ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΑΜΟΡΓΟΥ

«Τη γη τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας».

Ονομάζομαι Βαλέρια Μέντκοβα και είμαι κάτοικος Καταπόλων τα τελευταία 20 χρόνια. Με τον σύζυγό μου είμαστε βιοκαλλιεργητές και δραστηριοποιούμαστε κυρίως στον Σακκά Καταπόλων . Με έχουν καλύψει σε μεγάλο βαθμό προηγούμενα σχόλια. Θα θέσω παρ’όλα αυτά μερικούς ακόμη προβληματισμούς.
Όταν κανείς οραματίζεται την ανάπτυξη ενός τόπου πρέπει να λαμβάνει υπόψη πολλές παραμέτρους:
Την κλίμακα του τόπου
Τις υπάρχουσες και τις αναγκαίες υποδομές του (ύδρευση, αποχέτευση, υγεία, δημόσιες συγκοινωνίες κ.α.)
Τις κοινωνικές ανάγκες (π.χ. στέγασης κατοίκων και εργαζομένων στον τόπο)
Τους φυσικούς πόρους του
Τους οικονομικούς πόρους του τόπου και την πηγή αυτών
Η Αμοργός ένας τόπος μικρός με περιορισμένους υδατικούς πόρους απαιτεί μικρής κλίμακας ανάπτυξη. Δεν μπορεί να στηρίξει, εκ των πραγμάτων, μεγάλης κλίμακας ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστικές επενδύσεις! Και βέβαια όχι πισίνες!
Το ΤΠΣ της Αμοργού, λοιπόν, θα πρότεινα να επικεντρωθεί σε ποιοτικά και όχι ποσοτικά χαρακτηριστικά. Στην κατοικία να επικεντρωθεί στην στέγαση κατοίκων και εργαζομένων και δευτερευόντως σε μικρής κλίμακας τουριστικών καταλυμάτων. Και βέβαια εκτός σχεδίου δόμηση με αυστηρούς όρους, λελογισμένου μεγέθους κατοικία με την στέρνα της . Όχι βίλες και υπόσκαφα! Όχι πισίνες!
Η αγροτική γη να παραμείνει αγροτική χωρίς δυνατότητα αλλαγής χρήσης ,όπως γίνεται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Να προστατευτεί ο υδροφόρος ορίζοντας , όπου υπάρχει, από την αλόγιστη χρήση και τυχών επιμολύνσεις! Και να διατηρηθούν κατά το δυνατόν οι υπάρχοντες οπωρώνες, μιας και συνδράμουν στον δροσισμό του περιβάλλοντος γύρω τους!
Οι όποιες νέες και υπάρχουσες κατοικίες να υποχρεούται να διαθέτουν στέρνα (κλειστή δεξαμενή συλλογής βρόχινου νερού) όπου είναι δυνατόν, με κίνητρα βέβαια.
Όσον αφορά την εγκατάσταση Αιολικών πάρκων να αποκλεισττεί η εγκατάστασή τους στην Αμοργό γιατί και ζημιά θα κάνουν στον τόπο και βέβαια υπάρχει και οι γνωμοδότηση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας, του 2010, που τα αποκλείει για λόγους προστασίας των μεταναστευτικών πτηνών.
Και να μην ενταχθεί στο ΤΠΣ το σχέδιο επέκτασης του λιμανιού των Καταπόλων και του σχετιζόμενου οδικού δικτύου της δημοτικής αρχής, για το οποίο έχουν τοποθετηθεί ήδη αρνητικά πολλοί κάτοικοι και φίλοι της Αμοργού σε παλαιότερη Διαβούλευση!
Και επειδή πρέπει να σκεφτούμε τι θα μείνει για το μέλλον και τα παιδιά μας, κλείνω με την πολύ εύστοχη ρήση του Γκάντι : «Τη γη τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας».