Εξωοικιστικός χώρος – Παράκτιο μέτωπο
Η ανάλυση SWOT αναφέρει στα Δυνατά σημεία:
Μεγάλο παράκτιο μέτωπο στον Παγασητικό κόλπο και στο Αιγαίο
Σημαντικός αριθμός παραλιών με διαφορετικά χαρακτηριστικά
ΣΧΟΛΙΟ: Και τα δύο είναι σωστά. Όμως στα αδύνατα σημεία δεν αναφέροντα τα εξής:
• οι περισσότερες παραλίες είναι μικρές (άρα έχουν και μικρή χωρητικότητα)
• λίγες είναι αμμώδεις και πολλές έχουν βραχώδη βυθό με βρύα που τις κάνει επικίνδυνες για μικρά παιδιά
• πολλές (όχι λίγες) και κυρίως στο νότιο τμήμα του Δήμου έχουν δύσκολη πρόσβαση και κυρίως από το Αιγαίο: Μικρό, Αγία Βάσω, Χονδρή Άμμος, Λύρη, Θεοτόκου, Μουρτιάς, Βρωμονέρι, Ζάστενη, Καστρί, Κομμός, Ποτόκι
• το οδικό δίκτυο που οδηγεί στις παραλίες σε πάρα πολλά σημεία του είναι στενό (δεν διασταυρώνονται εύκολα 2 ΙΧ), δεν έχει ρείθρα και σε κάποιες περιπτώσεις έχει «φαγώματα» δεξιά και αριστερά από τη βροχή που το κάνει επικίνδυνο για όσους δεν το γνωρίζουν, έχει απότομες στροφές και μεγάλες κλίσεις.
Αξιόλογο τοπίο
Πράγματι το τοπίο είναι εξαιρετικό αλλά κινδυνεύει τόσο από την αστική διάχυση όσο και από τις ΑΠΕ.
Περιορισμένη διάχυση χρήσεων στον εξωοικιστικό χώρο στο παράκτιο μέτωπο ΣΧΟΛΙΟ: Η εκτός σχεδίου δόμηση είναι πράγματι περιορισμένη αν συγκρίνει κανείς με τις Κυκλάδες ή τη Χαλκιδική. Δεν είναι όμως καθόλου περιορισμένη αν συγκρίνει κανείς με την εικόνα του Πηλίου πριν από 25 χρόνια ή ακόμη και πριν από 13 χρόνια. Ενδεικτικά παραθέτουμε εικόνες Google Earth για την Κορώπη και το Χόρτο (2015-2024). Φαίνεται η οικιστική επέκταση εκτός οικισμού. Ακόμη και τώρα, πολλοί ιδιοκτήτες με παλιές άδειες σπεύδουν να ολοκληρώσουν το σκελετό πριν το τέλος 2025 για να μην τις χάσουν. Η αστική διάχυση πρέπει να ελεγχθεί πάση θυσία, καθώς συμβάλει στη διάβρωση και ερημοποίηση των εδαφών, αυξάνει τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών, και αυξάνει τα έξοδα παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και συλλογής απορριμμάτων. Την ίδια στιγμή, μέσα στους οικισμούς υπάρχουν υφιστάμενα κτήρια που καταρρέουν.
Επίσης αναφέρει στις Ευκαιρίες
Αύξηση της προσβασιμότητας στο παράκτιο μέτωπο
ΣΧΟΛΙΟ: Αυτό δεν αποτελεί ευκαιρία αλλά στόχο πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να διατυπωθεί καλύτερα. Το ζητούμενο δεν είναι να διανοιχθούν λεωφόροι ώστε να καταφθάνουν ορδές τουριστών στις παραλίες. Άλλωστε πού θα χωρέσουν? Πού θα παρκάρουν? Ούτε είναι ζητούμενο να ισιώσουμε τους φιδωτούς δρόμους της περιοχής. Για ποιο λόγο? Για να τρέχουν όλοι περισσότερο και να έχουμε ατυχήματα? Το ζητούμενο είναι η βελτίωση των χαρακτηριστικών ασφαλείας του υπάρχοντος οδικού δικτύου, δηλαδή: τοπικές διαπλατύνσεις ώστε να διασφαλίζεται παντού ικανό πλάτος για να διασταυρώνονται 2 ΙΧ, κατασκευή ρείθρων και τεχνικών έργων ώστε οι έντονες βροχές να μην διαβρώνουν τους δρόμους στα πλάγια και να περιοριστεί ο κίνδυνος απώλειας μεγάλων τμημάτων του ασφαλτοτάπητα όπως έγινε με τον Daniel στο δρόμο προς Μικρό, στο δρόμο προς Πλατανιά, στο δρόμο προς Τρίκερι, και αλλού. Τέλος χρειάζονται προστατευτικές μπάρες σε πολλά σημεία του οδικού δικτύου που σήμερα απουσιάζουν.
Συντήρηση και επέκταση των λιθόκτιστων καλντεριμιών ΣΧΟΛΙΟ: Δεν είναι ευκαιρία αλλά στόχος. Ο Δήμος Νοτίου Πηλίου δεν διαθέτει τη δυναμικότητα ή την οργάνωση για να μπορεί να συντηρεί το δίκτυο των καλντεριμιών. Μέχρι τώρα, την περισσότερη δουλειά την έχουν κάνει εθελοντικές ομάδες (με κυριότερη τους Φίλους των Καλντεριμιών friends of the Kalderimi) ενώ ο Δήμος είναι σχεδόν απών από κάθε προσπάθεια συντήρησης του δικτύου (οι αναθέσεις που έχουν γίνει στο παρελθόν μόνο σε κάτι σημάνσεις έχουν καταλήξει). Η μεγάλη ανάγκη δεν είναι η επέκταση των καλντεριμιών. Υπάρχει ένα εκτεταμένο δίκτυο ήδη από το 19ο αιώνα που χτίστηκε από Ηπειρώτες μαστόρους. Το πρόβλημα είναι η συντήρηση του δικτύου αυτού καθώς η βλάστηση δεξιά και αριστερά κάθε χειμώνα και άνοιξη προσπαθεί να τα «καταπιεί» ενώ οι έντονες βροχοπτώσεις ενίοτε προκαλούν διάβρωση σε συγκεκριμένα σημεία τα οποία μετά χρειάζονται ανακατασκευή από ειδικευμένους μαστόρους.
Διερεύνηση κατασκευής μικρών και μεσαίων φραγμάτων, λιμνοδεξαμενών κλπ., επιπρόσθετων έργων για τη συγκράτηση των ορεινών εδαφών και την αντιπλημμυρική προστασία των πεδινών περιοχών ΣΧΟΛΙΟ: Δεν είναι ευκαιρία αλλά στόχος. Σε κάθε περίπτωση είναι σωστή η τοποθέτηση, καθώς χρειάζονται σε πολλά ρέματα (και κυρίως σε σημεία με μεγάλες κλίσεις) μικρά ανασχετικά φράγματα για να ανακόπτουν τη δύναμη του νερού και να συγκρατούν φερτά υλικά. Τέτοια μικροφράγματα υπήρχαν παλιότερα (διατηρούνται κάποια στο δρόμο Μηλίνας-Χόρτου στο σημείο με γεωγραφικό πλάτος 39°10'56.50"Β και μήκος 23°13'20.70"Α), όμως λόγω μη συντήρησης τα περισσότερα έχουν εξαφανιστεί.
Η κατασκευή λιμνοδεξαμενών για την αποθήκευση νερού χρειάζεται προσεκτική γεωλογική μελέτη (ήδη το Παναγιώτικο χάνει σημαντικό όγκο νερού, λόγω ρήγματος) αλλά και τεχνικο-οικονομική μελέτη. Ίσως πιο σημαντικό θα ήταν να κατασκευαστούν (σε σημεία με χαμηλά υψόμετρα λεκάνες εκτόνωσης των ρεμάτων (δηλ. προσωρινής αποθήκευσης νερού κατά τη διάρκεια έντονων βροχοπτώσεων) ώστε να αποφεύγονται οι πλημμύρες στους οικισμούς (π.χ. Πλατανιάς, Μηλίνα, κ.α.).
Αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από λιμνοδεξαμενές για υδρευτικούς σκοπούς.
Υλοποίηση έργων για την κάλυψη του υδατικού ελλείμματος και την αναβάθμιση των υδατικών πόρων
ΣΧΟΛΙΟ: το πρόβλημα της περιοχής σχετίζεται περισσότερο με διαχειριστικές αδυναμίες του Δήμου, παρά με έλλειμμα σε υδατικούς πόρους. Για παράδειγμα: δεν υπάρχει υπηρεσία ύδρευσης στο Δήμο που να έχει ειδικευμένους υδραυλικούς και ηλεκτρολόγους που να έχουν διαρκώς τον έλεγχο των δεξαμενών και των αντλητικών συστημάτων.
Στις παραλίες έχουν τοποθετηθεί σχεδόν παντού κοινόχρηστα ντους. Δεν υπάρχει μηχανισμός που να περιορίζει την άσκοπη κατανάλωση νερού (ενίοτε κάποια παιδιά παίζουν με το νερό ή αφήνουν τη βρύση ανοιχτή). Επίσης, στα αλιευτικά καταφύγια υπάρχει παροχή νερού αλλά το νερό δεν χρεώνεται, με αποτέλεσμα να γίνεται αλόγιστη χρήση (κυρίως από ιδιοκτήτες ιστιοφόρων για το πλύσιμο των σκαφών). Τέλος, οι χρεώσεις για το νερό ύδρευσης είναι χαμηλές σε σχέση με άλλους Δήμους και έτσι δεν υπάρχει κανέναν κίνητρο για εξοικονόμηση. Πριν λοιπόν αρχίσουμε να προτείνουμε νέες υδρευτικές υποδομές (που είναι ακριβές) θα πρέπει πρώτα να γίνει ένα «νοικοκύρεμα» στο Δήμο.