ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΝΟΤΙΟΥ ΠΗΛΙΟΥ

Σχόλια επί του ΤΠΣ νοτίου Πηλίου

Με βάση τον (ακατανόητα) περιορισμένο χρόνο της πρώτης αυτής "διαβούλευσης" καταθέτω ορισμένα σχόλια και γενικά και επί θεματικών:
A) Στα γενικά πλεονεκτήματα του Δήμου δεν έχουν αναφερθεί: 1. Η τεράστια δημοτική περιουσία σε κτήματα, δάση και βοσκοτόπους που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στον πρωτογενή τομέα. 2. Η δυνατότητα και αναγκαιότητα συνεργασίας με το Παν/μιο Θεσσαλίας. Σημειωτέον ότι στο Π.Θ. έχει παραχωρηθεί για 99 χρόνια το μοναστήρι της Παόυ και έκταση με 2000 ελαιόδεντρα και άλλες εκτάσεις τις οποίες μόλις πρόσφατα άρχισε να εκμεταλλεύεται. Η Γεωπονική Σχολή θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην εκπαίδευση και στήριξη των νέων αγροτών.
Τομέας 3: Ανθεκτικότητα σε φυσικούς κινδύνους και καταστροφές
Τα οριοθετημένα ρέματα είναι ελάχιστα και σε θέση και σε μήκος και πάντως όλα τα ρέματα που διασχίζουν οικισμούς και δημιούργησαν τεράστια προβλήματα τις τελευταίες δεκαετίες (Πλατανιάς Μηλίνα, Χόρτο κλπ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΑ. H όποια οριοθέτηση θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν τα νέα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής και τα φαινόμενα που κατά επιστημονική διαπίστωση αναμένεται να είναι όλο και συχνότερα. Ειδικότερα για τον οικισμό του Χόρτου απαιτούνται πολύ σοβαρά και σύνθετα αντιπλημμυρικά έργα λόγω του υπερυψωμένου δρόμου που δημιουργεί το φαινόμενο της «λεκάνης» και ταλαιπωρεί με πλημμυρικά φαινόμενα τον οικισμό πολύ συχνά.
ΠΕΧ 3 – Ζώνης Ανάπτυξης Τουρισμού – Αναψυχής – Παραθεριστικής Κατοικίας: «Η ζώνη αυτή δημιουργείται στο παραλιακό τμήμα της ΔΕ και εντάσσεται ολόκληρη η εξωαστική περιοχή μεταξύ των ορίων των παραλιακών οικισμών. Πρόκειται για τις περιοχές εκτός των οριοθετημένων οικισμών, οι οποίες δεν θα πολεοδομηθούν αλλά θα επιτρέπονται χρήσεις συμβατές με τον τουρισμό. Ο σκοπός καθορισμού της ζώνης είναι να υποδεχτεί την προβλεπόμενη εκτός οικισμών τουριστική δραστηριότητα και παραθεριστική κατοικία με σκοπό την τουριστική ανάπτυξη της παραλιακής ζώνης της περιοχής».
Σχόλιο: Η ζώνη αυτή περιλαμβάνει μια τεράστια έκταση από Μαλάκι έως Τρίκερι η οποία είναι κυρίως γεωργικής χρήσης. Η μέχρι τώρα οικιστική ανάπτυξη σε αυτή την περιοχή δείχνει ότι όπου κατασκευάζεται κατοικία ή τουριστική μονάδα: 1. Διακόπτεται η ελεύθερη πρόσβαση στην παραλία. 2.Καταπατείται ο αιγιαλός με παράνομες κατασκευές σκαλοπατιών, μώλων, τσιμεντόστρωσης, τοποθέτησης ομπρελοκαθισμάτων κ.α. Μία αυτοψία από θαλάσσης σε όλο το παραλιακό μέτωπο θα αναδείξει όλη αυτή την κατάσταση. Άρα πρέπει πρώτα να τεθούν αυστηροί περιβαλλοντικοί όροι προστασίας (χάραξη αιγιαλού, ελάχιστη απόσταση οικοδόμησης κ.α.) και ελεύθερης πρόσβασης στον αιγιαλό.
Τομέας 11:Χρήσεις γης και δόμηση
«Δεν προτείνεται επέκταση Ρυμοτομικού Σχεδίου στους παραδοσιακούς οικισμούς , μετά την επανοριοθέτησή των ορίων τους.
Προτείνονται προς πολεοδόμηση όλοι οι παραλιακοί οικισμοί καθώς και η Αργαλαστή.»
Οι παραδοσιακοί οικισμοί των ιστορικών χωριών (Λαύκος, Αργαλαστή, Μηλιές κ.λ.π) σήμερα υποφέρουν από έλλειψη αποχετευτικού συστήματος. Δεν υπάρχει δυνατότητα ανακαίνισης/αποκατάστασης παλιών οικιών λόγω της έλλειψης οικοπέδου για βόθρους. Πολύ περισσότερο, όταν αυτά τα οικήματα προορίζονται για εκμετάλλευση (κατάλυμμα ή εστίαση). Το ίδιο συμβαίνει και με παραλιακούς οικισμούς όπως το Χόρτο και η Μηλίνα. Οπότε, μία νέα αγροτουριστική επένδυση ακόμα και ήπιας μορφής δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί μέσα στον πυρήνα του παραδοσιακού οικισμού. Πρέπει να προβλεθεί ΑΜΕΣΑ σχεδιασμός αποχετευτικού συστήματος, μικρών βιολογικών κ.α.