Η σταδιακή αλλά σταθερή ανάπτυξη της πόλης, η επέκταση των παραγωγικών της λειτουργιών και υπηρεσιών έχουν οδηγήσει σε σηµειακά συγκρουόµενες χρήσεις, ιδιαίτερα στις περιοχές όπου παρουσιάζεται συγκέντρωση της βιοτεχνίας, µε παράλληλη ύπαρξη κατοικίας δίπλα ή και µαζί µε τη βιοτεχνική λειτουργία.
Η κυκλοφορία πεζών και αυτοκίνητων γίνεται πάνω στο ίδιο δίκτυο, που αρχικά δηµιουργήθηκε µόνο για κίνηση πεζών, µε στενούς δρόµους και σχεδόν ανύπαρκτα πεζοδρόµια. Σήµερα έχουν γίνει επεµβάσεις στο οδικό δίκτυο, στις περιοχές όπου αυτό ήταν δυνατό (διαπλάτυνση Ηρακλείου, Νέα Λεωφ. Βυζαντίου). Στις περιοχές όµως µε την πυκνή δόµηση που συµπίπτουν µε την περιοχή των κεντρικών λειτουργιών, οι επεµβάσεις είναι ιδιαίτερα προβληµατικές και η κυκλοφορία και κίνηση γίνεται στο παλιό δίκτυο δηµιουργώντας οξυµένα προβλήµατα.
Στην εντός σχεδίου περιοχή του ∆ήµου το 66,6% καταλαµβάνεται από οικοδοµήσιµες εκτάσεις (κατοικία, κέντρα, βιοµηχανία, εµπόριο κλπ) και το 33,4% από το δίκτυο κυκλοφορίας και τις κοινόχρηστες εκτάσεις. Σηµειώνεται ότι οι διαµορφωµένοι κοινόχρηστοι χώροι αποτελούν µόλις το 5,7% της εντός σχεδίου έκτασης. Το ποσοστό των κοινόχρηστων χώρων είναι ιδιαίτερα χαµηλό αν ληφθεί υπόψη και το ότι ο ∆ήµος Νέας Ιωνίας είναι από τους πιο πυκνοκατοικηµένους ∆ήµους πανελλαδικά (απογραφή 2011). Βασικό επίσης πολεοδοµικό πρόβληµα, συνυφασµένο µε την ιστορική εξέλιξη της πόλης, είναι αυτό της µίξης ασυµβίβαστων χρήσεων στις περιοχές κατοικίας και των πολεοδοµικών κέντρων.
Ο ∆ήµος Νέας Ιωνίας (ΔΕ Νέας Ιωνίας) υπήρξε τόπος ανάπτυξης µεγάλου αριθµού βιοτεχνικών και βιοµηχανικών µονάδων και είναι από τους λίγους αστικούς ∆ήµους που περιλαµβάνει σήµερα µέσα στον οικιστικό του ιστό θεσµοθετηµένες περιοχές ΒΙΠΑ–ΒΙΟΠΑ, οι οποίες αποτέλεσαν ιστορικά τους κύριους πόλους συγκέντρωσης των µονάδων αυτών. Το φαινόµενο της αποβιοµηχάνισης που συντελέστηκε τις δύο προηγούµενες δεκαετίες, είχε βέβαια ως αποτέλεσµα την δραµατική µείωση του αριθµού των επιχειρήσεων, παρ’ όλα αυτά όµως η πόλη συνεχίζει να αποτελεί τόπο εγκατάστασης επαγγελµατικών εργαστηρίων και συνεργείων διαφόρων ειδικοτήτων.
Οι χρήσεις αυτές, που θεωρούνται σήµερα ασυµβίβαστες µε την κατοικία ή µε το περιεχόµενο των επιτρεπόµενων χρήσεων των πολεοδοµικών κέντρων, είναι διάσπαρτες µέσα στον οικιστικό ιστό και τα πολεοδοµικά κέντρα και δεν έχει καταστεί ακόµα δυνατόν να ελεγχθούν από το υφιστάµενο καθεστώς επιτρεπόµενων χρήσεων.