ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΥΔΡΑΣ

ΣΕΝΑΡΙΟ Α: ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΥΔΡΑΣ

Εντός του οικισμού της Ύδρας θα πρέπει να αποκατασταθούν τα ερείπια που βρίσκονται σε διάσπαρτες ιδιοκτησίες μέσα στον οικισμό, προς δημιουργία κατοικιών που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μέσα από ένα πλαίσιο κανόνων που να διασφαλίζουν ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη αλλά και να αποτελούν πεδίο δημιουργικής αρχιτεκτονικής σκέψης και όχι μεταφοράς μιας εικόνας σε σχέδια εφαρμογής από παλιές φωτογραφίες του οικισμού . Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι με αυτήν την πρακτική το μόνο που θα μπορέσει να διασωθεί και να αποκατασταθεί από την προστατευόμενη πολεοδομική κατάσταση του οικισμού είναι ότι ‘’εκτιμάται’’ από τους εκάστοτε υπηρεσιακούς παράγοντες, ότι φαίνεται από φωτογραφία στα τέλη του 19ου του οικισμού από το λιμάνι. Οτιδήποτε αποδεικνύεται ότι υφίσταντο αλλά δεν απαθανατίστηκε ποτέ ως υπήρξε, θα παραμένει ερειπιώνας. Το ΣτΕ με την πάγια νομολογία του επιδιώκει την ανάδειξη αυτού που κάποτε υπήρξε με σκοπό την διάσωση της πολεοδομικής κατάστασης του οικισμού και τις σχέσεις του κενού και πλήρους μέσα σε αυτόν. Η διατήρηση ερειπιώνων σε εφαρμογή εσφαλμένης ερμηνείας δεν είναι σύννομη ούτε με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο ούτε αποτελεί συμμόρφωση με τις αποφάσεις του ΣτΕ.
Παράλληλα δεν πρέπει να γίνεται άκριτα αποδεκτή η επιβολή του ΣτΕ για την μη οικοδόμηση οικοπέδων που δεν αποδεικνύεται ότι υπήρξαν δομημένα στο παρελθόν. Πρέπει να εξεταστούν οι λόγοι για τους οποίους το ΣτΕ έφτασε σε αυτές τις αποφάσεις. Το ανώτατο δικαστήριο με πάγια νομολογία του ζητά από την διοίκηση να μελετήσει την οργάνωση του χώρου. Αυτό οφείλει να διαχειριστεί η μελετητική ομάδα. Να μελετήσει την οργάνωση του χώρου και να υποστηρίξει ότι η προστασία του οικισμού δεν μπορεί να επιτευχθεί με οριζόντιες απαγορεύσεις αλλά με σαφές πλαίσιο κανόνων και περιορισμών δόμησης για το σύνολο του δομημένου και αδόμητου χώρου του οικισμού. Έτσι ο οικισμός παραμένει ενεργός ως προς την παραγωγή οικοδομικού αποθέματος χρήσιμου για την υποστήριξη της βιωσιμότητας του και απαραίτητο για την ανάδειξη της ιστορικής του ταυτότητας και της διατήρησης της πολιτιστικής του κληρονομιάς στις επόμενες γενιές υδραίων που θα συνεχίζουν να ζουν στον τόπο τους. Σε εφαρμογή όλων των παραπάνω και προς απόδειξη της αξίας του να αντιμετωπισθούν τα ζητήματα που έθεσε η νομολογία σχετικά με την δόμηση εντός του οικισμού , ανάγκες π.χ για κοινωνική κατοικία (του σεναρίου Α) θα πρέπει να αναζητηθούν εντός αυτού με την δυνατότητα δόμησης ακόμα και αδόμητων οικοπέδων, με την εφαρμογή ενός συντελεστή που θα λαμβάνει υπόψη του το φυσικό ανάγλυφο και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του άμεσου περιβάλλοντος.