίωση, βιωσιμότητα κλπ) είναι συνώνυμο της ισορροπίας στο περιβάλλον (φυσικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, τεχνολογικό, οικονομικό, πολιτικό κλπ), η επιβίωση των τεχνητών τσιμεντουπόλεων απαιτεί εξισορρόπηση του τσιμέντου και με χώρους «πρασίνου», όπου «πράσινο» είναι τόσο τα φυτά, όσο και τα συμβιωτικά ζώα.
Από την άλλη, οι τεχνητές τσιμεντουπόλεις χρειάζονται καθαρό αέρα, πόσιμο νερό και τοπίο, που μόνο μια ζωντανή-υγιής περιαστική αγροτική ύπαιθρος μπορεί να τους εξασφαλίσει, σε τοπικό επίπεδο, εξασφαλίζοντας την ενιαία ισορροπία υγείας του τοπικού οικοσυστήματος.
Η ζωντανή-υγιής ύπαιθρος και η φροντίδα ενός υγιούς εδάφους είναι αντικείμενο κυρίως των ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ του περιβάλλοντος, δηλαδή των αγροτών (γεωργών, κτηνοτρόφων, δασοκόμων & ψαράδων).
Αυτά σε στατικό επίπεδο. Αλλά η ζωή είναι δυναμικό σύστημα.
Ο κάθε άνθρωπος ξέρουμε καλά ότι αποτελείται από περίπου οκτώ (8) τρισεκατομμύρια ανθρώπινα κύτταρα, που συνυπάρχουν και συνεργάζονται ΣΥΜΒΙΩΤΙΚΑ με άλλα εκατό (100) τρισεκατομμύρια μύκητες, ένζυμα, ιούς κλπ, ωφέλιμους ή παθογόνους σε μια δυναμική ισορροπία. Ο άνθρωπος μόνο με τα δικά του κύτταρα δεν μπορεί να επιβιώσει, ούτε κάν να χωνέψει την τροφή του δεν μπορεί. Όλο το σύστημα του κάθε ανθρώπου (όλοι μαζί, και τα σωματικά του κύτταρα και το συμβιωτικό του μικροβίωμα) «μάχεται» για να επιβιώσει όλο το σύστημα και αυτό το αντιλαμβανόμαστε ως ανοσία, σε εισβολικά είδη.
Έχει μετρηθεί ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσα σε στάβλο ή δίπλα σε αυτόν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Εάν ζούνε σε ακτίνα μέχρι 300 μέτρα παρουσιάζουν μειωμένη ανοσία κατά περίπου 30% και πέραν των 300 μέτρων δεν καταγράφονται σημαντικές διαφοροποιήσεις στην ανοσία τους, όταν μεγαλώνουν.
Σε κράτη της Ευρώπης ήδη συνταγογραφούνται από τους γιατρούς ο εναγκαλισμός κυρίως προβάτων, ως μια θεραπευτική αγωγή!
Τα ΤΧΣ δεν περιλαμβάνουν (όπως θα έπρεπε) μέχρι σήμερα και (1) χώρους για την υποστήριξη των τσιμεντουπόλεων με υγιή-ζωντανή περιαστική αγροτική ύπαιθρο & (2) χώρους για την σταθερή παραγωγή τροφής (καλλιέργειες & εκτροφές) για τοπική διατροφική μερική αυτάρκεια.
Η αποτελεσματικότερη ώσμωση ανάμεσα στον τεχνητό τσιμεντένιο τόπο και την φυσική αγροτική ύπαιθρο μπορεί να υποβοηθηθεί από «πρεσβείες» των δύο σαφώς ξεχωριστών κοινωνιών, με επισκέψιμα αγροκτήματα και με city farm ή/& μικροσκοπικά δάση στον αστικό χώρο.
Το One Health είναι μια πολυτομεακή προσέγγιση που στοχεύει στην εξισορρόπηση και τη βελτιστοποίηση της υγείας των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών και του κοινού τους περιβάλλοντος, αναγνωρίζοντας τη διασύνδεσή τους.
Μέσα στις τεχνητές τσιμεντένιες πόλεις ΛΕΙΠΟΥΝ και τα ζώα. Η μονόπλευρη άποψη μόνο για φυτικά είδη είναι μια μορφή προώθησης της «αναπηρίας» των πόλεων.
Μάγδα Κοντογιάννη, κτηνοτρόφος
Γραμματέας Κτηνοτροφικού Συλλόγου Περιφέρειας Αττικής Άγιος Γεώργιος