Η Τερψιθέα ζει εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια με ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να έχει λυθεί από την πρώτη στιγμή: οι δρόμοι που όλοι χρησιμοποιούμε καθημερινά, ασφαλτοστρωμένοι, με νερό, αποχέτευση, ρεύμα και συντήρηση από τον Δήμο, εξακολουθούν να «μην υπάρχουν» επίσημα στα χαρτιά. Αυτό το κενό αφήνει εκατοντάδες ιδιοκτησίες «τυφλές» και αδόμητες, ακυρώνοντας στην πράξη την αξία τους και εγκλωβίζοντας τους ιδιοκτήτες σε μια αδιέξοδη αναμονή.
Δεν μιλάμε για μια απλή παράλειψη, αλλά για μια αλυσίδα λανθασμένων και άδικων χειρισμών που ξεκινά χρόνια πίσω, όταν χρησιμοποιήθηκαν ανακριβείς βεβαιώσεις για την πολεοδομική κατάσταση και έγιναν δεκτές από τον Δήμο. Από τότε, οι κάτοικοι πληρώνουν το τίμημα, ενώ η διοίκηση περιορίζεται σε υποσχέσεις χωρίς αποτέλεσμα. Ακόμα και το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Λάρισας από το 2009 είχε ξεκαθαρίσει ότι η Τερψιθέα πρέπει να πολεοδομηθεί κατά προτεραιότητα. Δεκαέξι χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει προχωρήσει. Η αδράνεια αυτή κουράζει, εξοργίζει και φθείρει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς.
ΖΗΤΑΜΕ την άμεση κίνηση της διαδικασίας αναγνώρισης των δρόμων από την Επιτροπή του ΥΠΕΝ, την κατάθεση πλήρους φακέλου από τον Δήμο ώστε οι δρόμοι να χαρακτηριστούν επίσημα δημοτικοί, και τον καθορισμό συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος για την εκπόνηση πολεοδομικής μελέτης στην Τερψιθέα μέσα από το ΤΠΣ. Απαιτούμε την ενσωμάτωση της περιοχής στις άμεσες πολεοδομικές προτεραιότητες του Δήμου, τη διεκδίκηση χρηματοδότησης – εθνικής ή ευρωπαϊκής – ώστε να υπάρξει πράξη και όχι άλλη μία μελέτη στο συρτάρι, και την εξέταση κάθε νόμιμης οδού για να λυθεί το ζήτημα τώρα, όχι σε άλλη εικοσαετία. Η κοινωνία της Τερψιθέας δεν αντέχει άλλη απραξία: το ΤΠΣ πρέπει να γίνει εργαλείο λύσης, όχι ακόμη ένα κεφάλαιο αναμονής. Δεν θέλουμε άλλες αόρατες υποσχέσεις. Είναι αντίθετο σε κάθε αρχή χρηστής διοίκησης να παραμένει ο πολίτης αυτός που τρέχει πίσω από τον Δήμο και ικετεύει για λύση, όταν η υποχρέωση ανάληψης πρωτοβουλίας και δράσης ανήκει στη διοίκηση.