ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ

Υποστηρίζω το Σενάριο 2

Κάποτε ένας ηλικιωμένος άνθρωπος μου είπε μια ιστορία και μου παρομοίασε τα Κύθηρα με μια πανέμορφη κοπέλα με μακριά, μαύρα μαλλιά. Ήταν ευγενική, περήφανη και γεμάτη καλοσύνη είχε μια ψυχή τόσο ζηλευτή, που όμως η μοίρα δεν της είχε φερθεί δίκαια. Οι γονείς της χάθηκαν νωρίς, αφήνοντάς την στα χέρια της θείας της.

Όμως, η θεία δεν τη φρόντιζε από αγάπη. Ήταν ψυχρή και υπολογίστρια. Δεν έβλεπε την ανιψιά της σαν οικογένεια, αλλά σαν ευκαιρία για πλούτο. Καθώς το κορίτσι μεγάλωνε και η ομορφιά της γινόταν όλο και πιο εντυπωσιακή, η θεία αποφάσισε να την "αξιοποιήσει": θα την πάντρευε με τον πλουσιότερο άντρα που θα έβρισκε, αδιαφορώντας για την ευτυχία της.

Την έντυσε με φανταχτερά ρούχα, της έβαλε έντονο κραγιόν, μεγάλα σκουλαρίκια. Την ανάγκασε να χαμογελά μπροστά στους υποψήφιους μνηστήρες. Όμως, εκείνη ασφυκτιούσε. Δεν ήθελε να γίνει εμπόρευμα σε μια συμφωνία που είχε στηθεί χωρίς εκείνη.

Ώσπου ήρθε η μέρα που η θεία της έφερε έναν ηλικιωμένο, πάμπλουτο άντρα, σκληρό και άσπλαχνο. «Αυτός θα είναι ο σύζυγός σου», της είπε. «Θα ζεις στα πλούτη, και εγώ θα πάρω ό,τι μου αξίζει για τις θυσίες που έκανα για εσένα.»

Τότε κατάλαβε, πώς αν δεν έφευγε εκείνη τη νύχτα, δεν θα το έκανε ποτέ. Πέταξε τα φανταχτερά ρούχα, πήρε τα λιγοστά της υπάρχοντα και το έσκασε μέσα στο σκοτάδι. Δεν ήξερε πού θα πήγαινε, μόνο ότι έπρεπε να φύγει μακριά.

Περιπλανήθηκε μέχρι που βρήκε καταφύγιο σε ένα μικρό χωριό. Κανείς δεν ήξερε ποια ήταν. Για πρώτη φορά, έζησε ελεύθερη. Δούλεψε, έκανε φίλους, έμαθε να χαμογελά αληθινά. Και τότε γνώρισε κάποιον που δεν την ήθελε για την ομορφιά της ή τα πλούτη που δεν είχε, αλλά για την ψυχή της.

Χρόνια αργότερα, όταν η θεία της τη βρήκε, το φοβισμένο κορίτσι δεν υπήρχε πια. Στεκόταν μπροστά της μια γυναίκα δυνατή, που είχε χτίσει τη ζωή της μόνη της. Και τότε, η θεία κατάλαβε πως είχε χάσει το πιο πολύτιμο πράγμα: την ευκαιρία να αγαπήσει αληθινά το μοναδικό άτομο που της είχε απομείνει.

Τα Κύθηρα, λοιπόν, δεν ήταν μια απλή κοπέλα. Ήταν το σύμβολο της ομορφιάς που δεν αγοράζεται, της αξιοπρέπειας που δεν πωλείται και της ελευθερίας που αξίζει να διεκδικηθεί.

Αυτά τα ολίγα καλή συνέχεια σε όλους...