Δεκαοκτώ χρόνια μετά την αποκάλυψη μιας συστηματικής πολεοδομικής παρανομίας, η υπόθεση του οικισμού Τερψιθέας Λάρισας δεν αποτελεί απλώς μια εκκρεμότητα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Συνιστά ένα εμβληματικό παράδειγμα της αδυναμίας ή της απροθυμίας του ελληνικού κράτους να αντιμετωπίσει το ίδιο του το έλλειμμα νομιμότητας.
Το σκάνδαλο των πλαστών βεβαιώσεων, μέσω των οποίων αποκτούσαν οικοδομική αρτιοτητα τυφλά οικόπεδα, δεν είναι μια τυχαία διοικητική ανωμαλία. Είναι η επιτομή της θεσμικής ασυνέχειας που χαρακτηρίζει τη χώρα. Το πρόβλημα αποκαλύφθηκε, καταγγέλθηκε, τεκμηριώθηκε. Και όμως, δεκαοκτώ χρόνια μετά, δεν έχει αποκατασταθεί... Αντιθέτως, οι πολίτες που εξαπατήθηκαν εξακολουθούν να βρίσκονται σε ένα καθεστώς πολεοδομικής ομηρίας, αδυνατώντας να δομήσουν, να μεταβιβάσουν, να ενταχθούν σε ένα στοιχειωδώς λειτουργικό πολεοδομικό σχέδιο.
Η ευθύνη του Δήμου Λαρισαίων είναι βαριά και αδιαμφισβήτητη. Επί δημαρχιακής θητείας του Κώστα Τζανακούλη, το ζήτημα συγκαλύφθηκε. Δεν επρόκειτο για απλή αδράνεια. Ήταν συνειδητή ανοχή και διατήρηση ενός καθεστώτος αυθαιρεσίας. Σήμερα, αντί να απολογείται, ανταμείβεται ως Ειδικός Γραμματέας στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση.Το κράτος, αντί να αποδώσει ευθύνες, λειτουργεί ως πλυντήριο πολιτικών ευθυνών.
Η αδράνεια και η κωλυσιεργία δεν είναι ουδέτερες επιλογές. Συνιστούν σιωπηρή συγκάλυψη. Το κρίσιμο ερώτημα είναι ποιος θα λογοδοτήσει για αυτήν την εγκληματική ολιγωρία και ποιος θα απαντήσει στους πολίτες που εξακολουθούν να καταβάλλουν ΕΝΦΙΑ και δημοτικά τέλη για περιουσίες που τους στερεί το ίδιο το κράτος.
Το ζήτημα, όμως, δεν αφορά μόνο τον Δήμο Λαρισαίων. Αφορά συνολικά την Πολιτεία. Διότι σε ένα κράτος δικαίου, η πολεοδομική αυθαιρεσία δεν μπορεί να παραμένει ατιμώρητη. Η αυτονόητη αποκατάσταση της νομιμότητας δεν μπορεί να εξαρτάται από τοπικά μικροπολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα. Η Πολιτεία δεν μπορεί να είναι αμήχανη ούτε να αναβάλλει εσαεί την παρέμβασή της.
Η λύση είναι μία και σαφής. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση οφείλουν να παρέμβουν άμεσα και αποτελεσματικά. Ο Δήμος Λαρισαίων δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί αυθαίρετα, αδιαφορώντας για τις θεσμικές του δεσμεύσεις. Η Πολιτεία καλείται να αποδείξει ότι δεν λειτουργεί επιλεκτικά, ότι δεν ανέχεται τη διαρκή διάβρωση του κράτους δικαίου.
Αν αποδεχτούμε ότι μια τόσο κραυγαλέα περίπτωση πολεοδομικής παρανομίας μπορεί να παραμένει ανεπίλυτη, τότε το ζήτημα παύει να είναι μόνο πολεοδομικό. Γίνεται βαθύτατα θεσμικό. Και η απάντηση σε ένα θεσμικό ζήτημα μπορεί να είναι μόνο μία: η εφαρμογή του νόμου, χωρίς εξαιρέσεις, χωρίς υπεκφυγές, χωρίς αοριστίες.
Η ανοχή τελείωσε. Το κράτος καλείται να αποδείξει ότι λειτουργεί.