ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΜΑΛΕΑ, ΚΟΥΝΟΥ ΚΑΙ ΧΙΟΝΟΒΟΥΝΙΟΥ

Συμφωνώ με την πρόταση περί κήρυξης ζώνης προστατευόμενου τοπίου και φυσικών σχηματισμών του ν.1650/1986 της ΠΕ.Π. 1 Ορεινού όγκου «Κούνος – Μαλέας», καθώς η προστασία και ανάδειξη των στοιχείων του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί την μόνη βιώσιμη επιλογή για την μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της περιοχής.
Επισημαίνονται περαιτέρω τα εξής πραγματικά δεδομένα για την συγκεκριμένη ζώνη, τα οποία θα πρέπει να συνεκτιμηθούν ως προς την αναγκαιότητα και σκοπιμότητα επιλογής του 2ου ή του 3ου σεναρίου που προβλέπεται η σχετική πρόταση, πέραν των όσων ήδη αναφέρονται από τους συντάξαντες μελετητές:
- Η πρόταση έρχεται σε συμφωνία και με τα πορίσματα της οικείας ΕΠΜ 10β, η οποία αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι στην συγκεκριμένη περιοχή εντοπίζονται δύο σημαντικά καταφύγια χειροπτέρων (Σπήλαιο Κότωνα στον Κούνο, και σπήλαιο Κισσού στην περιοχή της Αγ. Αικατερίνης, πλησίον του οικισμού του Παραδεισίου), ενώ προτείνει την ένταξή τους σε καθεστώς προστατευόμενης περιοχής.
Ειδικότερα, αναφέρεται ότι (βλ. Χλύκας Ν., Σκώκου Ν., (Συντονιστές Έκδοσης), Παραδοτέο ΠΓ3 (Τεύχος ΜΑ). «Τεύχη ΕΠΜ 2ης ομάδας περιοχών. Μελέτη 10: «Εκπόνηση ΕΠΜ και ΣΔ για τις περιοχές Natura 2000 της Περιφέρειας Πελοποννήσου». Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας, NERCO – N. ΧΛΥΚΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Α.Ε.Μ., Αθήνα, σελ.: 1417 επ.):
«… Θεσμική πρόβλεψη απαγόρευσης οποιασδήποτε δραστηριότητας ή έργου ενδέχεται να υποβαθμίσει τα καταφύγια "Σπήλαιο Κότωνας" και "Σπήλαιο Κισσός"
Θέσπιση ρύθμισης η οποία να εξασφαλίζει την προστασία των καταφυγίων και μιας περιμετρικής έκτασης 1500 μ., από οποιαδήποτε ανθρωπογενή δραστηριότητα ενδέχεται να το υποβαθμίσει ή να τα καταστήσει λιγότερο κατάλληλα ως καταφύγια για τα χειρόπτερα. Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να εντάξει τα σπήλαια αυτά σε κάποιο καθεστώς προστασίας είτε με εγκαθίδρυση τοπικά μιας προστατευόμενης περιοχής είτε με επέκταση των περιοχών Natura με απώτερο σκοπό να οριστούν περιορισμοί και όροι στις ανθρώπινες δραστηριότητες που να εξασφαλίζουν επαρκώς την προστασία των καταφυγίων. Το μέτρο αφορά τόσο τα καταφύγια όσο και εκτάσεις που τα περιβάλουν και κρίνονται ως σημαντικές για τη διατήρηση της καταλληλότητας του κάθε καταφυγίου (θέσεις τροφοληψίας, διάδρομοι μετακίνησης). …».
- Στις προτεινόμενες περιοχές (Μαλέας, Κούνος) εντοπίζεται σημαντικός αριθμός αρχαίων θέσεων, σπηλαίων με αρχαιολογικό ενδιαφέρον χρονολογούμενων κατά τους προϊστορικούς και ιστορικούς χρόνους, αρχαιολογικών χώρων, βυζαντινών και μεταβυζαντινών μνημείων, καθώς και σημαντικών νεότερων μνημείων (Φάρος Κάβο Μαλιά, Γερμανικό Παρατηρητήριο στην περιοχή των Βελανιδίων) τα οποία είναι διάσπαρτα σε όλη την έκταση, συνιστώντας μία ξεχωριστή γεωγραφική, ιστορική και πολιτισμική ενότητα, αναπόσπαστο τμήμα των οποίων αποτελεί το τοπίο και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής. Η θεσμική προστασία θα προστατεύσει αποτελεσματικά και το πολιτιστικό περιβάλλον της περιοχής.
- Οι προτεινόμενες περιοχές εμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό εντός περιοχών αποκλεισμού από την εγκατάσταση ΑΣΠΗΕ για λόγους προστασίας ευαίσθητων και αυστηρά προστατευόμενων ειδών ορνιθοπανίδας βάσει σχετικής μελέτης της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας (βλ. Δημαλέξης Α., Καστρίτης Θ., Μανωλόπουλος Α., Κορμπέτη Μ., Φριτς, Γ. Saravia Mullin, V., ξηρουχάκης, Σ. & Μπούσμπουρας Δ. (2010) Προσδιορισμός και χαρτογράφηση των ορνιθολογικά ευαίσθητων στα αιολικά πάρκα περιοχών της Ελλάδας. Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Αθήνα, χάρτης στην σελ. 127). Η θεσμική προστασία της περιοχής θα προστατεύσει αποτελεσματικά τα συγκεκριμένα είδη ορνιθοπανίδας, πέραν της μεταναστευτικής ορνιθοπανίδας που διέρχεται από την περιοχή.
Συμφωνώ επίσης με την πρόταση για ΠΕ.Π. 2 ορεινού όγκου «Χιονοβούνι». Επισημαίνεται ότι στην έκταση αυτή, μεταξύ άλλων, εντοπίζεται το είδος χλωρίδας του δενδρόκεδρου (Juniperus drupacea) (βλ. https://portal.cybertaxonomy.org/flora-greece/cdm_dataportal/taxon/9f86f648-f76d-49d0-a46e-397a6bf5904e), ο οικότοπος του οποίου (Juniperus spp, τύπος οικοτόπου 9560*) αποτελεί οικότοπο προτεραιότητας και επομένως προστατεύεται αυστηρά δυνάμει της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ.