ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

ΟΤ 124, 126, 137

Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,

Η οικογένειά μου κατοικεί στην Κηφισιά από το 1930 — σχεδόν έναν αιώνα. Έχουμε υπάρξει μάρτυρες της ανάπτυξης αυτού του όμορφου προαστίου και της μεταμόρφωσής του μέσα στον χρόνο. Δυστυχώς, όμως, σήμερα δεν μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε πλέον «υπέροχο», καθώς η ποιότητα ζωής έχει επιδεινωθεί αισθητά.

Τα προβλήματα είναι γνωστά και χρονίζοντα: ασφυκτικό κυκλοφοριακό, όχι μόνο στις μεγάλες λεωφόρους αλλά και στους μικρότερους δρόμους, αυξημένη ηχορύπανση, ελάχιστες αθλητικές εγκαταστάσεις για τους νέους, και σε πολλές περιοχές πλήρης απουσία πάρκων και παιδικών χαρών. Παρά τις πολλές και, σε αρκετές περιπτώσεις, αξιόλογες μελέτες που έχουν κατά καιρούς εκπονηθεί, σπάνια έχει υπάρξει εφαρμογή και ολοκλήρωση έργων.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κυκλοφοριακή μελέτη που εκπονήθηκε πριν περίπου 15 χρόνια αλλά έμεινε στα χαρτιά (τουλάχιστόν για την δικία μας γειτονιά). Εδώ και δεκαετίες ακούμε για την υπογειοποίηση του σταθμού, την επέκταση του ΗΣΑΠ και τη διάνοιξη της οδού Τατοΐου προς τη Γρηγορίου Λαμπράκη — έργα κομβικής σημασίας, που όμως δεν υλοποιούνται ποτέ - ας μην γελιόμαστε, δεν θα γίνουν ποτέ.

Αντιθέτως, αυτό που γίνεται είναι η συνεχής αύξηση του πληθυσμού (όπως πολύ σωστά το παρουσιάσατε), γεγονός που εντείνει τα παραπάνω προβλήματα και οδηγεί αναπόφευκτα στην περαιτέρω υποβάθμιση της καθημερινότητάς μας.

Κατοικούμε στην Π.Ε. 9, στα σύνορα με την Π.Ε. 8. Παρατηρούμε ότι τα ελάχιστα εναπομείναντα αδόμητα οικόπεδα στην περιοχή (όπως τα Ο.Τ. 124, 126 και 137) προορίζονται, σύμφωνα με πληροφορίες, για χρήση εκπαίδευσης και πολιτισμού.

Ακούγεται, συγκεκριμένα, πως στη ΧΑΝ προγραμματίζεται η ίδρυση ιδιωτικού πανεπιστημίου. Ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο στο κέντρο της Κηφισιάς; Με ποιο στρατηγικό σχεδιασμό; Στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις τα πανεπιστήμια βρίσκονται σε περιοχές της περιφέρειας και όχι στο ήδη κορεσμένο και επιβαρυμένο κέντρο.

Επίσης, πληροφορούμαστε για τη δημιουργία Πολιτιστικού Κέντρου σε όμορο οικόπεδο. Ως μελετητές και αρμόδιοι φορείς, θεωρείτε ότι η συγκεκριμένη περιοχή, που ήδη πνίγεται στα αυτοκίνητα και τον θόρυβο, ενδείκνυται για τέτοιου είδους χρήσεις; Υπάρχει κατάλληλη οδική πρόσβαση και επαρκής χωρητικότητα;

Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η γειτονιά μας — και το ζητάμε επίμονα εδώ και χρόνια — είναι πράσινοι χώροι, πάρκα, ανοιχτοί χώροι άθλησης και γήπεδα για τα παιδιά μας. Όχι περισσότερο τσιμέντο, όχι περισσότερη κυκλοφοριακή επιβάρυνση, όχι άλλες ευκαιρίες που θυσιάζονται στον βωμό της «ανάπτυξης» χωρίς όραμα και μέτρο.

Σας ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας.

Με εκτίμηση,
Νεφέλη Αγγελοπούλου