Μετά από τη παρουσίαση των εναλλακτικών σεναρίων, συμφωνώ με την αποδοτικότητα και τη δυνατότητα εφαρμογής του Σ2. Θεωρώ ότι ορισμένα στοιχεία του Σ3 όπως η ΔΡΑΣΤΙΚΗ μείωση του του συντελεστή δόμησης σε ΟΛΗ τη Νέα Σμύρνη. Πολλές παλιές μονοκατοικίες θα μπορούσαν ίσως να απαλλοτριωθούν(αν και δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό, από οικονομικής άποψης) και να χρησιμοποιηθούν για ΚΑΠΗ, Νηπιαγωγεία και άλλα. Σίγουρα τα προκάτ Νηπιαγωγεία με τα container θα πρέπει να φύγουν και να δημιουργηθούν άλλοι χώροι για αυτά(προβλέπεται ένας τέτοιος χώρος είδα στα σχέδια).
'Οσο αφορά αναπλάσεις, θα μου άρεσε να δώ το Νηπιαγωγείο να απομακρύνεται από τη Μηδείας 2(ανάμεσα στο 4ο Γυμνάσιο και 5ο Λύκειο Νέας Σμύρνης), και να γίνεται εκεί κάποιος δημόσιος χώρος. Αυτό θα μπορούσε να είναι λαχανόκηποι(πριν γίνουν τα σχολεία ήταν γνωστό ως Κτήμα Παπαστράτου με 2 πέτρινα κτήρια και ένα πηγάδι το οποίο ακόμα υπάρχει και από το οποίο ποτιζόταν ένα περιβόλι). Έτσι θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο χώρο για περιβαλλοντική εκπαίδευση μαζί με μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, οι οποίοι λόγω της διδακτέας ύλης δεν έχουν καμία σοβαρή επαφή με τα φυτά και τη φύση. Όπως και ακόμα περισσότερο μαθητές Δημοτικών και Νηπιαγωγείων.
Λαχανόκηποι, θα μπορούσαν καλύτερα ίσως να αναπτυχθούν στη περιοχή ΔΕΓΛΕΡΗ, όπου βρίσκεται και ένα πάρα πολύ μικρό τμήμα της φυσικής κοίτης ρέματος Καλογήρων(αποκομμένη και ανενεργή βέβαια), και το ρέμα διέρχεται υπόγεια από την όδο Μέτρων(υποθέτω). Έτσι ως περιοχή που συνορεύει με ρέμα θεωρώ πως δεν ενδείκνυται για οικιστική ανάπτυξη και θα ήταν καλύτερο να γίνει ένας δημοτικός Λαχανόκηπος που θα παίξει(πρέπει να παίξει) ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΡΟΛΟ στην ανάπτυξη της περιβαλλοντικής ευαισθησίας, της κατανόησης της βιοποικιλότητας, τόσο της Χλωρίδας, όσο και της Πανίδας. Και φυσικά τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με τη γεωργία, η επαγγελματική ενασχόληση με την οποία έχει μειωθεί σημαντικά στη χώρα μας.
Ίσως θα πρέπει να αναδειχθεί και η σημασία και ο κύκλος ζωής των αγριολούλουδων όπως το Σινάπι(Sinapis arvensis), Άγρια Χρυσάνθεμα(Glebionis coronaria) και πολλά αυτοφυή στη περιοχή. Ο ρόλος τους και ο κύκλος ζωής θα πρέπει να γίνει αντιληπτός και κατανοητός, αφού τα άδεια οικόπεδα μέσα στη πόλη έχουν σχεδόν εξαφανιστεί και οι νεότερες γεννεές πολλές φορές βλέπουν "παρατημένα, βρώμικα, ακαθάριστα" οικόπεδα (όπου όντως είναι παρατημένα) αντί να βλέπουν φύση. Έτσι καταλήγουμε να αγαπάμε μόνο το τεχνητό πράσινο ( το οποίο φυσικά και το θέλουμε και φυσικά μας είναι και πολύ σημαντικό) ενώ το φυσικό λιβάδι να το θεωρούμε βρώμικο και ότι από αυτό θα μας... φάνε τα φίδια. Επομένως πρέπει να βρεθεί αυτή η χρυσή τομή για να αρχίσουμε να εκτιμάμε και τέτοιου είδους βλάστηση μέσα στη πόλη, και να συμβιώνουμε μαζί της.