Το κυρίαρχο πρόβλημα για μια λύση στην Παλαιοπαναγιά είναι η μεγάλη έκταση όπου αυτή απλώθηκε στα σχεδόν 50 χρόνια δημιουργίας του σημερινού αδιεξόδου.
Ορθά προτείνεται, στο 2ο Σενάριο της ΜΠΣ (κορυφαίο απόσπασμα στη συνημμένη τριπλή απεικόνιση), η πολεοδόμησή της για λόγους ασφαλείας έναντι μελλοντικών καταστροφών.
Σύμφωνα και με τη 2η Αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκανών Απορροής Ποταμών (διαμέρισμα EL04), μια χαρακτηριστική εικόνα πιθανής καταστροφής της περιοχής φαίνεται στο δεύτερο συνημμένο απόσπασμα.
Ιστορικά, η απορροή της λεκάνης της Βαρειάς γινόταν σε δύο κλάδους ανατολικά και δυτικά της περιοχής Παλαιοπαναγιάς. Ο κύριος κλάδος του χειμάρρου της Βαρειάς ήταν δυτικά και κάποια εποχή η πορεία του εκτράπηκε, μέσω του οριζόντιου κλάδου στο Ελαιοστάσι, στον ανατολικό κλάδο που σήμερα γειτονεύει με την πόλη της Ναυπάκτου.
Ο εξαναγκασμός σε περίπλοκη πορεία, η υπόγεια ένωση των δύο κλάδων στην περιοχή νότια της Περιμετρικής και τα ισχυρά αναχώματα του οριζόντιου κλάδου στο Ελαιοστάσι (τα οποία συνεχώς ενισχύονται μετά από κάθε αστοχία), είναι οι κύριοι παράγοντες του πλημμυρικού κινδύνου της περιοχής. Επιπλέον, η σχετική απεικόνιση του κινδύνου δείχνει ότι η διαμορφωμένη κατάσταση σήμερα μεταβιβάζει μεγάλο τμήμα του προβλήματος στο δυτικό τμήμα της πόλης (όπου και η προβλεπόμενη αναθεώρηση των επεκτάσεων).
Οποιαδήποτε πρόταση πολεοδόμησης πρέπει να αντιμετωπίσει πρώτα το θέμα του πλημμυρικού κινδύνου και η σχετική μελέτη θα δείξει τον τρόπο και τα έργα για την αντιμετώπισή του. Ο προφανής και πάντοτε υποχρεωτικά εξεταζόμενος τρόπος είναι η επαναφορά στη «φυσική» ή «ιστορική» κοίτη του χειμάρρου.
Αν υποθέσουμε ότι λύνεται κάπως το πρόβλημα της ασφάλειας, πάλι για την πολεοδόμηση της περιοχής θα παραμένει το πρόβλημα της μεγάλης έκτασης της Παλαιοπαναγιάς.
Στην τελευταία απεικόνιση σχηματίζεται μια πρόταση που πρέπει να διερευνηθεί :
• Επανέρχεται η απορροή της λεκάνης της Βαρειάς σε δύο κλάδους, όπως περίπου σχεδιάζεται εκατέρωθεν της περιοχής Α,
• Η προβληματική περιοχή της Παλαιοπαναγιάς, διαχωριζόμενη σε δύο τμήματα Α και Β, έχει περισσότερες δυνατότητες πολεοδομικής αντιμετώπισης: ως περιοχή εξυγίανσης αφενός δίπλα στην αναθεώρηση του σχεδίου πόλης (Α) και αφετέρου δίπλα στον οικισμό Καστρακίου (Β - ιστορική Παλαιοπαναγιά).
• Αν τα μεγέθη των δύο αυτών περιοχών εξακολουθούν να είναι μεγάλα, η Π.Ε.Ο.48 διαχωρίζει τις περιοχές σε τέσσερις (με έκταση όση φαίνεται στο σχήμα) οι οποίες ενδεχομένως να έχουν διαφορετικό χειρισμό στην πολεοδόμηση (παράλιες ή όχι).
• Σε κάθε περίπτωση, ο χώρος που καταλαμβάνεται σήμερα από τον οριζόντιο κλάδο στο Ελαιοστάσι μπορεί να αποδοθεί για χρήση των σχεδιαζόμενων οδικών αξόνων της περιοχής, οι οποίοι πλέον θα διαχωρίζουν την εκτός σχεδίου περιοχή.
• Τέλος, με το αναμενόμενο σήμερα μέγεθος και κατεύθυνση της στερεοπαροχής του μεγαλύτερου δυτικού κλάδου απορροής, είναι βέβαιο ότι θα ανασταλεί η διάβρωση της παραλίας του τμήματος Α, η συνεχής επέκταση της παραλίας στο ανατολικό τμήμα της Ψανής που αλλοιώνει το παραλιακό μέτωπο της πόλης και η διαρκής προσάμμωση της εισόδου του ιστορικού λιμένα της πόλης.