Σκέψεις για το Τ.Π.Σ. Ρόδου
Παρακολουθώντας τη σύσκεψη που έγινε 17.7 στο Δήμο Ρόδου σχετικά με την εξέλιξη του ΤΠΣ νήσου Ρόδου και διαβάζοντας το «ΦΕΚ 200/Δ’/1.4.2024 περί αναθεώρησης πολεοδομικών σταθεροτύπων…» παραθέτω κάποιες σκέψεις:
Υπάρχον καθεστώς:
1. Μονοκαλλιεργεία του τουρισμού!
2. Δεν εμφανίζεται ισχυρή εναλλακτική πρόταση άλλων μορφών τουρισμού
3. Ασύμμετρη κατανομή της τουριστικής χρήσης (σε συνδυασμό με τις άλλες παραγωγικές χρήσεις)
4. Βεβαρυμμένη τουριστική απασχόληση σε εποχιακό επίπεδο
5. Εξαφάνιση του πρωτογενή και δευτερογενή τομέα!
6. Κυκλοφορικό/δρόμοι (εποχιακά βεβαρημένο και με τον δημόσιο τομέα σε υποχώρηση)
7. Αδυναμία βιώσιμης κινητικότητας (ευρύτερα)
8. Μη ανταπόκρισης των υποδομών (αποχετευτικό, νερό, απόβλητα, απορρίμματα, ρεύμα) σε περίοδο πληθυσμιακής αιχμής –*προσοχή και τους επισκέπτες της κρουαζιέρας (άρθρο 5 παρ 3 του ΦΕΚ)
9. Δημόσιος χώρος σε στενωπό
10. Επισκεψημότητα ακτών σε εποχιακή υπερ-φόρτωση
11. Πύλες εισόδου, σε ικανοποιητικό επίπεδο
12. Διασυνδεσιμότητα με τα νησιά-δορυφόρος (Ρόδος-πρωτεύουσα του Νομού)
13. Ενίσχυση των δομών «ευγενείας» (υγεία-πρόνοια-εκπαίδευση/πανεπιστήμιο-αθλητισμός)
14. Ψηφιακό μετασχηματισμός μέσα από το Eco_lab (Πράσινη μετάβαση-smart island)
Προτάσεις (με μακροσκοπικό χαρακτήρα):
• Καθορισμός Φ.Ι Τουριστικής δυναμικότητας (άρθρο 4 παρ 3) {Προσοχή = είναι το μείζον θέμα που απασχολεί τον παραγωγικό κύκλο του νησιού-μιλάμε για περισσότερες ακόμη κλίνες, είναι ήδη προγραμματισμένες πλέον των 15.000)-, για τον ενδεδειγμένο πληθυσμιακό αριθμό για τα επόμενα «20» χρόνια …}
• Εξισορρόπηση χρήσεων γης μεταξύ των τριών παραγωγικών τομέων προσθέτοντας και τον τεχνολογικό τομέα (Τ.Ν και ψηφιακός μετασχηματισμός)-{ευκρίνεια χρήσεων γής στο σχεδιασμό πάνω στις εδαφικές ενότητες ή Δ.Ε.}
• Εδαφική συνοχή του νησιού (Βοράς –Νότος/Ανατολικό-Δυτικό μέτωπο-«μεσαία ζώνη») σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες με έμφαση στο κάτοικο και στην ευημερία του
• Δομές/Υποδομές –«αντοχές» σύμφωνα με την προβλεπόμενη Φ.Ι.
• Βιώσιμη κινητικότητα-μια πρόκληση /πρόσκληση (μεσογειακή χάραξη, νέα είσοδος πόλης, εγκάρσια οδός αναβαθμισμένου λιμένα Καμείρου με Λιμάνι Λάρδου, σχεδιασμός δευτέρου αεροδρομίου)
• Μαντράκι - μαρίνες_Μεσαιωνική Πολη της Ρόδου, διοικητικό κέντρο, νέα πόλη-επέκταση, Δ.Ε, αρχαιολογικοί χώροι, χώροι κατοικίας-ψυχαγωγίας, τουριστικών καταλυμάτων σ ένα καθολικό-βιώσιμο σχεδιασμό σύμφωνα με την αντίληψη του άρθρου 2 παρ 1.
• Ενίσχυση υποστηρικτικών δομών και υποδομών των κατοίκων και τουριστών (έχοντας υπόψη ότι ο Δημότης ταυτίζεται με τον τουρίστα στις αναφερόμενες πολεοδομικές παραμέτρους (άρθρο 2 παρ.4)
• Συνεκτίμηση με το Ε.Χ.Τουρισμού, του υπό διαμόρφωση Περιφερειακού Σχεδίου του Νότιου Αιγίου και άλλα σχετικά εθνικά εξελίξιμα χωροταξικά
• Η περιουσία του Δημόσιου (ΕΤΑΔ) πως μεθοδεύεται στο πνεύμα του σχεδίου; και πως εντάσσεται σχετικά, όπως οι περιοχές NATURA ή δασικές, ή κ.α ειδικών χρήσεων (όπως, ζώνες επικίνδυνων φορτίων);
*Τέλος παραθέτω δύο παράδειγμα σύμφωνα με το μελετώμενο ΦΕΚ (σ.2885) περί Φ.Ι στο πεδίο του τουρισμού:
► Pik, τουριστών ημέρας Ιουλίου 220 χιλιάδες: (ξενοδοχεία, ΕΕΔΔ, επαύλεις, βραχυχρόνιες μισθώσεις και επισκέπτες από κρουαζιέρα, και μη «καταγραφέντες»)/125.000 (κάτοικοι Ρόδου σύμφωνα μα την τελευταία απογραφή)=1,76 (Ανεκτός αριθμός επισκεπτών!) και β.)
220 χιλιάδες τουρίστες στο «υψηλή ημέρα επίσκεψης»-10.000 (κρουαζιέρα)=210.000 κλίνες, άρα 210.000Χ100=21.000.000/125.000=168 (Μεγάλη τουριστική ανάπτυξη!)
---Εν κατακλείδι, το νόημα της αειφόρου ανάπτυξης δεν μπορεί να περιοριστεί στην ευλάβεια των αριθμών-δεικτών (και μόνο του τουρισμού) αλλά και στην κοινωνική υπόσταση του μέλλοντος του νησιού με πλήρη διαγενεακή δικαιοσύνη, οικονομική ισόρροπη ευμάρεια σ’ ένα όμως περιβάλλον σεβασμού της φύσης, του γαλάζιου του Αιγαίου, της γεωπολιτικής σημασίας του νησιού (ο δύσκολος γείτονας) στη Μεσόγειο και βέβαια του βαρύνοντος πολιτιστικού κεφαλαίου του νησιού του θεού Ήλιου!!
«Μέτρο άριστο», έλεγε ο Κλεόβουλος ο Λίνδιος.
Ρόδος, 19.07.2024
Δρ. Δρ. Αγαπητός Ξάνθης
Αρχιτέκτονας
τ. Δ/ντης ΕΟΤ Δωδ/σου
Διδάσκων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου_Ρόδος