ΤΠΣ ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Δημοτικές Ενότητες: ΔΕ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ

Αντικείμενο του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ) του Δήμου Νέας Ιωνίας (ΔΕ Νέας Ιωνίας) είναι ο πολεοδομικός σχεδιασμός πρώτου επιπέδου στο σύνολο της έκτασης του Δήμου.

Στην ενότητα “Βασικά Στοιχεία & Δεδομένα” μπορείτε να βρείτε πληροφορίες σας βοηθούν να εξοικειωθείτε με την περιοχή μελέτης και τα βασικά χαρακτηριστικά της.

Διοικητική οργάνωση

Γεωγραφική ταυτότητα

Δημογραφικά δεδομένα

Φυσικό Περιβάλλον

Πολιτιστικό Περιβάλλον

Κάλυψη γης - Χρήσεις Γης

Οικιστική & Πολεοδομική Οργάνωση

Στην ενότητα “Αξιολόγηση εναλλακτικών σεναρίων”, μπορείτε να βρείτε πληροφορίες που σχετίζονται με τα προτεινόμενα σενάρια ανάπτυξης και τις κατευθύνσεις για την περιοχή μελέτης. Στο φάκελο “Πολυμέσα” μπορείτε να βρείτε υλικό από εκδηλώσεις που έγιναν στο πλαίσιο παρουσίασης και συζήτησης με το κοινό στον οικείο ΟΤA.

Εναλλακτικό σενάριο 1

Εναλλακτικό σενάριο 2

Εναλλακτικό σενάριο 3

Προηγούμενες Ανακοινώσεις

Περιγραφή Εναλλακτικών Σεναρίων και Επιλογή Επικρατέστερου

Παρουσίαση Εναλλακτικών Σεναρίων

● Ο πληθυσμός του Δήμου ανέρχεται σε 67.134 κατοίκους (απογραφή ΕΛ.ΣΤΑΤ. 2011).

● Ο πληθυσμός του δήμου τα τελευταία 20 χρόνια (απογραφή ΕΛ.ΣΤΑΤ. 1981-2011) παρουσιάζει μικρή αύξηση.

● Η Νέα Ιωνία αναδείχθηκε σε σηµαντικό παραγωγικό και εµπορικό κέντρο µε κεντροβαρική λειτουργία στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Για το λόγο αυτό στο Ρυθµιστικό Σχέδιο της Αθήνας (Ρ.Σ.Α.) του 1985 (Ν.1515/85), η Νέα Ιωνία ορίσθηκε ως διοικητικό και εµπορικό κέντρο υπερτοπικής σηµασίας, ρόλο που διατήρησε και µετά την τροποποίηση του Ρ.Σ.Α. του 1992.

Ο πληθυσµός του ∆ήµου Νέας Ιωνίας παρουσίασε ραγδαία αύξηση (σε όρους πραγµατικού πληθυσµού για τον οποίο υπάρχουν διαχρονικά στοιχεία) από το 1928 µέχρι τον Β’ παγκόσµιο πόλεµο (αύξηση 96,5%). Η αύξηση συνεχίσθηκε µε σχετικά µεγάλους ρυθµούς και τις δύο επόµενες δεκαετίες λόγω της έντονης εσωτερικής µετανάστευσης της περιόδου εκείνης, µε κορύφωση τη δεκαετία του ’50 κατά την οποία έφθασε το 42,4%. Από το 1960 και µετά ο ρυθµός αύξησης φθίνει έντονα και συστηµατικά για να φθάσει τη δεκαετία του ’80 το 2,4%. Για την περίοδο 1991-2001 καταγράφεται και πάλι σηµαντική αύξηση της τάξης 8,9% (11,9% σε όρους µόνιµου πληθυσµού), η οποία θα πρέπει να αποδοθεί κατά κύριο λόγο στην εισροή οικονοµικών µεταναστών.

Επίσης, από τα προσωρινά αποτελέσµατα προκύπτει ότι ο ∆ήµος Νέας Ιωνίας ανήκει στους πέντε ∆ήµους µε τη µεγαλύτερη πληθυσµιακή πυκνότητα (15.109,7 µόνιµοι κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόµετρο) (Πίνακας 2), µετά από τους ∆ήµους Καλλιθέας (21.067,6), Ν. Σµύρνης (20.740,6), Αθηναίων (16.830,4) και Θεσσαλονίκης (16.703,3).

Στο Δήμο Ηρακλείου δεν υπάρχει κανένας παραδοσιακός οικισμός, ούτε αποτελεί χαρακτηρισμένο ιστορικό τόπο βάσει του άρθρου 6 του ν.4067/2012 ή του ν. 3028/2002 αντιστοίχως.

Εντός των Δήμων εντοπίζονται τα εξής μνημεία:

• ΥΑ 15794/19-12-1961. ΦΕΚ 35/Β/2-2-1962 . Περί χαρακτηρισμού ως ιστορικών διατηρητέων μνημείων και αρχαιολογικών χώρων.

• ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/1623/33968/25-7-1989. ΦΕΚ 599/Β/16-8-1989 Χαρακτηρισμός ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου του συγκροτήματος "Παναιτώλιον" στην Αλσούπολη Ν. Ιωνίας στην Αθήνα μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο του.

• ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/Γ/171/46800/21-8-2003. ΦΕΚ 1275/Β/8-9-2003 Χαρακτηρισμός ως μνημείου της καμινάδας του Συγκροτήματος της Παλαιάς Ταπητουργίας επί της οδού Πατρ. Ιωακείμ στο Δήμο Νέας Ιωνίας (Ο.Τ. 150).

• ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΝΣΑΚ/Γ/10952/319/28-2-2005. ΦΕΚ 3260/Β/21-3-2005 Χαρακτηρισμός ως μνημείου του Εργοστασίου (Βαμβακουργείο) που βρίσκεται στο Ο.Τ. 443 όπως αυτό ορίζεται από τις οδούς Γ. Αβέρωφ - Κιρκίνης - Βυζ. Αυτοκρατόρων και Μακελλαράκη, στο Δήμο Νέας Ιωνίας, φερομένης ιδιοκτησίας SOTRIS ΤΕΧΝΙΚΗ ΑΤΕΒΕ (τέως «Κλωστήρια Αττικής Α.Ε.»).

• ΥΑ ΥΠΠΟ/ΔΙΝΕΣΑΚ/17836/521/21-3-2006. ΦΕΚ 443/Β/11-4-2006 Χαρακτηρισμός ως μνημείων: του κτιρίου Α και της κεντρικής πύλης εισόδου, των κτιριακών εγκαταστάσεων της COLUMBIA, φερόμενης ιδιοκτησίας ΜΑΡΜΙΝ Α.Ε., στη Λεωφ. Ηρακλείου 127, στον Περισσό Ν. Αττικής, σύμφωνα με το συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα.

Η σταδιακή αλλά σταθερή ανάπτυξη της πόλης, η επέκταση των παραγωγικών της λειτουργιών και υπηρεσιών έχουν οδηγήσει σε σηµειακά συγκρουόµενες χρήσεις, ιδιαίτερα στις περιοχές όπου παρουσιάζεται συγκέντρωση της βιοτεχνίας, µε παράλληλη ύπαρξη κατοικίας δίπλα ή και µαζί µε τη βιοτεχνική λειτουργία.

Η κυκλοφορία πεζών και αυτοκίνητων γίνεται πάνω στο ίδιο δίκτυο, που αρχικά δηµιουργήθηκε µόνο για κίνηση πεζών, µε στενούς δρόµους και σχεδόν ανύπαρκτα πεζοδρόµια. Σήµερα έχουν γίνει επεµβάσεις στο οδικό δίκτυο, στις περιοχές όπου αυτό ήταν δυνατό (διαπλάτυνση Ηρακλείου, Νέα Λεωφ. Βυζαντίου). Στις περιοχές όµως µε την πυκνή δόµηση που συµπίπτουν µε την περιοχή των κεντρικών λειτουργιών, οι επεµβάσεις είναι ιδιαίτερα προβληµατικές και η κυκλοφορία και κίνηση γίνεται στο παλιό δίκτυο δηµιουργώντας οξυµένα προβλήµατα.

Στην εντός σχεδίου περιοχή του ∆ήµου το 66,6% καταλαµβάνεται από οικοδοµήσιµες εκτάσεις (κατοικία, κέντρα, βιοµηχανία, εµπόριο κλπ) και το 33,4% από το δίκτυο κυκλοφορίας και τις κοινόχρηστες εκτάσεις. Σηµειώνεται ότι οι διαµορφωµένοι κοινόχρηστοι χώροι αποτελούν µόλις το 5,7% της εντός σχεδίου έκτασης. Το ποσοστό των κοινόχρηστων χώρων είναι ιδιαίτερα χαµηλό αν ληφθεί υπόψη και το ότι ο ∆ήµος Νέας Ιωνίας είναι από τους πιο πυκνοκατοικηµένους ∆ήµους πανελλαδικά (απογραφή 2011). Βασικό επίσης πολεοδοµικό πρόβληµα, συνυφασµένο µε την ιστορική εξέλιξη της πόλης, είναι αυτό της µίξης ασυµβίβαστων χρήσεων στις περιοχές κατοικίας και των πολεοδοµικών κέντρων.

Ο ∆ήµος Νέας Ιωνίας (ΔΕ Νέας Ιωνίας) υπήρξε τόπος ανάπτυξης µεγάλου αριθµού βιοτεχνικών και βιοµηχανικών µονάδων και είναι από τους λίγους αστικούς ∆ήµους που περιλαµβάνει σήµερα µέσα στον οικιστικό του ιστό θεσµοθετηµένες περιοχές ΒΙΠΑ–ΒΙΟΠΑ, οι οποίες αποτέλεσαν ιστορικά τους κύριους πόλους συγκέντρωσης των µονάδων αυτών. Το φαινόµενο της αποβιοµηχάνισης που συντελέστηκε τις δύο προηγούµενες δεκαετίες, είχε βέβαια ως αποτέλεσµα την δραµατική µείωση του αριθµού των επιχειρήσεων, παρ’ όλα αυτά όµως η πόλη συνεχίζει να αποτελεί τόπο εγκατάστασης επαγγελµατικών εργαστηρίων και συνεργείων διαφόρων ειδικοτήτων.

Οι χρήσεις αυτές, που θεωρούνται σήµερα ασυµβίβαστες µε την κατοικία ή µε το περιεχόµενο των επιτρεπόµενων χρήσεων των πολεοδοµικών κέντρων, είναι διάσπαρτες µέσα στον οικιστικό ιστό και τα πολεοδοµικά κέντρα και δεν έχει καταστεί ακόµα δυνατόν να ελεγχθούν από το υφιστάµενο καθεστώς επιτρεπόµενων χρήσεων.

Ο Δήμου Νέας Ιωνίας (ΔΕ Νέας Ιωνίας) δεν διαθέτει παραλιακούς οικισμούς ούτε χαρακτηρισμένους παραδοσιακούς οικισμούς.

Αποτελείται από 13 συνοικίες - γειτονιές: Νέα Ιωνία (κέντρο), Περισσός, Ινέπολη, Πευκάκια, Σαφράμπολη, Νεάπολη, Ελευθερούπολη, Αλσούπολη, Καλογρέζα, Λαζάρου (ΒΔ του κέντρου), Ανθρακωρυχεία, Ειρήνη, Ομορφοκλησσιά και Παλαιολόγου.

Η πόλη της Νέας Ιωνίας ξεκίνησε σαν προσφυγικός οικισµός. Οι κατοικίες κτίστηκαν µε πρόχειρα υλικά στα πολύ µικρά έως ελάχιστα προσφυγικά οικόπεδα, µε υποτυπώδη οδικά δίκτυα. Στον ίδιο αυτό πολεοδοµικό ιστό, που τότε κάλυπτε πρωταρχικές ανάγκες στέγασης, εξελίχτηκε η Νέα Ιωνία στη σηµερινή µορφή της, σε αστικό κέντρο µε κεντρικές λειτουργίες υπερτοπικής σηµασίας. Εκτός όµως από τον ιστό της πόλης, τα ίδια τα κτίσµατα, ακόµη και στις περιπτώσεις που ανοικοδοµήθηκαν, παρέµειναν στις ίδιες ελάχιστες διαστάσεις. Μέσα σ’ αυτό το κέλυφος προσπαθούν σήµερα να αναπτυχθούν λειτουργίες µε αυξηµένες ανάγκες τόσο σε επιφάνειες κτισµένου όσο και ελεύθερου χώρου. Τέτοιες λειτουργίες, είναι η βιοµηχανία, το εµπόριο και οι υπηρεσίες.

Το Γενικό Πολεοδοµικό Σχέδιο της Νέας Ιωνίας (ΦΕΚ 662∆/1995) προβλέπει την οργάνωση του ∆ήµου σε 15 Πολεοδοµικές Ενότητες (Π.Ε.) Γενικής Κατοικίας µε µέσο Συντελεστή ∆όµησης 2,0 (εκτός από την Π.Ε. Αλσούπολης όπου ο Σ.∆. έχει ορισθεί ίσος µε 1,0), δύο ζώνες ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση (Περισσός – Π.Ε. 17 και Ελευθερούπολη – Π.Ε. 18) και µία ζώνη Πρασίνου - Ελεύθερων Χώρων – Εκπαίδευσης – Πρόνοιας – Υγείας - Αθλητισµού (Π.Ε. 16). Η Π.Ε. 11 (Κεντρική Ιωνία) καθώς και τµήµατα των Π.Ε. 7, 9, 10 ορίζονται ως Πολεοδοµικό Κέντρο, µε πρόβλεψη ανάπτυξής του σε Κέντρο Υπερτοπικής σηµασίας. Στις ζώνες Γενικής Κατοικίας εξαιρούνται οι χρήσεις Τουριστικών Εγκαταστάσεων και Πρατηρίων Βενζίνης (χρήσεις 2 και 11 του άρθρου 3 του Π.∆. 166/87), ενώ από το Πολεοδοµικό Κέντρο εξαιρούνται επίσης οι χρήσεις Τουριστικών εγκαταστάσεων και εγκαταστάσεων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (χρήσεις 2 και 19 αντίστοιχα).

Οι χρήσεις γης όπως καθορίστηκαν µε το Γ.Π.Σ. ∆ήµου Νέας Ιωνίας (ΦΕΚ 662∆/1995), αναθεωρήθηκαν µε νεότερες αποφάσεις:

1. Απόφαση 30464/98 ΦΕΚ 169∆/98: Αναθεώρηση εγκεκριµένου σχεδίου Νέας Ιωνίας για τον καθορισµό χρήσεων γης.

2. Απόφαση 2277 ΦΕΚ112∆/2003: «Καθορισµός χρήσεων γης και τροποποίηση όρων και περιορισµών δόµησης των οικοπέδων του ρυµοτοµικού σχεδίου ∆ήµου Ν. Ιωνίας που βρίσκονται στα Ο.Τ. επί του βασικού οδικού δικτύου. (Η απόφαση αυτή κατέπεσε µε την µε αρ. 3931/2008 Απόφαση του ΣτΕ).

Δημόσιο ακίνητο ΑΒΚ 137 Ν. Ιωνίας (πρώην κτίριο Ανατόλια)

To δημόσιο ακίνητο ΑΒΚ 137 Ν. Ιωνίας (πρώην κτίριο Ανατόλια) το οποίο βρίσκεται στην συμβολή των οδών Εμμ. Παππά & Βυζαντίου, έχει προταθεί από φορεί…

0 0

Προβολή Σχολίου

3 εβδομάδες, 2 ημέρες πριν

Από: EΤΑΙΡΕΙΑ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε (ΕΤΑΔ Α.Ε)

Αποκατάσταση αδικίας

Με τη θέσπιση του ΤΠΣ Νέας Ιωνίας πρέπει επιτέλους να δοθεί τέλος στην αδικία που υφίστανται οι ιδιοκτήτες του Ο.Τ. 485, όπως αυτό δημιουργήθηκε με τ…

0 0