ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ

Σενάριο 2

Η πιθανότητα αιολικών σε οποιοδήποτε προτεινόμενο σενάριο είναι εκτός πραγματικότητας και δείχνει έλλειψη ενημέρωσης ή λάθος ενημέρωση της μελετητικής ομάδας. Οι εναλλακτικοί τρόποι χρήσης ΑΠΕ είναι αποφασισμένοι ομόφωνα από το κατοίκους του νησιών μας και με αποφάσεις Δημοτικών Συμβουλίων αλλά και σε δικαστικούς αγώνες ενάντια στην καταστροφή του τόπου από αιολικά (η λέξη “πάρκα” επιχειρεί να εξωραΐσει την εικόνα των βιομηχανικών περιοχών των ανεμογεννητριών). Το σωστό, λοιπόν, είναι να αποκλειστεί από κάθε σενάριο η συγκεκριμένη πιθανότητα και μετά να μπούμε σε διαδικασία αξιολόγησης. Ως εκ τούτου, τα σχόλιά μου δε λαμβάνουν υπόψιν την ύπαρξη ανεμογεννητριών σε κανένα σενάριο και αξιολογούν τις τρεις εκδοχές πιστεύοντας ότι σε μελλοντικό στάδιο θα διαγραφεί εντελώς από τον χωροταξικό σχεδιασμό.
1. Έχοντας το παράδειγμα άλλων περιοχών, νησιών κυρίως, που αναπτύχθηκαν με την λογική της “μονοκαλλιέργειας του τουρισμού” μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτό είναι ένα καταστροφικό σενάριο που αργά ή γρήγορα θα έχει την ίδια κατάληξη που είχαν άλλοι τόποι. Άρα, η εκμετάλλευση της θάλασσας και του ήλιου ως μοναδικό προϊόν των νησιών μας είναι αδιέξοδη και οι μικρές επενδύσεις σε κλίμακα ανθρώπινη μοιάζει ως μοναδική λύση.
2. Στο ερώτημα, τι απαντάμε σε έναν μεγάλο επενδυτή που θέλει να επενδύσει στα Κύθηρα ή στα Αντικύθηρα, η απάντηση είναι να πάει αλλού. Μοιάζει κάθετο και απόλυτο το σχόλιο αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Ο κάθε επενδυτής έχει δικαίωμα να επενδύσει όσα χρήματα επιθυμεί αλλά μόνο αν σεβαστεί τους νόμους και τους κανόνες που ορίζουν το μέγεθος της επένδυσης. Οπότε, αν για παράδειγμα οι τεράστιες επενδύσεις ισοπεδώνουν ή ιδιωτικοποιούν παραλίες ώστε να είναι βιώσιμες, τότε να πάνε αλλού.
3. Η πρόβλεψη χωροθέτησης για δύο παιδικούς σταθμούς, τρία νηπιαγωγεία, τρία δημοτικά σχολεία και ένα γυμνάσιο-λύκειο με εγκαταστάσεις σύγχρονες που θα μπορούν να ζουν και να συνεργάζονται εκπαιδευτικοί και μαθητές είναι το σημαντικότερο όλων, αν θέλουμε να ζουν οικογένειες με παιδιά στα Κύθηρα. Το γεγονός ότι οι πρόσφατες κυβερνήσεις ευνοούν τις περικοπές σε αίθουσες και εκπαιδευτικούς δε σημαίνει ότι το χωροταξικό δε θα πρέπει να προβλέπει τα αυτονόητα. Το σενάριο συγκέντρωσης των παιδιών σε ένα υπερσχολείο είναι σημείο των καιρών και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Άρα, ο χωροταξικός σχεδιασμός δεν πρέπει να προβλέπει τη μείωση του πληθυσμό και των μαθητών αλλά την αύξηση αυτών.
4. Πολυχώροι που μπορούν να φιλοξενήσουν αθλητικά και πολιτιστικά δρώμενα πιθανότατα πρέπει να ορίζονται καθώς η έλλειψη δεν είναι μόνο σε “γήπεδα και γιοφύρια” όπως παλιότερα αλλά σε υποδομές που δίνουν ευρύτερες διεξόδους στους πολίτες.
5. Σαφή και χαμηλά όρια στις επιχειρήσεις δίνουν τη ευκαιρία σε πολίτες να μείνουν στα Κύθηρα και να ανοίξουν μια επιχείρηση. Ένα μεγάλο σουπερ μαρκετ κλείνει όλα τα μπακάλικα, μανάβικα, χασάπικα, παιχνιδάδικα κλπ της περιοχής. Με αυτή τη σκέψη, πιστεύω ότι πρέπει να διαμορφώνονται και οι αντίστοιχες κλίμακες.
6. Η προσπάθεια διάνοιξης και ανάδειξης μονοπατιών παλαιών και νέων από ιδιώτες και φορείς είναι εδώ και χρόνια γεγονός στο νησί και συμβάλλει σε πολλούς τομείς της καθημερινότητας των ντόπιων χειμώνα καλοκαίρι. Η προστασία τους από το χωροταξικό είναι βασική ανάγκη.
Με αυτές τις σκέψεις είναι επόμενο να προτείνω το σενάριο 2 ως καλύτερη λύση για τον τόπο. Ωστόσο, και στα άλλα δυο σενάρια υπάρχουν καλά στοιχεία που μπορούν να μπολιάσουν την δεύτερη εκδοχή. Όμως, η διαδικασία διαβούλευσης πάσχει σε πολλούς τομείς. Δεν υπήρξε ο χρόνος να “μιλήσουν” οι κάτοικοι και ταυτόχρονα η παρουσίαση ήταν πρόχειρη. Βαριεστημένοι, στην πλειοψηφία τους, δημοτικοί σύμβουλοι και λιγοστοί πολίτες που μάλλον έτυχε να το μάθουν την τελευταία στιγμή, ενημερώθηκαν στριμωγμένοι σε μια ακατάλληλη αίθουσα. Ευκαιρία για ανούσια πολιτική αντιπαράθεση και λιγοστή διάθεση ειλικρινούς συνεργασίας για τη βελτίωση της μελέτης. Αυτό συμβαίνει δυστυχώς με όλες τις διαβουλεύσεις οι οποίες δίνουν την εντύπωση ότι αν κάτι μπορούσαν να αλλάξουν, απλά δε θα πραγματοποιούνταν.