ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΠΥΛΑΙΑΣ - ΧΟΡΤΙΑΤΗ

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΟΡΟΙ ΗΠΙΑΣ ΔΟΜΗΣΗΣ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΤΟΥΣ

Είμαι κάτοικος Πανοράματος και ιδιοκτήτρια χωραφιού (Αγρ.1032) με αριθμό ΚΑΕΚ190912502109/0/0.
Το ακίνητο μας είναι κάτω των 4 στρεμμάτων και δεν έχει δικαίωμα δόμησης.
Το ίδιο ισχύει και για όλα τα περιβάλλοντα την ιδιοκτησία μας ακίνητα.
Ολόκληρη η περιοχή περιβάλλεται από ρέματα και έχει διάσπαρτη και άναρχη δόμηση στα 4 στρέμματα.
Ταυτόχρονα ο νόμος απαγόρεψε τη δυνατότητα της συνένωσης με γειτονικά ακίνητα.
Η μη έγκαιρη επέμβαση της πολιτείας καταδίκασε την περιοχή μας στο λυπηρό θέαμα των αφημένων, ασυντήρητων ακινήτων που αδυνατούν να αξιοποιηθούν έστω και με έναν ελάχιστο συντελεστή δόμησης ή με άδειες για δραστηριότητες.
Είναι κοινή γνώση, και μας το επισημάνατε και στην παρουσίαση, ότι ο δήμος Πανοράματος (Πυλαίας-Χορτιάτη) είναι από τους ελάχιστους δήμους στους οποίους ο πληθυσμός αυξάνεται. Επομένως είναι αυτονόητη ανάγκη η παροχή δικαιώματος αξιοποίησης των άχρηστων ακινήτων προκειμένου να εξυπηρετηθεί ο αυξανόμενος πληθυσμός.
Πλεονάζων πληθυσμός και στατικός πολεοδομικός σχεδιασμός δεν νοείται.
Επίσης, και οι ανάγκες του πληθυσμού έχουν αλλάξει.
Πλέον όλοι αναζητούν διαδρομές για άσκηση και αναψυχή. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας αξιολύπητης και απαράδεκτης εικόνας. Άνθρωποι, προκειμένου να ασκηθούν, πεζή ή με ποδήλατα, ακροβατούν ανάμεσα σε αυτοκίνητα και τοίχους με αποκορύφωμα τους πεζούς που βλέπουμε να ανεβοκατεβαίνουν τον δρόμο Πανοράματος-Θέρμης, με κίνδυνο της ζωής τους (είναι θαύμα που δεν έχουμε ακόμη νεκρούς αλλά πιστέψτε με είναι ζήτημα χρόνου).
Έχοντας ζήσει 5 χρόνια στη Σουηδία, όπου όλες οι πόλεις, τα χωριά και οι οικισμοί συνδέονται με μονοπάτια, ποδηλατικά και πεζοπορίας, καταθέτω την εξής πρόταση:
Το ρέμα που κατεβαίνει παράλληλα με την οδό Λήμνου, και συνορεύει με τις ιδιοκτησίες μας, στην πλειοψηφία του δεν έχει δόμηση. Είναι πολύ εύκολος ο προσδιορισμός ενός μονοπατιού που θα ενώνει το Πανόραμα με τη Θέρμη με ταυτόχρονη παροχή στις ιδιοκτησίες ενός έστω και ελάχιστου ορίου δόμησης, ώστε να δοθεί το κίνητρο στους ιδιοκτήτες να αξιοποιήσουν τα ακίνητά τους. Έτσι δεν θα είναι ερημική η διαδρομή και ο φόβος της ερημιάς δεν θα αποτρέπει τους επίδοξους περιπατητές και ποδηλάτες.
Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και από την άλλη πλευρά του δρόμου Πανοράματος-Θέρμης. Κάλλιστα γίνεται και εκεί μια διαδρομή που θα ενώνει το χωριό μας και τις αθλητικές του εγκαταστάσεις με τη Θέρμη και το πανέμορφο φράγμα της. Τα μονοπάτια αυτά εννοείται ότι πρέπει να τέμνονται ώστε ένας ποδηλάτης που ξεκινάει από την πχ Πυθαγόρα να φτάνει ως τη Θέρμη χωρίς να κινδυνεύει η ζωή του ούτε από τα αυτοκίνητα ούτε από παραβατικά στοιχεία (γι' αυτό και θεωρώ θεμελιώδες να υπάρχει μικρή δόμηση και παρουσία ανθρώπων).
Αυτή τη στιγμή η ζώνη που ανήκει το ακίνητό μας είναι μια παραμελημένη ζώνη που περνάει στην 4η γενιά Πανοραμιτών (τα παιδιά μας) χωρίς να μπορεί να το χαρεί κανείς μας.
Ειλικρινά αυτό δεν θα μας πείραζε αν συνολικά η περιοχή μας παρουσίαζε μια αξιοπρεπή εικόνα για το κοινωνικό σύνολο. Δεν ωφελείται όμως κανείς. Το θέαμα της περιοχής μας ανάμεσα στις βίλες του οικισμού του Πανοράματος στα βόρεια και την πλήρη αξιοποίηση της γης από τον Δήμο Θέρμης στα νότια είναι σαν να άφησε κάποιος μια λεκάνη με άπλυτα στο σαλόνι του ενώ έχει καλεσμένους. Μας εκθέτει και στερεί από το κοινωνικό σύνολο ένα έργο που μπορεί να αναβαθμίσει θεαματικά την καθημερινότητα των κατοίκων της περιοχής.
Μας λείπει πράσινο, μας λείπουν διαδρομές άθλησης, μας λείπουν ιδιωτικές εγκαταστάσεις αναψυχής. Θεωρώ αδικαιολόγητο και τραγικό να χαθεί η ευκαιρία που μας δίνεται με την παρούσα διαβούλευση και το υπο δημιουργία Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο και μάλιστα τη στιγμή που υπάρχει τόσος χώρος προς αξιοποίηση.
Αναμένω την ανταπόκρισή σας...
Με εκτίμηση
Μαργαρίτα Τάντση