ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΙΑΝΙΑΣ

Δημοτικές Ενότητες: ΔΕ ΓΛΥΚΩΝ ΝΕΡΩΝ,ΔΕ ΠΑΙΑΝΙΑΣ

Γραφικό Πόλης Αθηνών
ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΠΑΙΑΝΙΑΣ
Πράσινος Λόφος Φούρεσι

Ο Λόφος Φούρεσι είναι το μοναδικό πράσινο που έχει απομείνει έπειτα από σαράντα έτη (40), από την εποχή δημιουργίας των Γλυκών Νερών, ως Δήμος τότε ξεχωριστός (ΦΕΚ 255, 28.02.73 & ΦΕΚ 259, 09.05.89).
Στο ρυμοτομικό δημιουργίας του Δήμου, υπάρχει η πρόβλεψη για τη δημιουργία δρόμων δέκα (10) μέτρων, άσφαλτος, μέσα στον ίδιο τον λόφο, όπως αυτός έχει τη μορφή σήμερα (π.χ. η οδός Μωραΐτη ως συνέχεια του ήδη υπάρχοντος δρόμου, που παρότι έχει ήδη έξοδο, στο ρυμοτομικό φαίνεται να εισέρχεται μέσα στον λόφο με έξοδό στην Γρηγορίου Αυξεντίου). Οι δρόμοι αυτοί μέσα στον λόφο, σήμερα, έπειτα από σαράντα (40) χρόνια, είναι πλήρως πευκόφυτοι, κάτι που αναφέρεται και σε έγγραφο της WWF (Αρ. Πρ. 236, 31/07/2006).

Η χωρίς σκέψη θα αποφέρει μία κυριολεκτικά εκτεταμένη «περιβαλλοντική καταστροφή» όταν: στο ΦΕΚ ένταξης της περιοχής προβλέπονται περιμετρικοί δρόμοι π.χ. της μορφής: οδός Κρήτης: οδός 10 μ. πλάτους, οδός Μωραΐτη: πλάτος 10 μ. και οι υπόλοιποι περιμετρικοί με πλάτος έως 5μ. Στην περίπτωση διάνοιξης των δρόμων, και ιδίως των δύο (2) πρώτων, στα πλάτη που ορίζονται από το ΦΕΚ, η καταστροφή θα είναι τεράστια αφού αυτό σημαίνει την κοπή πάρα πολλών δεκάδων πεύκων άνω των 50 ετών, χωρίς να συμπεριλάβουμε και τα μικρότερα αυτοφυή δενδρύλλια και την υπόλοιπη βλάστηση.

Επίσης, η μορφολογία του Λόφου είναι τέτοια που δεν επιτρέπει τον «περιορισμό» στην πανίδα και στην χλωρίδα, εφόσον στη δασική αυτή έκταση υπάρχουν πολύ μεγάλες υψομετρικές διαφορές, πευκόφυτη σε ολόκληρη σχεδόν την έκτασή της και με δένδρα άνω των 50 ετών, με σημεία μη προσπελάσιμα λόγω του ανάγλυφου και της έντονης βλάστησης, με μικρά ρέματα και με εκτεταμένους βραχώδεις σχηματισμούς δίπλα στις παρακείμενες κατοικίες.

Από τα παραπάνω και μόνο δεν χρειάζεται να αναφερθούμε και σε πρόσθετα προβλήματα που θα επιφέρει η διάνοιξη των δρόμων (πλημμυρικά φαινόμενα, κίνηση οχημάτων, επικινδυνότητα πυρκαγιάς, απορρίμματα, ασφάλεια κ.ά.), με το σημαντικότερο η μείωση στο ελάχιστο πλέον του πρασίνου της περιοχής (με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον).

Ως κάτοικοι εκφράσαμε άπειρες φορές την αντίθεσή μας στην άκριτη δημιουργία ενός λόφου λεωφόρων από έναν πράσινο λόφο, και ζητήσαμε επανειλημμένως την αντικατάστασή τους με την κατασκευή δρόμων που θα εξυπηρετούν τόσο τους κατοίκους όσο και τους περιπατητές, με τα εξής χαρακτηριστικά: πλάτος έως τριών (3) μέτρων, με φιδωτή χάραξη ώστε να μην κοπεί κανένα δέντρο, με χρήση φυσικών υλικών (π.χ. πέτρα, κυβόλιθοι) ώστε να διατηρηθεί και να προστατευτεί το φυσικό ανάγλυφο, και με πρόβλεψη μέτρων για αποφυγή πλημμυρικών φαινομένων, προστασία του πρασίνου (από πυρκαγιές ή παράνομη υλοτομία), συστηματικό καθαρισμό των όμορων χώρων, ώστε να αποτραπεί η απόρριψη σκουπιδιών ή μπαζών.

Η πρότασή μας αποτελεί διαχρονικό αίτημα πολλών κατοίκων της περιοχής. Ιδίως μετά την καταστροφή άνω των 4.000.000 στρεμμάτων δασικών εκτάσεων σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής, υπενθυμίζουμε τα λόγια του Καθηγητή Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών του ΕΚΠΑ, κ. Ευθύμιου Λέκκα, ο οποίος στις 13.08.2024 έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου μέσω των ΜΜΕ:«Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να χάσουμε ούτε ένα δέντρο μέσα στην Αττική· διαφορετικά, σε επτά χρόνια, η ερημοποίησή της θα είναι στατιστικά αναπόφευκτη».