Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να θέσω υπόψη σας ένα ζήτημα που αφορά σε αγροτεμάχια μεγέθους κάτω των δύο στρεμμάτων ένα εκ των οποίων είναι ιδιοκτησίας μας και βρίσκεται στην περιοχή Πυλαίας, επί της οδού Αμπελώνων, η οποία βρίσκεται ακριβώς επάνω στο όριο μεταξύ της προτεινόμενης προς αξιοποίηση Ζώνης ΓΑ2 και της Περιαστικής Ζώνης αυτής.
Το συγκεκριμένο αγροτεμάχιο έχει εμβαδόν μικρότερο των 2 στρεμμάτων και, με βάση το υφιστάμενο σχέδιο, καταλήγει να βρίσκεται στην «επάνω» πλευρά του ορίου. Από ότι γίνεται αντιληπτό, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εντάσσεται εξ ολοκλήρου στην Περιαστική Ζώνη, στερώντας του κάθε ουσιαστική δυνατότητα αξιοποίησης, σε πλήρη αντίθεση με τα γειτονικά ακίνητα που βρίσκονται λίγα μόλις μέτρα νοτιότερα.
Θα θέλαμε να παρακαλέσουμε θερμά να εξεταστεί:
α) είτε η δυνατότητα μικρής προσαρμογής / εξομάλυνσης του ορίου της ΓΑ2,
ώστε να μην αποκλειστεί εντελώς ένα τόσο μικρό τεμάχιο από κάθε προοπτική οικιστικής αξιοποίησης στο μέλλον- ειδικότερα όταν η συγκεκριμένη ζώνη είναι ηδη κατά ένα μεγάλο μέρος οικιστικη-
ή
β) η πρόβλεψη ειδικής ρύθμισης για μικρά αγροτεμάχια κάτω των 2 στρεμμάτων που γειτνιάζουν με το όριο επέκτασης πιθανόν εφαπτόμενα πάνω σε κύρια οδό ή και οχι
τα οποία διαφορετικά θα παραμείνουν εγκλωβισμένα και πρακτικά ανενεργά, χωρίς καμία ρεαλιστική χρήση ειδικότερα λόγω μεγέθους.
Η θέση του αγροτεμαχίου (εφαπτόμενη του οδικού δικτύου, εντός ενός ήδη υπό πίεση αστικού ιστού) δεν εξυπηρετείται από το να παραμείνει σε καθεστώς πλήρους αδυναμίας αξιοποίησης, ιδιαίτερα όταν η οικιστική ανάπτυξη βρίσκεται ακριβώς στο άμεσο όριο του.
Γνωρίζουμε ότι οι πολεοδομικές ζώνες δεν μπορούν να αλλάζουν κατά το δοκούν, όμως ζητούμε να αναγνωριστεί το πρόβλημα που δημιουργείται:
Το συγκεκριμενο αγροτεμάχιο μένει “ορφανό”, χωρίς καμία δυνατότητα ένταξης, χωρίς προοπτική και χωρίς τρόπο να αξιοποιηθεί στον χρόνο.
Θα εκτιμούσα βαθύτατα την κατανόησή σας και τη διερεύνηση μιας λύσης που δεν θα αφήνει ανεκμετάλλευτα μικρά αγροτεμαχια γης ευρισκόμενα σε εως επί το πλείστον οικιστικές ζωνες ενώ ταυτόχρονα θα σέβεται τον ευρύτερο σχεδιασμό της περιοχής.
Με εκτίμηση,
Μανδρίνος Δημήτριος