●       Ο πληθυσμός του Καλλικρατικού Δήμου Λαγκαδά, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή του 2011 , ανέρχεται σε 41.103 κατοίκους, παρουσιάζοντας μείωση κατά 1.719 κατοίκους σε σχέση με παλαιότερη απογραφή.

●       Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο μόνιμος πληθυσμός της ΔΕ Λαγκαδά το 2011 ήταν περίπου 16 φορές μικρότερος του αντίστοιχου του Δήμου Θεσσαλονίκης, που είναι ο κυρίαρχος του νομού.

●       Για τις δύο προηγούμενες επιμέρους δεκαετίες, παρατηρούμε ότι όπως και το σύνολο της Δημοτικής Ενότητας Λαγκαδά έτσι και οι οικισμοί Λαγυνών, Καβαλλαρίου, Λαγκαδά, Περιβολλακίου και Χρυσαυγής παρουσιάζουν και στις δύο διαρκείς αυξητικές τάσεις. Αντίθετα στους οικισμούς Χρυσαυγής και Κολχικού η αύξηση ήταν πιο έντονη τη δεκαετία 1991-2001 και μικρότερη την επόμενη δεκαετία. Ο οικισμός Ηρακλείου εμφανίζει μείωση κατά 10,6% κατά την δεκαετία 199-2001, αλλά πολύ σημαντική αύξηση μεταξύ 1991- 2001 (19,5 %). Τέλος ο οικισμός Αναλήψεως, παρά τη σημαντική αύξηση του πληθυσμού στο σύνολο της ΔΕ την τελευταία εικοσαετία, εμφανίζει ελαφρά μείωση του πληθυσμού την τελευταία δεκαετία (-1,84%).

●       Όσον αφορά στο μόνιμο πληθυσμός της ΔΕ Ασσήρου, σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής 2011, παρατηρούμε ότι μεγαλύτερη συγκέντρωση πληθυσμού υπάρχει στον οικισμού Ασσήρου, ακολουθεί η Κριθιό, ενώ αντίθετα το Εξαμίλι έχει πολύ λιγότερους κατοίκους.

●       Σχετικό με τη Δημοτική Ενότητα Βερτίσκου, με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία της απογραφής 2011 ο πληθυσμός κατανέμεται ως εξής: στον οικισμό της Όσσας συγκεντρώνεται το 26,3 % του συνολικού πληθυσμού της ΔΕ, στον οικισμό Βερτίσκου το 21,1%, στον οικισμό Εξαλόφου το 30,6% και στον οικισμό Λοφίσκου το 21,8%.

●       Στη 10ετία 2001-2011 η ΔΕ Βερτίσκου σημείωσε αξιοσημείωτη μείωση του πραγματικού πληθυσμού της τάξης του 64,37%, ενώ σημειώνεται ότι στη 10ετία 1991- 2001 η ΔΕ Βερτίσκου σημείωσε αύξηση του πληθυσμού της τάξης του 26,32%. Στη δεκαετία 1981-91 ο πληθυσμός συνολικά στη ΔΕ Βερτίσκου αυξήθηκε κατά 28,12%. Γενικά τα δημογραφικά στοιχεία επιβεβαιώνουν ότι η περιοχή αντιμετωπίζει προβλήματα συγκράτησης και διατήρησης των κατοίκων (χαμηλή πυκνότητα πληθυσμού, περιοχή φθίνουσα ηλικιακά). Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι παρατηρούνται σημαντικές διακυμάνσεις του πραγματικού πληθυσμού της ΔΕ Βερτίσκου, τόσο σε εβδομαδιαία βάση (συστηματική επάνοδος τα σαββατοκύριακο κατοίκων που έχουν αποχωρήσει από τη περιοχή) όσο και σε ευρύτερες περιόδους (Θερινή περίοδος, μετακινήσεις οικονομικών μεταναστών, κλπ).

●       Σε γενικές γραμμές στην πληθυσμιακή εξέλιξη της ΔΕ Κορώνειας παρατηρήθηκε μεγάλη μείωση την δεκαετία 1970-1980 (της τάξεως του -5,87%) λόγω εσωτερικής μετανάστευσης προς το κοντινό αστικό κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ακολούθησε αύξηση του πληθυσμού (κατά 15,82%) στην δεκαετία 80-90 και ξανά μείωση στη δεκαετία 1990-2000 (-3,10%). Τη τελευταία δεκαετία 2001-2011, εμφανίζεται μείωση του πληθυσμού της τάξεως του 5,41%. Ο πολυπληθέστερος οικισμός της ΔΕ Κορώνειας σε όλες τις εξεταζόμενες δεκαετίες είναι αυτός του Αγίου Βασιλείου. Ακολουθεί ο οικισμός Γερακαρούς και μετά τα Λαγκαδίκια, το Βασιλούδι και τέλος ο οικισμός Αρδαµερίου. Πάντως στο σύνολο των οικισμών αυτό του Αγίου Βασιλείου παρουσίασε τη μεγαλύτερη αυξητική τάση στις προηγούμενες δύο δεκαετίες, ενώ από τους υπόλοιπους οικισμούς άλλοι παρουσίασαν αυξομείωση (Βασιλούδι, Αρδαμέρι) ενώ παρατηρήθηκε αύξηση του πληθυσμού στους οικισμούς Λαγκαδικίων και Γερακαρούς. Τη τελευταία δεκαετία 20012011 παρουσιάζονται σταθεροποιητικές τάσεις στους οικισμούς Γερακαρούς, Αγίου Βασιλείου και Βασιλουδίου, ενώ τις σημαντικότερες αυξομειώσεις πληθυσμού τις συναντάμε στον οικισμό Λαγκαδικίων καθώς παρατηρήθηκε μείωση της τάξεως του 16,,8% και Αρδαμερίου 19,3% αντίστοιχα.

●       Για τη Δημοτική Ενότητα Καλλινδοίων, την τελευταία δεκαετία είχαμε µείωση του πληθυσμού κατά 27,3% στην συνολική επικράτεια της Δημοτικής Ενότητας. Στη ΔΕ Καλλινδοίων, παρατηρείται μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού στο Ζαγκλιβέρι (58,9%) ενώ ο οικισμός Σαρακήνα έχει το μικρότερο ποσοστό πληθυσμού με 4,29%. 

●       Η Δημοτική Ενότητα Σοχού, παρατηρούμε ότι υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση στον οικισμό Σοχού κατά 53% ενώ αντίστοιχα οι οικισμοί Ασκού και Κρυονερίου συγκεντρώνουν το 24,5% και το 22,4% του πληθυσμού αντίστοιχα. Παρατηρείται μια τάση μείωσης του πληθυσμού κατά τις τελευταίες δεκαετίες στο σύνολο της περιοχής, η οποία προφανώς οφείλεται στο φαινόμενο μετανάστευσης του πληθυσμού προς το εξωτερικό και το πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης. Εξαίρεση αποτελούν η δεκαετία 1981-1991, κατά την οποία παρουσιάζεται αύξηση του πληθυσμού που όμως είναι οριακή. Παρόλα αυτά, κατά τη δεκαετία 1991-2001 ο πληθυσμός παρουσιάζει και πάλι μείωση φθάνοντας στα κατώτερα επίπεδα των τελευταίων 50 ετών από το 1961 έως το 2001, γεγονός το οποίο προφανώς οφείλεται και πάλι στην τόση μετακίνησης του πληθυσμού, ενώ την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια τόση αναστροφής αυτής της μείωσης.

●       Αναφορικά με την ηλικιακή σύνθεση, οι παραγωγικές ηλικίες 15-64 αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, με υψηλότερα ποσοστό αυτό της Δ.Ε. Λαγκαδά με 68% και της ΔΕ Ασσήρου με 66,6% και με χαμηλότερο της ΔΕ Βερτίσκου με 57,4%. Ο πληθυσμός άνω των 65 αποτελεί κατά μέσο το 23% του συνολικού πληθυσμού του Δήμου Λαγκαδά με «γηραιότερο» πληθυσμό αυτό της ΔΕ Βερτίσκου και ποσοστό 29,33%. Το μικρότερο ποσοστό στις ηλικίες 65 και άνω το παρατηρούμε στη ΔΕ Λαγκαδά όπου οι ηλικίες 65 και άνω αποτελούν μόλις το 15,52% του συνολικού πληθυσμού.

Σύμφωνα με τον ν.3937/2011 (ΦΕΚ 60/Α/31-3-2011) Αρθ. 5, ως σημαντικά στοιχεία φυσικού περιβάλλοντος (οικοτόπων και ειδών) είναι οι περιοχές Natura, τα Καταφύγια Άγριας Ζωής (ΚΑΖ), τα Εθνικά Πάρκα, οι Εθνικοί Δρυμοί κ.λπ. 

Εντός των ορίων των Νίκαιας, Αρμενίου, Κιλελέρ,  Κραννώνος του Δήμου Κιλελέρ εντοπίζονται τα εξής σημαντικά στοιχεία και προστατευόμενες περιοχές φυσικού περιβάλλοντος: 

Δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000:

•        GR1220001 - SCI A: ΛΙΜΝΕΣ ΒΟΛΒΗ & ΛΑΓΚΑΔΑ-ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ, έκτασης 28828.80 εκτ. χλμ. 

•        GR1220009 – SPA: ΛIΜΝΕΣ ΚΟΡΩΝΕΙΑΣ - ΒΟΛΒΗΣ, ΣΤΕΝΑ ΡΕΝΤIΝΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ, έκτασης 160628.72 εκτ. 

Καταφύγια Άγριας Ζωής:

•        K66: Δημόσιο Δάσος Φλαμουρίου, ΦΕΚ 355/Β/16-5-96

•        K86: Κλαδερή (Ασκού-Σοχού), ΦΕΚ 583/Β/83

•        K901: Φιλαδελφείου – Μαυρούδας, 1165/Β/23-08-05

•        K99: Προφήτης-Νυμφόπετρα, 423/Β/83

•        K83: Εξάλοφος-Πολύδενδρο-Χρυσαυγή, 914/Β/82  K908: Λίμνη Κορώνεια, 1079/Β/08-08-06  

ΔΕ Λαγκαδά

Σχεδόν στο σύνολό της η έκταση της ΔΕ Λαγκαδά είναι πεδινή και σ' αυτή εντάσσεται το σύνολο των οικισμών. Λοφώδεις σχηματισμοί ωστόσο εντοπίζονται τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα της Δημοτικής Ενότητας, ως απολήξεις των ορεινών όγκων του Βερτίσκου και του Χορτιάτη αντίστοιχα. Το ανάγλυφο της περιοχής δημιουργεί ένα πυκνό υδρογραφικό δίκτυο, δενδριτικής μορφής, ιδίως στην περιοχή βόρεια της Χρυσαυγής, το οποίο στο σύνολό του καταλήγει στη λιμναία έκταση. Η περιοχή του Δήμου εντάσσεται στη λεκάνη της Μυγδονίας και μάλιστα στο δυτικό τμήμα αυτής. Στα νοτιοανατολικά και εντός των γεωγραφικών ορίων του Δήμου Λαγκαδά εκτείνεται τμήμα της λίμνης Κορώνειας, στο οποίο αποστραγγίζεται κυρίως ο υδάτινος όγκος της νοτιοδυτικής πλευράς του Βερτίσκου και της βορειοανατολικής πλευράς του Χορτιάτη.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, οι δασικές εκτάσεις που περιλαμβάνονται στα όρια της Δ.Ε. Λαγκαδά καταλαμβάνουν 12.800 στρέμματα. Εντός της έκτασης του Δήμου και συγκεκριμένα νότια της Τ.Κ Καβαλλαρίου και της Δ.Δ. Λαγυνών, υπάρχουν αναδασωτέες περιοχές συνολικής έκτασης 20.650 στρεμμάτων. Επιπλέον, αναδασωτέα έχουν χαρακτηριστεί και 230 στρ. στη Δ.Κ. Κολχικού, στη Θέση Πεδίο Βολής, καθώς και 2.000 στρ. στην περιοχή Παλιοχώρι Χρυσαυγής. Αναδασώσεις με κωνοφόρα δένδρα έχουν πραγματοποιηθεί σε κάποιες περιοχές του Δήμου και συγκεκριμένα στις εξής: στα όρια της Δ.Κ Λαγκαδά με τη Τ.Κ Βερτίσκου στα ανατολικό του Κολχικού, στα βόρεια του Δρακοντίου, στα βορειοανατολικό της Ανάληψης (3 αναδασωµένες περιοχές) 

Οι υπόλοιπες εκτάσεις αφορούν κυρίως γεωργική γη και προστατεύονται από ειδικές ρυθμίσεις του Νόμου 2945/2001 (ΦΕΚ 223Α) «Εθνικό Σύστημα Προστασίας της Αγροτικής Δραστηριότητας και άλλες ρυθμίσεις θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Γεωργίας».

Παράλληλα, στην περιοχή της ΔΕ Λαγκαδά εντοπίζονται και εκτάσεις που καλύπτονται από νερά. Το υγροτοπικό σύστημα των λιμνών Κορώνειας και Βόλβης και των Μακεδονικών Τεμπών έχει χαρακτηριστεί ως «Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων των Λιμνών Κορώνειας - Βόλβης και των Μακεδονικών Τεμπών». Επιπλέον, τόσο ο υγρότοπος της λίμνης Κορώνειας όσο και αυτός της γειτονικής Βόλβης, ανήκουν στους από τη Συνθήκη Ramsar χαρακτηρισμένους Υγροτόπους Διεθνούς Σημασίας, ενώ επιπλέον οι περιοχές αυτές αποτελούν κομμάτια του δικτύου NATURA 2000 (σημαντικές περιοχές της ευρωπαϊκής φύσης). Εντός των ορίων της ΔΕ Λαγκαδά, τόσο η υδάτινη όσο και η χερσαία περιοχή γύρω από τη λίμνη Κορώνεια, προστατεύονται από ειδικό θεσμικό πλαίσιο.

Σε ό,τι αφορά τη βιοποικιλότητα της περιοχής, αυτή συγκεντρώνεται κυρίως στην παραλίμνιο ζώνη. Στη χερσαία έκταση γύρω από την Κορώνεια εντοπίζονται κυρίως ελόβια (καλαμιώνες) και ημιύδρόβια (π.χ. βούρλα) είδη βλάστησης. Ωστόσο, η βλάστηση αυτή είναι περιορισμένη, καθώς στην περιοχή ασκείται εντατικοποιημένη κτηνοτροφία, ενώ παράλληλα η χλωρίδα απειλείται από την ανθρωπογενή ρύπανση. Ορισμένα είδη φυτών που αναπτύσσονται στην περιοχή της λίμνης Κορώνειας προστατεύονται από το ΠΔ 67/81 (ΦΕΚ 23-10-1981).

Η ίδια περιοχή αποτελούσε μέχρι πρόσφατα σημαντικό ενδιαίτημα ή τόπο φωλεασμού πουλιών και ζώων. Στο υγροτοπικό σύστημα των λιμνών Κορώνειας - Βόλβης, έχει καταγραφεί το 58,3% του συνόλου των πουλιών της Ελλάδας (248 είδη). Σημαντικός ήταν ο πληθυσμός των ειδών Λευκοπελαργού, Σταχτοτσικνιά, Γαϊδουροκεφαλά και Τσικνόπαπιας. Από την άλλη, αμφίβια και ερπετά (βάτραχοι, χελώνες, νεροχελώνες, σαύρες κλπ) εξακολουθούν να διαβιούν στην περιοχή, αν και τα φαινόμενα της ρύπανσης αλλά και της αποξήρανσης της Κορώνειας απείλησαν με εξαφάνιση πολλά από τα παραπάνω είδη. Ειδικό πλαίσιο προστασίας των ειδών αυτών έχει διαμορφωθεί τόσο από την ελληνική νομοθεσία (ΠΔ 67/81), όσο και από διεθνείς συνθήκες (Σύμβαση της Βέρνης).

Ως προς την ιχθυοπανίδα, 16 περίπου είδη ψαριών έχουν καταγραφεί στην Κορώνεια, ενώ η πανίδα αποτελείται από διάφορα είδη θηλαστικών, όπως ο σκαντζόχοιρος, ο λαγός, η αλεπού, το κουνάβι, το ζαρκάδι, ο αγριόχοιρος, η νυχτερίδα, ο σκίουρος, το τσακάλι, η νυφίτσα, ο ασβός, η αγριόγατα κ.ά. Φαινόμενα όπως η εντατικοποίηση της γεωργίας με υπερεκμετάλλευση υδατικών πόρων και µη ελεγχόμενη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, η επεκτατική κτηνοτροφία με υπερβόσκηση και ανεξέλεγκτη διάθεση των ζωικών αποβλήτων, η άναρχη εγκατάσταση βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων με ελλιπείς ή και απόντες μηχανισμούς επεξεργασίας των αποβλήτων τους, οδήγησαν στην υποβάθμιση τόσο του υδάτινου όσο και του χερσαίου περιβάλλοντος της λίμνης Κορώνειας, με καταστροφικές συνέπειες για τη βιοποικιλότητα της περιοχής.

ΔΕ Βερτίσκου

Όσον αφορά στη ΔΕ Βερτίσκου, οι φυσικοί πόροι είναι οι παραγωγικές δυνάμεις ή το αποτέλεσμα των παραγωγικών δυνάμεων που υπάρχουν και δρουν στο φυσικό περιβάλλον και που για τον άνθρωπο μπορούν ή θα μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των αναγκών του. Σήμερα κυριότεροι φυσικοί πόροι θεωρούνται: το υδατικό δυναμικό, οι ορυκτές πρώτες ύλες, οι φυσικοί πόροι ήπιων μορφών ενέργειας (ήλιος, άνεμος, υδατοπτώσεις κλπ), η αγροτική γη, βοσκότοποι, κλπ και η χλωρίδα και η πανίδα (δασική, λιβαδική).

Η ΔΕ Βερτίσκου διαθέτει πλούσιο ανάγλυφο και παρουσιάζει πλήθος φυσικών οικοσυστημάτων, με κυριότερα από αυτό τα δασικό και τα λιβαδικά με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.

Το όρος Βερτίσκος έχει έκταση περίπου 400 τετρ. χλμ. και υψόμετρο 1.103 μ. Η χλωρίδα του Βερτίσκου αριθμεί 707 αυτοφυή φυτικό είδη. Από αυτό τα 13 είναι πτεροδόφυτα και τα 694 σπερµατόφυτα. Ανάμεσά τους υπάρχουν αρκετά είδη τα οποία χαρακτηρίζονται σπάνια και προστατεύονται από την ελληνική και κοινοτική νομοθεσία. Η βλάστηση του Βερτίσκου ανήκει στην υπομεσογειακή ζώνη βλάστησης των φυλλοβόλων δασών δρυός και σε ορισμένα σημεία στην μεσοευρωπαϊκή ζώνη οξιάς.

Η πανίδα της περιοχής του Βερτίσκου είναι ιδιαίτερα αξιόλογη και περιλαμβάνει δύο είδη θηλαστικών, τη βίδρα και το λαγόγυρο, καθώς και τρία είδη αμφιβίων και ερπετών, την κιτρινομπομπίνα, τη μεσογειακή χελώνα και την ελληνική χελώνα, που προστατεύονται από την κοινοτική νομοθεσία (92/43/ ΕΟΚ). Υπάρχουν επίσης είδη όπως ο λύκος, το τσακάλι και το ζαρκάδι που Θεωρούνται σπάνια και περιλαμβάνονται στο κόκκινο βιβλίο των απειλούμενων σπονδυλόζωων της Ελλάδας. Τα είδη αυτά περιλαμβάνονται στην κατηγορία των τρωτών, στην οποία ανήκουν είδη των οποίων οι πληθυσμοί μειώθηκαν σημαντικά τα τελευταία χρόνια και θεωρείται ότι θα κινδυνεύσουν με εξαφάνιση στο μέλλον αν δεν προστατευθούν αποτελεσματικά. Στην περιοχή απαντώνται επίσης αγριόγατοι, ασβοί, κουνάβια, νυφίτσες, αλεπούδες και αγριόχοιροι.

ΔΕ Κορώνειας

Στην ευρύτερη περιοχή της ΔΕ Κορώνειας συναντώνται δύο βασικοί τύποι οικοσυστημάτων: α) υγροτοπικά οικοσυστήματα και β) χερσαία οικοσυστήματα. Στον ορεινό χώρο υφίστανται τα δεύτερα, τα οποία διακρίνονται στις παρακάτω ζώνες βλάστησης:

●       Μεσογειακή υγρόθερμη αειθαλής βλάστηση μακκιών – Quercion ilicis. Αντιπροσωπεύει τις σκληρόφυλλες αείφυλλες θαμνώδεις διαπλάσεις του μεσογειακού χώρου (μακκία βλάστηση) και εκτείνεται μέχρι υπερθαλάσσιο ύψος 350 μ.

●       Υπομεσογειακή θερμόφιλη αειθαλής - φυλλοβόλος ημιδενδρώδης ζώνη Ostryo-Caprinion. Εξαπλώνεται συνήθως σε χαμηλού υψομέτρου τμήματα της πεδινής και λοφώδους ζώνης, καθώς και σε τμήματα της ημιορεινής. Χωρίζεται σε δύο αυξητικούς χώρους: α) Θαμνώδης βλάστηση πρινώνων, ο οποίος σε περιοχές ιδιαίτερα υποβαθμισμένες μπορεί να φτάσει μέχρι και 700 µ. υψόμετρο , β) Θαμνώδης διάπλαση πρινώνων κέδρων, όπου κυριαρχεί η παρουσία Quercus coccifera και γ) Ημιδενδρώδης διάπλαση Πρίνου – Γαύρου.

Όσον αφορά στην πανίδα της περιοχής, τα οικοσυστήματα της ΔΕ Κορώνειας υπόκεινται σε βιοκλιματικό καθορισμό και στη σύνθεσή της συμμετέχουν κατά τρόπο οικολογικά ισορροπημένο, οι περισσότερες ομάδες χερσαίας πανίδας. Πραγματικά, οι επιμέρους μονάδες βλάστησης αυτών των οικοσυστημάτων και ιδιαίτερα του υγροτόπου είναι εκείνες που συντηρούν την πλουσιότερη ποιοτικά και ποσοτικά πανίδα. Αντίθετα, οι φυτοκοινωνίες των χαμηλών θαμνώνων πρινώνων χαρακτηρίζονται από μειωμένη ποικιλότητα ειδών, ενώ στα αγροοικοσυστήματα βρίσκεται μία πανίδα που είναι σημαντική όχι τόσο ως προς την ποικιλότητα και την αφθονία της αλλά ως προς την παρουσία της με τη μορφή μονωμένων πληθυσμών. Η ανθρώπινη δραστηριότητα δεν επιτρέπει την ύπαρξη ομοιόμορφων εξαπλωμένων πληθυσμών.

ΔΕ Ασσήρου

Η περιοχή της ΔΕ Ασσήρου είναι πεδινή κυρίως, με αρκετά υψώματα. Από το ανάγλυφο του εδάφους, ξεχωρίζουν ρεματιές που συγκεντρώνουν τα όμβρια σε δύο χείμαρρους, με κατάληξη στο ρέμα “Μπογδάνου”.

ΔΕ Καλλινδοίων

Στη ΔΕ Καλλινδοίων, ο οικισμός Ζαγκλιβερίου βρίσκεται εκτός των ορίων των θεσμοθετημένων περιοχών NATURA 2000 και εκτός των λεκανών απορροής των ευαίσθητων περιοχών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και εντός του Πεδίου Θεσσαλονίκης - Πέλλας - Ημαθίας που ανήκει στις ευπρόσβλητες ζώνες.

ΔΕ Σοχού

Η ΔΕ Σοχού αποτελεί μια αντιπροσωπευτική ορεινή και ημιορεινή περιοχή και αντιμετωπίζει όλα τα χαρακτηριστικά προβλήματα τέτοιων περιοχών. Η περιοχή μπορεί να χαρακτηρισθεί ως λοφώδης. Στο Β και ΒΔ τμήμα της ΔΕ που καλύπτεται από τον ορεινό όγκο του Βερτίσκου εμφανίζονται τα μεγαλύτερα υψόμετρα με υψηλότερο σημείο αυτό της κορυφής του όρους στα 1.103 μέτρα. Παλαιότερα, στο βύθισμα υπήρχαν δύο λίμνες, η λίμνη της Μαυρούδας και η λίμνη της Λάντζας. Σήμερα οι δυο αυτές λίμνες με την επέμβασης του ανθρώπινου παράγοντα έχουν αποστραγγιστεί με κανάλια που οδηγούν τα νερά του βυθίσματος προς την ανατολική έξοδό του, στο ρέμα της Κερασιάς, που βρίσκεται στην Αρεθούσα.

Κλιματολογικά Στοιχεία

Στη διαμόρφωση του γενικού κλίματος του Δήμου συμμετέχουν κυρίως δύο βασικοί κλιματικοί παράγοντες, που είναι το ύψος βροχοπτώσεων και η θερμοκρασία του αέρα. Σημαντική όμως είναι η επίδραση του ανάγλυφου για τη διαμόρφωση του μικροκλίματος σε επιμέρους τοπία και γεωγραφικές υποενότητες εντός των ορίων του Δήμου. Σε γενικές γραμμές το κλίμα της περιοχής σχεδόν ταυτίζεται με το κλίμα της Θεσσαλονίκης. Είναι μεσογειακό και επηρεάζεται από τον παραθαλάσσιο χαρακτήρα του Νομού, αλλά και από τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της Βαλκανικής Χερσονήσου.