ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ

Χωρισμός πόλης από Σιδ. γραμμές και έλλειψη διασυνοικιακών συνδέσεων

Για πόλη που έχει αναπτυχθεί σε επίπεδο έδαφος χωρίς φυσικούς περιορισμούς η Λάρισα έχει καταφέρει κι έχει δημιουργήσει ανυπέρβλητα τεχνητά εμπόδια στην ομαλή συγκοινωνία ανάμεσα σε διαφορετικές περιοχές της πόλης. Ως κάτοικος μια περιοχής που περικλείεται από τέτοια εμπόδια (Τούμπα) βιώνω αυτή την κατάσταση ακόμη πιο έντονα στις καθημερινές μου μετακινήσεις.
1. Σιδηροδρομικές γραμμές. Εδώ και 50 χρόνια διασχίζω τις γραμμές στην οδό Βόλου και πέρα από 2 φτηνές συντηρήσεις δεν έχει υπάρξει κανένα έργο βελτίωσης της συγκοινωνίας, της ασφάλειας και αναβάθμισης της περιοχής γενικά ενώ το χειρότερο είναι πως εδώ και 50 χρόνια δεν έχει υπάρξει ούτε μία προτεινόμενη λύση! Γενικά στο θέμα του διαχωρισμού της πόλης από τις σιδηροδρομικές γραμμές δεν υπάρχει κανένας διάλογος, καμία νύξη, καμία πρόταση. Δε μιλάμε για μά ή δύο ανισοπεδοποιήσεις. Μιλάμε για ολική αντιμετώπιση του προβλήματος της επίπτωσης που είχαν και έχουν οι σιδηροδρομικές γραμμές διαχρονικά στην ανάπτυξη της πόλης και στις ζωές των κατοίκων της. Στην περιοχή της Τούμπας και του Αγ. Γεωργίου οι γραμμές δεν λειτουργούν εδώ και 2 χρόνια και δεν προβλέπεται να λειτουργήσουν τουλάχιστον για άλλο τόσο, οπότε ήταν μεγάλη ευκαιρία να γίνουν κάποια απαραίτητα τεχνικά έργα, τα οποία δεν απαιτούν απαλλοτριώσεις, ώστε να αντιμετωπιστεί το σοβαρό πρόβλημα της ασφαλούς πρόσβασης στις συνοικίες αυτές.
2. Οδός Βόλου. Αποτελεί τον μοναδικό δρόμο που, διασχίζοντας τις γραμμές του τρένου και το αεροδρόμιο που βρίσκεται ανατολικά της πόλης, παρέχει πρόσβαση στα ανατολικά παράλια της Λάρισας, καθώς επίσης και στον κάμπο και στον κύριο όγκο των καλλιεργήσιμων εκτάσεων. Η Αγιάς θα μπορούσε να αποτελεί ακόμη μια εναλλακτική αλλά δυστυχώς έχει μπλοκαριστεί από το αεροδρόμιο (και φυσικά δεν γίνεται κανένας λόγος μελλοντικής επανάχρησης του δρόμου για πρόσβαση στα παράλια). Αν δεν βρεθεί άλλη εναλλακτική εξόδου της πόλης της Λάρισας προς τα παράλια τότε η ασφάλεια στην οδό Βόλου δεν θα βελτιωθεί ποτέ. Οι σχεδιαζόμενες περιφερειακές οδοί δεν λύνουν το πρόβλημα.
3. Διασυνοικιακοί δρόμοι. Για κάποιον άγνωστο λόγο όλοι σχεδιάζονται έτσι ώστε να μην υπάρχει σύνδεση με τους αντίστοιχους δρόμους των διπλανών συνοικιών. Π.χ. από την λεωφόρο Καραμανλή που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε πρόσφατα δεν υπάρχει ευθεία πρόσβαση προς την Τούμπα (είναι δίπλα), ούτε προς την Ν. Πολιτεία. Η οδός Θεοφράστου δεν συνδέεται με την Καραμανλή ούτε και η οδός Τσιτσάνη (ακόμη κι αν γίνει ποτέ η προέκτασή της) ενώ αντίστοιχοι κύριοι δρόμοι της Τούμπας σταματούν στον μαντρότοιχο του 303ΠΕΒ! Επίσης δεν υπάρχει διασυνοικιακή αστική συγκοινωνία την οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος που θέλει να μετακινηθεί για παράδειγμα από την Τούμπα στο Μεζούρλο, στην Νεάπολη κλπ.
4. Σιδ. Σταθμός. Γιατί πρέπει η κύρια πρόσβαση στον σταθμό για αυτούς που μεταβαίνουν εκεί οδικώς να είναι μέσω της 28ης Οκτωβρίου έναν δρόμο που είναι κυκλοφοριακά πολύ βεβαρημένος και δεν έχει κατασκευαστεί απευθείας πρόσβαση και parking από την Λ. Καραμανλή; Γιατί δεν γίνεται καμία συζήτηση επάνω στο θέμα; Είναι ταμπού; Γιατί δεν γίνεται καμία συζήτηση επάνω στο θέμα της αναβάθμισης της περιοχής του σταθμού; Ή για τη δημιουργία σταθμού μεταστάθμευσης υπεραστικών, αστικών λεωφορείων και ταξί στο σημείο αυτό;
5. Τελωνείο. Γιατί δεν έχει μεταφερθεί εκτός πόλης; Χρειάζεται εκεί που βρίσκεται τώρα; Αν ναι τότε γιατί δεν γίνονται βασικά έργα υποδομής όπως parking για όλα τα φορτηγά που σταθμεύουν εκεί, δημιουργία χώρων φιλοξενίας, εστίασης κλπ; Γιατί κανένας υπεύθυνος δεν ενημερώνει τους πολίτες της Λάρισας σχετικά;
6. Ανοικτοί τάφροι (Ν. Σμύρνη, Τούμπα). Στην κατάσταση που βρίσκονται αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία και επίσης δεν επιτελούν τη λειτουργία τους λόγω της φυσικής βλάστησης και της συγκέντρωσης σκουπιδιών στην κοίτη τους. Επιβάλλεται τώρα περισσότερο από ποτέ η αντιμετώπιση με μόνιμα έργα (όχι καθαρισμούς κάθε 5 χρόνια ή όποτε θυμάται η περιφέρεια) των προβλημάτων που δημιουργούν και εκτός από την δημόσια υγεία και την αντιπλημμυρική προστασία σχετίζονται και με την αισθητική αναβάθμιση αλλά και τη δημιουργία φυσικών συνδέσεων ανάμεσα στις περιοχές που τώρα χωρίζουν.